Doe niet wat je niet wilt doen
"Doe wat je wilt doen. Doe niet wat je niet wilt doen.
Nooit discussiëren over de haalbaarheid van iets". Een
uitspraak die de man typeert. Het wegnemen van angsten
is deel van zijn werk en lang geleden is hij er bij zichzelf
mee begonnen. Hij stotterde toen erg en een duidelijke lijn
voor zijn leven had hij nog niet uitgestippeld. Iedere nacht
om twee uur liet hij zich wekken en ging dan het woorden
boek lezen, hardopBij de letter E was het gestotter al
beduidend minder en daarmee was de basis gelegd voor
zijn latere en nog steeds vaste overtuiging dat elke achter
stand de kiem inhoudt van een voorsprong, dat elke over
wonnen frustratie een mens op een hoger niveau kan bren
gen. Op zijn gebied geniet hij grote reputatie. Hij is ge
boren in 1920 in Bojolali (Midden-Java) en heet Abraham
Izak Eijsenring. Van beroep is hij ortho-pedagoog.
DR. A. I. EIJSENRING
Het stamland van de voorvaderen is Zwitserland en daar
wordt de naam nog steeds met Ei geschreven. Zijn groot
vader gaf bij de geboorte van zijn zoon echter Eij op en
sindsdien is dat zo gebleven. Maar hoe je het ook schrijft,
de uitspraak blijft dezelfde en het beste kom je die te
weten wanneer je hem opbelt: "Met Eij-sen-ring". Een be
hoorlijk stuk zelfvertrouwen spreekt uit zo'n wijze van
melden. Dat moet hij wel bezitten, anders kan hij dat niet
overdragen aan zijn cliënten. Voor het schriftelijk gedeelte
van een examen voor de Akte Engels haalde hij eens het
cijfer 1. Dat was niet veel en gewoonlijk kiest men dan een
andere studierichting. Hij niet, hij begon opnieuw en het
volgende jaar was hij wel geslaagd. Dit voorbeeld laat hij
zwart op wit zien en het heeft menigeen geholpen.
Zo heeft zijn broer hem ook eens geholpen, dat was in
Indië toen hij een jaar of 17 was en een min of meer zwer
vend bestaan leidde. Zijn moeder was toen pas overleden
en school en thuis zag hij niet meer zitten. De wens van
zijn vader, die pandhuisbeheerder in Semarang was, dat
zijn zoon dominee zou worden, werd in die periode ook
gesmoord. Maar toen kwam zijn oudere broer over en
schudde zijn adik flink door elkaar. Het resultaat was dat
Abraham Eijsenring een Gouvernements studiebeurs vroeg
en kreeg voor de studie aan de Kweekschool in Bandoeng
en daarmee was de basis voor zijn loopbaan gelegd.
In 1941 behaalde hij de onderwijzersakte met aantekening
gymnastiek. Kort daarna werd hij als dienstplichtige inge
lijfd bij de Koninklijke Marine, waar hij tot de capitulatie
als matroos-seiner-kustwachter dienst deed. Op Java en
Sumatra bracht hij de oorlog in krijgsgevangenkampen
door. Onmiddellijk na het einde van de oorlog werd hij
in Marine-verband tijdelijk uitgeleend aan de afdeling On
derwijs van de stad Palembang. Daarna kwam hij weer in
actieve dienst en kreeg hij de gelegenheid om 's avonds
de cursus voor de hoofdakte te volgen. In maart 1948,
inmiddels geslaagd voor de Europese hoofdakte en ge
trouwd met Emilie Kalff, vertrok hij naar Nederland, waar
hem "groot verlof" werd verleend en waar hij werk vond
aan een school in Den Haag. Hij bleef studeren en behaal
de daardoor The Lower Certificate of the University of
Cambridge en de akte Engels L.O. Toen riepen warmere
streken weer en in 1951 vertrok hij met gezin naar Para
maribo om daar te werken aan een M.U.L.O. Daar behaal
de hij ook de akte Lichamelijke opvoeding en die zou later
voor de voorziening in het onderhoud tijdens zijn studie in
Nederland van belang blijken te zijn.
Behalve voor lesgeven, had Bram Eijsenring ook aandacht
voor het welzijn van de jeugd. Het verenigings- en jeugd
werk gaf hem gelegenheid zich te verdiepen in de proble
men van Surinaamse jongeren en gaandeweg maakte hij
een intensieve studie van het werken met de jeugd, in het
Bram Eijsenring
bijzonder met kinderen in zogeheten moeilijke en/of pro
blematische opvoedings- en onderwijssituaties. Een en an
der leidde tot nieuwe akten zoals Pedagogiek MO-A en
B, behaald in 1957. In dat jaar werd hij leraar aan de
Kweekschool en Hoofdaktecursus te Paramaribo. Samen
met Surinaamse deskundigen werd toen ook zo goed mo
gelijk het medisch opvoedkundig werk ter hand genomen
en onder meer werd de basis gelegd voor het onderwijs
aan geestelijk gehandicapten in Suriname. Via de radio
bracht Bram Eijsenring de nieuwe zienswijzen op de aan
pak van kinderen in moeilijke situaties over op ouders en
verzorgers. Maar ook toen bleef hij tijd maken voor verdere
studie en in 1961 slaagde hij dan ook an de Vrije Univer-
teit van Amsterdam voor het doctoraalexamen Pedagogiek.
Na terugkomst in Suriname werd hem door de minister van
Onderwijs en Volksontwikkeling de opdracht gegeven de
eerste opleiding van leerkrachten voor het buitengewoon
onderwijs te organiseren, in het bijzonder toegespitst op
het onderwijs aan (zeer) moeilijk lerende kinderen en tevens
volgde een benoeming bij het Medisch Opvoedkundig Bu
reau. Uiteraard waren daar dan ook de verschillende func
ties in stichtingen en comités.
Het ging goed met Bram Eijsenring in Suriname maar toen
in 1963 zijn oudste dochter eenzaam en alleen de vliegtuig
trap opliep om in Holland naar school te gaan, wisten hij
en zijn vrouw in hun hart waar hun primaire verantwoorde
lijkheden lagen: bij de eigen kinderen. Voor de tweede maal
in zijn leven vertrok het gezin Eijsenring toen definitief naar
Holland. Maar slecht ging het hem hier ook niet. Veel werk
en veel studie. In 1971 promoveerde hij in Amsterdam tot
doctor in de Sociale wetenschappen op het proefschrift
"Godsdienstige opgaven in de pre-puberteit - invloeden
van godsdienstpedagogische activiteiten op de ontwikkeling
van gevoelens van vertrouwen en zekerheid in de over
gangsfase naar de puberteit".
