"NIET MIJN NAAM MAAR MIJN WERK ZIJ GEDACHT" Foto boven: Pa van der Steur en de muziekkapel van de Steurtjes, (foto 1917) Foto links: Pa geeft godsdienstonderricht. 40 jaar geleden overleed Pa van der Steur, om precies te zijn op 16 sep tember 1945. Hij was toen 80 jaar oud en leed aan hongeroedeem. Hij over leed thuis, in Magelang en een van zijn laatste zinnen was: "Niet mijn naam maar mijn werk zij gedacht". Die laat ste wens is vervuld: tot de dag van vandaag wordt zijn werk in Indonesië voortgezet en in Nederland onderhou den zijn kinderen, duizenden in getal, hechte banden en zorgen dat zijn werk inderdaad niet vergeten wordt. Johannes van der Steur is op 10 juli 1865 uit eenvoudige, godsdienstige ouders geboren. 11 jaar jong was hij toen hij van school moest om mee te helpen brood op tafel te brengen voor het gezin met 10 kinderen. Hij werd bakkersleerling maar in de loop der jaren besefte hij dat zijn leven voor iets heel anders bestemd was. Hij voel de een roeping voor zendingswerk en het eerste zendingsveld werd Haarlem, waar zoals in zoveel andere steden armoede heerste en onder kinderen veel slachtoffers waren van alcohol misbruik en prositutie. Alles leidde er toe dat hij met steun van vermugende particulieren op 10 september 1892 naar Indië vertrok om voor Jan Fuselier een geestelijke steun en hulp te kun nen zijn. Die fuseliers en hun verhalen had hij leren kennen in Harderwijk, waar hij ook zending bedreef. Net als in Nederland ondervond hij ook in Indië veel tegenwerking maar zijn geloof hield stand en zijn militaire te huis in Magelang voorzag in een grote behoefte. Aan het einde van zijn leven was Johannes van der Steur vader van 7.000 kinderen geweest, verwaarloosde en verstoten paupers, waarvan de Eu ropese vaders meestal onbekend ble ven. Zijn eerste kinderen kreeg hij op 20 april 1893 toen een dronken soldaat bij hem binnenviel en hem uitdaagde om Pa v.d. Steur zijn vrome praatjes ook in daden om te zetten. Een gestorven soldaat had ergens in de kampong 4 kinderen en een vrouw onverzorgd achtergelaten en hun situatie was slecht. Johannes van der Steur nam dat gezin toen bij hem in huis en toen kwamen van alle kanten kinderen, ondervoed, nauwe lijks gekleed en zonder ouders. Johan nes werd Pa en zijn zendingsopdracht veranderde hij zelf in het geven van een thuis aan verwaarloosde kinderen: een thuis, waar zij gevoed, gekleed en onderwezen werden. Heel veel valt te vertellen over Pa van der Steur, maar zoals hij zelf zei: "mijn werk zij gedacht." Zijn werk wórdt ge dacht. In Jakarta bestaan de tehuizen "Yayasan Pa van der Steur" waar ar me en verweesde kinderen nog steeds terecht kunnen. En in Nederland be staan de Stichting Bond van Oud- Steurtjes en de Stichting Help Ons Oud Steurtjes Steunen. Deze stichtin gen organiseren ontmoetingsdagen, geven financiële steun aan de Yayasan Pa van der Steur, helpen mee aan de bouw van een bejaardenhuis in Depok en steunen oud-Steurtjes in Indonesië. 40 jaar geleden overleed Pa van der Steur, zijn werk duurt nu nog voort en zo heeft hij het gewild. Noten: - Secretariaat Stichting B.O.S.: Baristraat 43, 5632 TJ Eindhoven; - Secretariaat Stichting H.O.O.S.S.: Wibautstraat 38, 3317 RE Dordrecht; - Boek "Pa van der Steur, vader van 7.000 kinderen" door C H. G. H. Brakkee, Je was hel evenbeeld van je moeder: een hele lieve vrouw, die tot het laatst rekening hield met een ander. Na een uitermate moedig gedragen lijden is van ons heengegaan JACOBA ELISABETH BÖRNEMANN echtgenote van Kleis van Dijk Geb. 6-3-1924 - Midden-Beemster Overl. 15-8-1985 - Enschde Op verzoek van de overledene is haar stoffelijk overschot ter beschikking gesteld aan de wetenschap. Lonneker (Ov); Kleis van Dijk Deventer: Marisa van Dijk Liever voorlopig geen bezoek en geen correspondentie. 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1985 | | pagina 12