8 8 8 oooooooooooooooooooouooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo MERWEHAL - DORDRECHT ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooocoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooc zat in de ingang naar buiten te turen, met zijn karabijn op schoot. Ja, wij waren toen heel wat van plan. Nog altijd zorgeloos, fietste ik 's mor gens naar school, maar nu naar de Fraters op Tjelaket, want de Christe lijke Mulo was in gebruik genomen door het leger. De instuif van de Amerikanen begon, dat was natuurlijk wat voor ons jon gens, die in ons beste Engels, de bond genoten de weg wezen of een gesprek aanknoopten. In betjaks volgeladen reden ze door Malang op zoek naar vrouwelijk schoon. De vliegende for ten maakten wel indruk boven de stad, als jongen had je er veel van gelezen en toen waren wij helemaal niet te verslaan, zo dacht je toen. Toch ging het gewone leven gewoon door, echt veel oorlogsgeweld is er in Malang niet geweest. Wel troepen verplaatsingen richting Kepandjen, die kwamen langs ons 'huis en de veldpolitie van Ke pandjen, die wel eens langs ons huis naar Malang reed, waren allemaal be wapend met karabijnen. Een bekende politie-inspecteur uit Kepandjen was Pieter van der Velde, mijn "Godfather" in Tjimahi, maar toen in die dagen ken de ik hem nog niet. Malang liep wel langzaam leeg, in die zin, dat veel bekende gezichten van het Kajoetan- gan toneel verdwenen. De oudere jongens werden opgeroepen voor de dienst en een deel had zich reeds eer der vrijwillig opgegeven om deel te nemen aan de strijd in Engeland. In Indië is meer gedaan voor de bevrij ding van het "Moederland", dan ooit is begrepen, laat staan gewaardeerd, veelal door gebrek aan informatie of belangstelling voor "het verre Indië". De oorlogsdagen bij ons thuis brachten natuurlijk wel de spanning van hoe mijn broers het zouden maken. Broer Jan was opgeroepen als milicien bij de Marine Luchtvaartdienst, broer Rinus voer ook als milicien, op de mijnen- legger Hr. Ms. Rigel, zwager Frits van Beurden van de Mil. Luchtvaart zat toen ergens bij een Glenn Martin af deling in Tasikmalaja en mijn oudste broer Albert was als burger werkzaam, bij de Kon. Marine. Natuurlijk was in ieder huisgezin de zorg over het wel en wee van de jon gens aan het front en de berichten van gesneuvelden, druppelden toen al bin nen. Ook begonnen de Jappen zich te laten zien, hun vliegtuigen vielen Sin- gosari aan, waar de vliegende forten een basis hadden en veelal Soerabaja. Wij dispereerden niet en bleven opti mistisch. De slogan "We can take it was populair. Maar helaas en hier houdt mijn zorgeloze jeugd op, want toen ging alles heel snel veranderen. Mijn oudste broer sneuvelde op 3 maart 1942, na lang in het ziekenhuis Soekoen te zijn verpleegd. Mijn broer Rinus werd op de Poelau Bras getor pedeerd, bleef gelukkig in leven en verdween in het interneringskamp, mijn zwager verdween eveneens in het in terneringskamp en broer Albert kon de dans ontspringen en verliet Java met de Tawali en brac'ht de oorlog door in Amerika en later in West Indië. Dit was dan Malang gezien door een jongen van 13 jaar. In mei 1943 werd ik geïnterneerd, om dat ik "Nederlander" was en in 1945 werd ik nogmaals geïnterneerd door de Indonesiërs omdat ik "Nederlander" was. Met mij zijn vele blonde en brui ne Nederlanders geïnterneerd, die Jap pen en Indonesiërs wisten het ver domd goed, dat wij Nederlanders wa ren, maar de Nederlandse regering zelf, heeft die ons als Nederlanders gewaardeerd? ik heb mijn twijfels na 40 jaar. In dit verhaal ga ik er verder niet op in, ik blijf nog wel even stil staan bij onze politieke gevangenen met of zon der onderscheiding, hr. Noordzij, hr. van Vloten (Tretes), Bep Stenger, Zus Hageman, Bennie van Dam, Kitsman, Bodaan, Fred Schoonderbeek, Jan Schoonderbeek, Ruud van Drongelen, Johnnie de Groen en niet te vergeten al onze Indonesische en Chinese vrien den, die hebben gedaan wat ze dach ten te moeten doen voor "Flun Konin gin en Vaderland" heel ver weg. (lees verder volgende pagina) O Q O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O vrijdag 4 oktober van 13 -23 uur - zaterdag 5 oktober van 12 - 24 uur - zondag 6 oktober van 13-22 uur Wederom in de gezellige Merwehal op de Baanhoekweg in Dordrecht. Met héél veel parkeerruimte. Ca. 60 stands met allerlei produkten uit Indonesië en andere Aziatische/Afrikaanse landen, restaurantjes met bekende en onbekende specialiteiten uit de Indonesische keuken. En natuurlijk een gezellig amusementsprogramma: vriidaq MUZIEKGROEP PAPAYA, break dance body popping electric boogie door de groep STREET FORCES, RONNIE WIJNGAARDEN, the "Dutch LIONEL RICHIE", EURASIAN COLLECTION, Europese mode met Aziatische invloeden, gepresenteerd door 12 charmante Indische man nequins, MARIA VERANO zaterdag Krontjongorkest TANASÉ, KRO PLAYBACK SHOW m.m.v. HENNY HUISMAN en SANDRA REEMER, Indon. dansgroep SINAR MATAHARI, hawaiiandansgroep HAWAIIAN TREASURE, EURASIAN COLLECTION en GLENDA PETERS, winnares KRO soundmix zondaq CONNIE VINK TOVERSHOW, een feestelijk kindermiddagprogramma, WIETEKE VAN DORT als TANTE LIEN, JACK JERSEY, GEORGIE DAVIS, de Nederlandse STEVIE WONDER q TOEGANG f 6,50, kinderen tot 12 jaar en 65 ers 3,—. INLICHTINGEN: telefoon 023- 24 52 70 7 O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1985 | | pagina 7