astris -Sr ss?°n ik
iStilie CY[ackt
ORIENT TRAVEL B.V.
DANK VOOR INFORMATIE
Hij opende zijn ogen en voelde zich helemaal uitgerust en ontspannen. Een ge
voel dat hij al lang niet meer had ervaren. Toen de deur openging en de man in
een grijs kostuum binnenkwam, was hij niet verbaasd en ook "wie bent u" vroeg
hij niet. Blijf maar liggen, gebaarde zijn bezoeker, die een stoel nam en hem aan
keek met een blik waaruit blijheid om de ontmoeting sprak.
„Rust is goed voor jou", zei hij en de man in bed knikte.
Ja, het is goed zo. Ik voel me werkelijk goed. Ik wil wel wat drinken". De man
bracht het glas aan zijn lippen. "Ik heb je boom gezien, mooi."
Een boom moet ik altijd hebben, daar verheug ik me altijd op. Kinderachtig
misschien." De bezoeker ging gemakkelijk zitten en keek naar boven. "Weet je
nog, je eerste kerstfeest in dit hüis. Al die pakjes onder boom en de kinderen
die maar niet genoeg konden krijgen van de kaarsjes."
Ja, dat weet ik nog heel goed. Het sneeuwde zelfs en voor het eerst las ik een
kerstverhaal voor en Laura had een pracht diner bereid". De bezoekers glim-
ach verdween. "Jammer dat alles zo gelopen is, misschien had je vanavond je
kleinkinderen voor kunnen lezen.' De man in bed hief berustend zijn arm op.
Zo rnoet je niet praten. Niet meer. Jarenlang heb ik mijzelf gepijnigd met "als,
als, als. Zij zijn nu gelukkig. Anders dan ik had gedacht, anders dan ik had
gewild, maar alles gaat nu eenmaal zoals het gaan moet."
Wanneer ben je daar achter gekomen?"
„Vandaag. Of gisteren. Ik weet niet wanneer ik in slaap ben gevallen."
"Het sneeuwt", zei de man en beiden zwegen nu. Beneden was het stil en don
ker, ook de lichtjes in de boom brandden niet. De slaapkamer was ook donker
maar de witte winternacht bracht steeds meer licht. "Dorst", zei hij weer en
dronk.
In het leven gaan dingen voorbij die nooit, nooit meer terugkomen Maar je
hebt ze wel gehad en meer mag je niet verlangen. Het leven geeft maar één keer.
Het duurt een leven voor je dat begrijpt."
"Ja" beaamde zijn bezoeker, "misschien is het wel een gave om werkelijk te
beseffen dat je af en toe geluk in je handen houdt. Gek is dat, met ongeluk leeft
dat besef bij iedereen. Misschien hebben mensen een heel verkeerde voorstellinq
hoe geluk eruit ziet. 9
Wellicht bestaat geluk alleen uit herinneringen," opperde de man in bed en hij
herinnerde zich. Hoe hij de hand van zijn moeder vasthield, dat hij droomde wat
hij van het ieven zou maken, hoe hij haar hand nam en zei wat hij al maanden
wilde uitschreeuwen ik hou van jou". Dat zijn kind naar hem lachte en hij her
innerde zich het gevoel dat het leven aan zijn zijde stond
Ik geloof dat ik alles wel gehad heb" en hij keek zijn bezoeker aan.
je vee'l^erddet gehad?"^6'^' 'edereen kriJgt inderdaad wel alles. Heb
Evenveel als geluk denk ik, maar verdriet heb ik meer gekénd."
De bezoeker zuchtte bevestigend. "Het is kerst" zei hij en sneeuwlicht vulde de
Alleen Da?ti hn Z° H Zi°h' H°6 h'j de man za9 ,iJden- jarenlang.
AJIeen. Dat hij hem wilde helpen, maar niet kon. En hij zag weer hoe hii hem
hLd lnn k|ÜS'aSt te9emoet k™am hollen om te vertellen wat hij allemaal gedaan
had, een kleine jongen was hij toen.
Eerlijk gezegd had ik u niet verwacht, maar ik ben blij dat u qekomen bent Ik
Ja ik ga mee Pap" en voor de laatste maal en met een zucht sloot hij zijn ogen.
RALPH BOEKHOLT
RETOUR BANGKOK VOOR SLECHTS f 1.395-
RETOUR JAKARTA f 1.795^ W^A/
BALI - garantiefonds
REISGELDEN
plus BANGKOK, SINGAPORE, SUMATRA, JAVA retour f 2 445
AUSTRALIË met stop JAKARTA retour f 2.800,-
Rokin 52 - AMSTERDAM - Tel. 020 - 24 25 38
Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG
Tel. 070 - 63 83 67
Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM
Tel. 020 - 23 74 84
DE VREDEVAART DER
VOLKEREN
Al peinzende ben ik gaan dromen
'k Zag duizenden tezamen stromen
Niet wetend van een "Hoger Leven"
Dat Liefde in hun Ziel kon geven.
Zij weten niet van d'offerande
Die duizenden, uit alle standen.
Zij gaan daar, schijnbaar vastberaden,
Maar dwalen rond met schuld beladen.
Zij gaan verblind langs d'oude kruisen
En horen niet het zachte suizen
Van 't Eeuwig durend Lentefeest.
Ze zijn nog nóóit zó arm geweest.
Neendeze tijd eist and're mensen,
Die niet alleen maar "Vrede" wensen
Doch die bezield met heilig willen
En dadendrang, hun kruisbeeld tillen.
Hoog boven de vele slappe schoud'ren
Van jonge mensen en van oud'ren,
Die allen slechts van "Vrede" dromen
Maar nimmer tot de Vrede komen.
Neendeze tijd eist mannen,
vrouwen,
Op wie de wereld kan vertrouwen.
Op "strijders", die in 't Goddelijk Licht
Hun vaandels hebben opgericht.
Kerst - 1951
B. J. BOUT
Mijn oproep in Moesson van 15 okto
ber 1985 met betrekking tot een on
derzoekje dat ik instel naar repatrië
ring bezorgde mij een veertigtal reac
ties. De inhoud ervan kan zeer kort
als volgt worden samengevat.
Een paar reacties waren overwegend
positief in die zin dat de schrijvers
erin geslaagd 2ijn een gelukkig be
staan op te bouwen, carrière te maken
en over de gebeurtenissen in het ver
leden geen wrok te koesteren of er
frustraties aan over te houden.
Het grootste deel van de verslagen
wijst op een leven van harde strijd ge
paard aan een grote mate van incas
seringsvermogen, veel teleurstelling,
discriminatie en persoonlijk leed, ver
oorzaakt door de repatriëring.
Een klein aantal reacties kan ik om
schrijven als ronduit triest.
Ik ben een ieder die de moeite nam
te schrijven, zelfs als zij weer last
kregen van emotionele herinneringen,
zeer erkentelijk. Het beloofde verslag
zal waarschijnlijk in de loop van mei/
juni 1986 in Moesson verschijnen.
W. A. SCHLUNDT BODIEN
33
