Over de P.I.G.L. en de Eerste Vrouwelijke Dominee
De nasi-koening-maaltijd is genoten, de afwasploeg doet achter gesloten deuren haar werk en de plaatsen in de zaal
zijn grotendeels weer ingenomen. Het middagprogramma vangt aan met het optreden van een bariton die enkele ever
greens ten gehore zal brengen, begeleid door piano. Een microfoon heeft hij niet nodig en dat is wel zo gelukkig want
als zo vaak zijn ook de luidsprekers hier geschikt voor ondersteuning van een aanval der Cavalerie. De bariton zingt
een Russische ballade, "Far Away Places" (with strange sounding names") en "Till We Meet Again" en vooral dit lied
krijgt letterlijk en spontaan de instemming van de vrouwelijke koorleden en eerlijk is eerlijk: zij doen niet onder voor
het inmiddels beroemd geworden koor Terpsichorè.
Enkele met een glas water binnenschuifelende dames worden met een luid "sssttt" tot nog meer onhoorbaarheid ge
maand. Applaus, bloemen en de voorzitter kijkt achter het doek om er zeker van te zijn dat hij het volgende program
ma-onderdeel "Muziek uit warme streken" kan aankondigen. Inderdaad blijkt dat mogelijk te zijn, het gordijn gaat lang
zaam open en de eerste krontjong-klanken van het orkestjevullen timide de zaal. In de keuken worden de glazen stoop
klaar gemaakt voor de korte pauze na dit optreden.
De zaal is lang en smal. Het gordijn
voor het enige raam achter is gesloten.
Een stukadoor, schilder en timmerman
zouden mooi werk kunnen doen, maar
waarom kijken naar scheuren in de
muur en gebarsten houtwerk. Dat doen
de vaste bezoekers ook niet. Die kij
ken naar vóór, naar het podium, waar
de muziek vandaan komt. Hun hoof
den zijn grijs, mannen zijn ver in de
minderheid en buiten is het guur re
genweer. Maar het is goed zo en
waarom zou je wat goed is moeten
verbeteren?
Het is zondagmiddag, bijna half drie
in Huize Modjo aan de Haagse Stad
houderslaan: de basis van de Stich
ting Protestants Indisch Geestelijk Le
ven, die vandaag haar najaars con
tactdag houdt. Er zijn zo'n 90 aanwe
zigen en de zaal is vol.
Het begin
De repatriëring van Indische Neder
landers maakte van Den Haag defini
tief de meest Indische stad van Ne
derland, dat is bekend. Men zocht en
vond zijn weg, maar op kerkelijk ge
bied misten velen de saamhorigheid
die men in de kerken in Indië als van
zelfsprekend had ervaren. Die behoef
te aan geestelijk contact werd goed
aangevoeld door de Indische predikant
ds. G. van Haasen, die samenkomsten
organiseerde speciaal voor Indische
Nederlanders. Dat was in 1946 aan de
Van Beuningenstraat 50.
Steeds meer belastte hij zich met het
geestelijk werk onder repatrianten en
daarbij werd hij terzijde gestaan door
zijn vrouw, die in 1947 een Dames
kring formeerde. Het werk groeide,
zoals dat heet, en op 7 maart 1952
werd op initiatief van ds. Van Haasen
de Stichting P.I.G.L. opgericht met als
doelstelling de behartiging van de
geestelijke en stoffelijke belangen van
de protestantse Nederlanders uit In
donesië. De Nederlandse Hervormde
Kerk vreesde echter dat de "Gemeen
te" van ds. Van Haasen de secta-
rische weg op zou gaan en overleg
leidde ertoe dat ds. Van Houten werd
beroepen als predikant in Den Haag
en werd belast met de pastorale ver-
8
De P.I.G.L. luisterend naar muziek in een eigen, vertrouwde omgeving.
zorging van protestantse Indische Ne
derlanders. De "Indische Gemeente"
werd de Nederlandse Hervormde Kerk
binnengeleid en tijdens zijn ambts
periode voltrok zich het proces van
integratie van de aan zijn zorgen toe
vertrouwde groep in de wijkgemeenten
van de Haagse regio.
Het klaarzetten van de bekers stroop.
Eigen identiteit
Maar ondanks de integratie bleef de
stichting P.I.G.L. een eigen identiteit
houden en de P.I.G.L.-groep bleef
groeien, waardoor behoefte ontstond
aan een eigen en groter onderkomen.
Dat werd uiteindelijk in 1955 gevon
den met de aankoop van Huize Modjo
(de vroegere Indische eigenaar had
deze naam aan het huis gegeven).
Geestelijk en sociaal contact tussen
protestantse Indische Nederlanders:
dat was en is nog steeds de P.I.G.L.
De drijvende krachten van de organi
satie zijn nog (altijd) de vrouwen. Niet
alleen omdat zij in de meerderheid zijn,
maar vooral ook omdat zij vanaf het
begin daadwerkelijk de doelstelling
