INDONESISCHE KALENDERS (met PASARDAGEN)
BIJ DE VOORPLAAT
ZO VER EN ZO DICHTBIJ
op 18 MEI 1986
viert Moesson haar
30-JARIG JUBILEUM
met een muzikale reis.
Aan de hand van nimmerversagende televisie camera's zijn we een paar
maanden geleden door de puinhopen van Mexico City gesleept om met wan
hopige Mexicanen mee te zoeken naar familieleden die onder de ingestorte ge
bouwen lagen. Ons hart huilde mee met de moeder die gek van verdriet, niet
kon geloven dat al haar kinderen reddeloos bedolven lagen. Adoeh, zo erg,
zo erg. Nog geen twee maanden later roepen de camera's ons op om mee te
gaan naar Colombia, voor een van de verschrikkelijkste vulkaanuitbarstingen
die het land ooit trof. We waden door de warme modder, met niet onder woor
den te brengen ontzetting over de 25.000 lijken, de beelden van de levenden
die even verschrikkelijk zijn, en nog heel lang blijft het beeld ons bij van het
meiske dat voor de ogen van de hele wereld haar doodstrijd levert omdat ze
niet uit de modder bevrijdt kan worden omdat er geen pomp voorhanden is
Herinneringen in beeld en toon
teruggebracht door artisten van
Toen en Nu.
Congresgebouw, DEN HAAG
"Dank" zij de techniek maak je alles
mee wat een ander overkomt, waarbij
je dan ook wel bedenken moet dat
anderen ook weten als er iets met
jou gebeurt. Ofschoon, ik zie de CBS-
Televisie niet in het Statenkwartier als
de Prins Mauritslaan tot aan de nok
ken van de huizen onder water staat.
Al miljoenen jaren gebeuren er ver
schrikkelijke dingen op onze Aarde,
maar 100 jaar geleden had je het al
leen van "horen zeggen", ledereen
leefde op deze wereld zo zijn eigen
leven met aardbevingen, overstromin
gen, uitbarstingen en binnenlandse
onlusten. Wat hier was, was hier, wat
daar was, bleef daar. Zelfs de uit
barsting van de Krakatau heeft des
tijds in Nederland niet zoveel ontzet
ting teweeg gebracht als die van de
Nevada del Ruiz. Wel ben ik ervan
overtuigd dat iedereen de naam van
die vulkaan en het stadje Armero al
weer volkomen kwijt is.
Eigenlijk lijkt onze aardbol wat op die
toverkubus waar de hele wereld be
zeten van raakte. U weet wel, met die
kleurvakjes die je met een paar slimme
draaiingen op een bepaalde manier bij
elkaar kon zetten. Kampioenschappen
werden behaald voor de snelste tij
den. Ik ken ook iemand die na een
paar minuten een hamer pakte
Net als bij dat speeltje draait de tech
niek de werelddelen door elkaar. Je
springt van Zuid-Amerika naar Zuid-
Afrika, van Australië naar Engeland en
omdat er maar zelden iets aardigs te
melden valt, duik je van het ene
"adoeh" in het andere. Maar je krijgt
wel alle kleurtjes bij elkaar, rampen,
kapingen, moorden.
Zijn de emoties van een simpele ziel
wel daarop ingesteld? Weineen, het
is eigenlijk veel te veel, dat de halve
mensheid momenteel aan allerlei
vreemde geestelijke afwijkingen lijdt
zal daar wel van komen, afgezien nog
van de herinneringen aan de eigen
oorlog. Onze Lieve Heer kan ook
nooit bedoeld hebben dat we overal
met de neus bovenop moesten zitten,
anders had hij de aarde wel een an
dere vorm gegeven.
Dus emotioneel bekeken stompen we
af. We zijn be- en geroerd, we schrij
ven een giro uit of doen iets humaans.
