over de prijs hebben, beste Koh "Dat
is vijf-en-twintig-duizend all-in zegt
hij, "en dan hoeft U alleen maar aan
wezig te zijn voor de foto, de duim
afdruk en de handtekening!"Nou
ja, omdat de prijs van een gewone
SIM al vijftien mille is en je je daar
voor nog suf moet leren en werken,
vond ik die tienduizend meer en extra
voor alle soesah eigenlijk niets en
stemde dus meteen toe. Formulieren
ingevuld die hij meteen zou inleveren
en wachten maar voor de oproep.
Een paar dagen later belt hij me op
kantoor dat ik dan en dan op het hoofd-
buro van de verkeerspolisi op Sena-
yan moet zijn voor het examen. Die
dag ga ik en zoek bij het loket "Nieuw
Rijbewijs" naar mijn baasje. Hij staat
daar tussen een hele groep andere
"helpers" die me begroeten door het
snel op en neer halen van de wenk
brauwen.
Mijn Chineesje legt me uit (en laat
ook zien) wat hij allemaal al voor me
gedaan heeft en wat dus niet meer
hoeft. Dat is o.a. het Rode-Kruis-be-
wijs. Men moet in Indonesia nl. eerst
gratis een liter bloed afstaan aan het
Rode Kruis voor je mee mag doen aan
het rij-examen. (In de ziekenhuizen is
nl. zo'n groot tekort aan bloed (en
donors dat men zoiets verplicht ge
steld heeft. Zieken en gewonden moe
ten in Indonesia voor een eventuele
bloedtransfusie bloed kopen als er
geen familieleden beschikbaar zijn die
wat willen afstaan. Dus als je geen
geld hebt en geen familieja soe-
dah, sorry Mek I
Dus je begint het examen met de gift
van een liter bloed waarvoor je in ruil
een "heuse verklaring" krijgt van het
Rode Kruis met veel echte stempels,
handtekeningen enz. enz. Maar zoals
U ziet wordt er dus zwaar in gedagang.
Omdat mijn RK-papieren in orde zijn
mag ik meteen door naar de foto-af-
deling waar een speciale foto gemaakt
wordt. Dat moet zo, je mag geen eigen
plaatje meebrengen. Daarna lekker
wachten op de galerijen en maar kre-
tekjes roken met de anderen op het
schriftelijk examen. Mijn baasje zegt
me dat het vreselijk makkelijk zal zijn,
want hij heeft alles ondertussen ge-
oeroest. Ik moet me gewoon melden
bij examinator zus-en-zo.
Als mijn naam afgeroepen wordt ga ik,
toch wel 'n beetje met kloppend hart,
het klaslokaal binnen en meldt me,
zoals gezegd, bij examinator Zus-en-
zo. Deze knipoogt als groet en over
handigt me een stencil met multiple-
choice-vragen waarachter wat hokjes
staan. En hij fluistert: "Mr. Boon, ik
weet er alles van. Daarom dit stencil.
De antwoorden zijn al dunnetjes met
potlood in de hokjes ingevuld. Doe
gewoon wat dikker met uw pen erover
en U bent er doorheen."
Wadoeh Ik ga dus zitten op een
schoolbank en bekijk het stencil zorg
vuldig. En verdomd Bepaalde hokjes
achter de vragen zijn inderaad dunne
tjes met potlood aangekruist. Dus ik
ga happy aan de slag met mijn ball
point en ben in 'n mum klaar met het
schriftelijk examen. Met vlag en wim
pel geslaagd en ik mag het lokaal
weer uit. Op de galerij wachten met
de andere lui en kretekjes roken.
Het is ondertussen wat later op de
dag geworden en behoorlijk druk. Be
halve alle examen-kandidaten nu ook
erg veel verkopertjes van eten en
drinken. Want je weet toch, in Indo
nesia wordt niets gedaan zonder veel
snoepen. Dus is er een heel scala van
bamies, gado-gadoos, jonge en rijpe
vruchten, drank, ijssoorten en wat al
niet. Je kan je, wat-je-noemt, het heen-
en-weer eten tussen de examens door.
