O (Vervolg: "Brieven over") STAAR EN SPITFIRES In Moesson van 15 maart schreef Har- ryet Marsman over een staaroperatie. Zelf heb ik jaren geleden in beide ogen ook lenzen ingebouwd gekregen van wege grijze staar. Ik heb nauwelijks een bril meer nodig. Wel heb ik altijd een zonnebril op, zelfs in huis bij de TV, want je kunt geen schel licht ver dragen, maar dat had ik in Indië en Burma ook al. Maar nu de spitfires. De chirurg die me hielp vertelde me, dat we de lenzen te danken hebben aan spitfire-piloten. Als ze afgeschoten werden en kogels of andere troep in hun body kregen, accepteerde het lichaam dat niet en probeerde het af te stoten. De kap boven de cockpit bestond uit kunststof. De scherven daarvan werden, als ze in de ogen van de piloten terecht kwamen, niet afge stoten maar door de ogen geaccep teerd. Toen hebben de medici gedacht, verdraaid, dan gaan we lenzen maken van dat spul, zodoende. De operatie zelf schijnt met een ver grootglas te moeten gebeuren, want met het blote oog kan de dokter zijn laserstralen, waarmee wordt gewerkt, niet goed richten. De lens wordt in het oog genaaid en het materiaal, waarmee de lens wordt vastgezet, lost later in het oog op. Ontstellend knap Terimah kasi banjak, spitfires. HENK ENGEL 5 MEI-HERDENKING Het Bestuur van de Stichting Herden king 15 augustus 1945 wenst U onder de aandacht te brengen dat, in tegen stelling tot de tendens van het artikel van R.B. over de 5 mei herdenking (Moesson 15 mei 1985) de herdenking door ons (en velen met ons, zoals uit ontvangen reacties uit de Indische krin gen bleek) positief is ervaren. Zowel verbaal als in beeld is een duidelijk accent gelegd op Indië. Enkele Indische artiesten, welke voor een optreden zijn benaderd, hebben daarop negatief ge reageerd. In een aantal in mei jl. uit gekomen periodieken, is eveneens zeer nadrukkelijk en duidelijk Indië naar voren gekomen. Daarnaast is het U uiteraard niet onbekend dat de beken de tentoonstelling "Nederlands-lndië in de Tweede Wereldoorlog" op een uit stekende plaats in de expositie 1940- 1945 NOOIT VERGETEN in Rotterdam (met het boekje "Bevrijding? Vergeet het maar!") was opgenomen. Bezien in het licht van het vorenstaan de beveelt het Bestuur van de Stich ting dan ook aan om het ingezonden stuk van de heer Adeboi onverkort op te nemen. Namens de Stichting, P. S. J. VAN DE VEN, secretaris Met klimmende verbazing en steeds groeiende ergernis heb ik in Moesson van 15 mei het artikel gelezen: Badkamer van de jongens bij het Xaverius-College in Moentilan. XAVERIUS COLLEGE Wie kan mij in verband met een onderzoek iets vertellen over het lot van en/of gebeurtenissen rond het Xaverius College (kweekschool en seminarie van de R.K. Missie) te Moentilan in de oorlogsdagen van maart 1942? Wat b.v. gebeur de er met de bewoners en met het gebouw (de gebouwen) Iedere informatie of verwijzing naar bronnen is welkom. W. D1ERICK, Weezenhof 84-16, 6536 BV Nijmegen '.'5 Mei - Een geforceerde herdenking", van de Hr. R. Boekholt. Hierbij mijn repliek. De schrijver geeft de lezer de indruk dat hij zeker is van zaken die veronder stellingen blijken te zijn. - De oorlog in Indië zou tijdens de na tionale manifestatie met twee zinnen zijn herdacht - Had hij een uitvoerige redevoering verwacht? Laten wij blij zijn dat Nederland ons eindelijk in een NATIONALE HERDENKING heeft wil len betrekken. "Dan hebben wij de plicht er het bes te van te maken en een waardige in breng te leveren..." - (aldus R.B.). Maanden geleden was het Comité Na tionale Viering Bevrijding al bezig met de samenstelling van het programma voor de 5e mei. Waarom is dit Comité niet nadrukkelijk gevraagd een andere keuze te doen uit de reeks van Indisch Nederlandse artiesten dan Wieteke van Dort? Maaris men werkelijk in staat een artiest(e) naar voren te bren gen, die openlijk en met zoveel lef - zowel voor radio als TV - voor de In. dische Nederlanders uitkwam, als Wieteke van Dort Indien zij "De Indo-Europeaan met haar T.L.-creatie beledigt" dan zijn die Indo- Europeanen zeker een deel van de groep Indische Nederlanders, want de rest denkt daar nu eenmaal anders over- Het Comité heeft er het beste van gemaakt en het gehele program ma was zeer acceptabel - Een gezamelijk optreden van de Mo. lukkers en Indische Nederlanders zou geforceerd zijn. - Het ging om de herdenking van de oorlog: 1940-1945 De Molukkers dien den in het KNIL, waren derhalve onze strijdmakkers. Het zou van een onge looflijke kortzichtigheid hebben getuigd, indien men bij deze herdenking de Indische Nederlanders naast in plaats van met de Molukkers acte de pré- sence zou hebben gegeven. Een HER DENKING heeft te maken met de réa- liteit van toen en niet met die van nu. - Dat er nagenoeg geen band bestaat tussen de Molukkers en Indische Ne derlanders, ook niet wat de herdenking van het einde van de 2e wereldoorlog betreft. - Er bestaan nu nog steeds vele vriend schapsbanden, genegenheids- en bloed banden (afstamming) tussen Molukkers en Indische Nederlanders. Wat de rest van de zin betreft: Net zo min als de Indische Nederlanders allen een vaste datum voor de vrijheid kunnen noemen (men heeft er 15 augustus van gemaakt) is dit voor de Molukkers het geval R. Ph. L. ADEBOI Naschrift: Goed lezen is één. Zelfrespect is twee. Het kennen van het onderscheid tussen brood en kruimels is drie. RALPH BOEKHOLT 23

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1985 | | pagina 23