Maar wat dichtbij gebeurt, dat raakt
ons goddank nog écht. Je broeders
hoeder zijn kan ook niet per post of
bank. Wat mij daarom - ik weet niet
hoe het bij U is - echt treft bij het zien
van zo'n ramp, zijn niet de slachtof
fers, maar de mensen die er ineens
ZIJN. Van alle kanten komen ze toe
gestroomd, hoe sterk, hoe moedig
moeten ze zijn om die hulp te kunnen
opbrengen. De burgemeester van Ar
mero zoals hij daar in zijn legerpak
stond, meehielp, regelde en met moed
en vertrouwen sprak over "we moeten
zo gauw mogelijk beginnen met her
bouwen." Ik zie mijnheer Van Thijn in
Amsterdam niet in zijn plaats.
Bij die laatste reportage over de ramp
in Colombia zag ik in een flits een
opname: Armero voor de ramp zich
voltrok, voor die modderstroom dui
zenden huizen en tienduizenden be
woners bedolf. Ik zag een beeld als
van onze voorplaat. Mijn hart stond
even stil. In de toverkubus verschik
ten zich een paar vakjes: Ardjoeno,
Welirang, Andjasmoro. Als dit (voor
plaat) de Ardjoeno is, dan zijn die
huisjes Lawang. Of van de andere
kant gezien Tretes. Als de Ardjoeno
uitgebarsten zou zijn dan zouden Tre
tes of Lawang niet meer bestaan. De
Nevada del Ruiz bij de optrekkende
ochtendnevel, Lawang wordt wakker.
Morgen zal Armero niet meer bestaan,
morgen zal de Ardjoeno er nog even
vredig bijliggen en in Tretes vertrek
ken de paardjes met toeristen naar
Lali Djiwo.
Met een draai aan de kubus is de ver
re wereld dichterbij gekomen. Als ik
me bedenk dat Armero even ver van
mij afligt als Lawang dan besef ik nu
dat de herinnering aan iets goeds,
iets vredigs altijd sterker zal zijn dan
de nachtmerrie van een ramp. Maar
je moet wel een paar goeie draaien
geven aan de kubus.
L.D.
OUD - WIE IS ER OUD
Zolang ik besta, is er niemand oud.
Ik, die op vreugde en vriendschap bouw,
Blijf door de eeuwen mijn roeping
trouw.
Ik ben, die ik was en zó kom ik weer,
Een ridder te paard, een bisschoppelijk
heer,
Een vriend, een gever met milde hand,
Dat is de herinnering, die ik laat
in het land.
Niets? - Wie is er niets?
Zolang U hier bent, bent U hier
ook iets.
Een stroom van gedachten, die gaat
en gaat,
En denkt U, dat die het land niet baat?
Het Indië, dat opkomt, het Indië van nü,
Dat dankt zeer veel aan ieder van U.
De dag van morgen wordt daar gevoed
Met wat uw herinnering vandaag
voor hem doet.
Geest? - Wat is nu geest?
Ja, dat is 't eenge, dat er ooit is
geweest.
De scheemring, het zachte geluid
van den dag,
Hóe U dat hoorde en hóe U die zag,
Hóe U de zon droeg, de nacht
onderging,
Dat waren uw gave, uw zegening.
Zo brengt uw herinnering aan het
land van uw hart
Nog daaglijks de koek
en versplinterd de gard.
St. Nicolaas
Pas verschenen:
"TOTOK IN TJIMAHI"
door D. A. Visker
Prijs 21,50, porto 2,30
Het leven van een jonge Holland
se soldaat in de garnizoensplaats
Tjimahi. Een verhaal barstensvol
herinneringen en herkenningen,
ook voor hen die nooit in Tjimahi
hebben gewoond.
Een kostelijk document.
UITGEVERIJ MOESSON
Landschappen, zeegezichten, vruchten, orchideëen, dames in sarong
kabaja en batikcreaties, 22,50, porto 2,30
KAARTEN, WENSKAARTEN en PRENTBRIEFKAARTEN
diverse prijzen v.a. 1,75
Indonesische Kerst/nieuwjaarskaarten met opdruk per stuk 3,
6 voor 17,50 incl. porto
TOKO MOESSON - 's Zaterdags geopend van 10.00 uur tot 14.00 uur
2