Werkelijk lui, ik heb nog nooit op zo'n
prettige manier examen gedaan
Na een tijdje wachten (en dus allerlei
soorten snoep!) komt mijn Chineesje
weer aan en vertelt dat ik nu met het
praktijk-examen moet beginnen. Maar
ik zat net aan m'n dessert van roedjak
en dit viel dus op, wat-je-noemt, een
"ongelukkig moment". Daarbij, en dat
zei ik ook meteen maar tussen twee
happen door: "Zeg, wat is dit voor
nonsens? Waarvoor betaal ik eigen
lijk die tien mille? Jij zou toch alles
oeroes en ik hoefde alleen maar mijn
handtekening nog te zetten...?? Geen
flauwkul zeg Afspraak is afspraak en
ik zet alleen nog maar een pootje op
die SIM...
Het Chineesje druipt snel af en mom
pelt dat hij wel wat zal regelen. Komt
na een tijdje terug en zegt: "Okay, mijn
broertje zal wel voor jou rijden. Maar
heb je dan wel een helm voor hem
(In Indon. is voor motorrijden een helm
OOK verplicht, alleen houdt niemand
zich eraan. Behalve bij het praktijk
examen. Maar dan is ook elke "helm
achtige" toegestaan I I En zie je bijv.
ook af en toe een bouwvakker of fa
brieksarbeider die even van het werk
Nu speciale aanbieding
Melati's. Ook bloeit de
Angrek Boelan weer
En diverse andere soorten
orchideeën.
Kom eens een kijkje nemen in
onze kwekerij.
J. C. VAN BEEM, Molenweg 59,
Aalsmeerderbrug
Tel. 02977 - 2 61 97
Bij Aalsmeerdijk Nr. 200
naar beneden.
Ook voor al uw
bloem-, graf- en bruidswerk
komt en dan zo'n plastic veiligheids
helm bovenop de pietjie zet voor het
verplichte examen. En als je geen helm
bij je hebt, kun je trouwens speciaal
voor die paar examen-minuutjes van
de Pak-polisi-examinator himself een
tje huren... I I Wat wel zo makkelijk is!)
Maar ik heb helaas geen helm voor
het broertje en dus moet van de be
loofde tien mille ook nog maar een
helm betaald worden... maar dat is
niet my problem nietwaar? I I
Na de verplichte "achtjes een rond
je" op het parkeerterrein van het po-
lisi-kantoor is het broertje klaar met
mijn rij-examen en goed geslaagd.
(Moet wel, want hij doet niets anders
als rij-examens voor anderen rijden I I)
Ondertussen is het lunchtijd geworden
en ik trakteer mijn weldoeners op een
voortreffelijke soto-ayam voor de vlot
te gang van zaken. Dan is het tijd voor
de siësta en heel wat lui gaan lekker
lang-uit op de galerijen liggen, trekken
de pietjie over de ogen en wachten
zo hun SIM af.
Na een uurtje of zo gaat met veel
kabaal het loket "Afhalen SIM" open
en worden luid allerlei namen afgeroe
pen. ledereen klaarwakker, staat snel
op en verdringt zich voor het loket.
Als je naam afgeroepen wordt kan je
naar binnen en bij een tafeltje je duim
afdruk en handtekening zetten en klaar
is Kees. Misschien maar omdat ik een
buitenlander ben maken ze een uit
zondering. Van mij willen ze van alle
vingers een afdruk hebbendus ik
neem mijn splinternieuwe rijbewijs met
twee zwarte klauwtjes in ontvangst en
af door de zijdeur. Waar mijn kleine
Chineesje me opwacht voor z'n fee.
Ik betaal hem en met een vriendelijk
"Selamat Jalan, Pak!" verdwijnt hij uit
mijn leven
Maar dit bovenstaande was Jakarta.
Ik heb ook wel gehoord dat het op
het "platteland" nog veel beter is. In
Solo bijv. hoef je er helemaal niets
voor te doen. Daar betaal je alleen
en dan komt na kantoortijd een agent
van Polisi het rijbewijs persoonlijk
thuis afleveren en hoef je daar, in zijn
aanwezigheid, nog alleen maar je hand
tekening te zetten... I
ROGIER
17
