Reünie Ketjil en hoe het begon
SETIAKAWAN-LENING
SETIAKAWAN FINANCIERINGEN bv
Als "baroes" van nog maar net 21 j'r.
kwamen ze met de "Kota Agoeng"
naar Nederlands-lndië, de jongens
van het bataljon 3-5 R.I., om daar
enkele jaren hun dienstplicht te ver
vullen. Ze zagen er nog zo "nieuw",
zo blozend uit.
In Soerabaja, in de Darmo-kazerne en
Ngagel werden ze ondergebracht en
vonden ze hun eerste soldaten-thuis.
Hoe voelden ze zich, wat stelden ze
zich voor van dat land en de bewo
ners en van de taak, die ze moesten
vervullen
De eerste foto's werden naar huis
gestuurd, imponerende foto's voor
hen die achterbleven in het thuisland.
Wat in het begin een avontuur leek
werd spoedig harde realiteit. Hun
eerste Kerstfeest: nog hoor ik ze zin
gen, terwijl ze aan hun kerstmaal za
ten in Ngagel (we woonden aan de
overkant in Darmokali).
Ze leerden snel. Ze maakten kennis
met het land, de mensen die daar
woonden en hun gewoonten. Ze
maakten kennis met tropische ziekten,
vooral malaria. De hitte, de politio
nele acties en de spanningen eisten
hun tol. Het "nieuwe" en "blozende"
was er snel af. Ook het verlies van
gevallen kameraden deed ze meer
dan eens beseffen, dat de taak, die
ze moesten vervullen, een zware was.
De jongens van 3-5 R.l. bleven niet
in Soerabaja. Ze zaten in Modjosari,
Malang, Batoe. Later in Loemadjang,
Pasoeroean, Probolinggo en nog veel
later in Grissee.
Batoe, wie herinnert zich niet de ker
mis van de 3-5 R.l. De verschillende
stands, die ze eigenhandig hadden
gebouwd, waaronder de bommentent
van de verbinding, de draaimolen, de
circustent met de twee clowns en
heuse gedresseerde koeda katjongs?
's Avonds dansen op muziek van de
"Merry Tramps". En wie herinnert zich
niet de heerlijke maar zo verraderlijke
Batoe-wijn?
Eindelijk, veel later dan ze hadden
verwacht, mocht 3-5 R.l. naar huis,
terug naar het kleine landje aan de
Noordzee. Het Wilhelmus klonk. Ik
stond op de kade en voelde een dik
ke prop in mijn keel, toen heel lang
zaam de "Kota Inten" wegvoer met de
kostbare lading. De "Kota Inten" die
die haar naam dankte aan het oude
kasteel van Batavia, waarvan de vier
hoekpunten "Diamant", Parel", "Ro
bijn" en Saphier" genoemd waren,
de "Diamantveste", opgelucht, maar
toch met weemoed in het hart. De
drie jaren hadden een band gesmeed
met het land, waar ze, buiten hun wil,
hun dienst moesten vervullen. Enkele
maanden later volgden de gehuwden
met de Asturias. Jaren later in Neder
land was de band nog voelbaar. Her
inneringen, die werden opgehaald tij
dens de jaarlijkse reünies waren er de
getuigen van "Zeg, weet je nog
Velen zijn terug gegaan, samen met
hun vrouwen, om het land, waarvan
ze zijn gaan houden, terug te zien.
Al die bekende plekjes weer terug
zien, oude bekenden ontmoeten
Na hun terugkeer in Nederland wer
den er dia's vertoond, verlevendigd
door cassettebandjes met alle moge
lijke opnamen over hun reis. Tijdens
zo'n dia-avond werd het idee geboren
van de "reünie-ketjil". Een groepje
van negen echtparen kwam om de
twee a drie maanden bij elkaar in
Den Haag, Bennekom, Haarlem, Hui
zen, Amsterdam en Zoetermeer. Elke
keer bij een andere gastvrouw en
gastheer, die hun best deden om hun
gasten wat "in toom" te houden, met
een gezellig etentje, een drankje.
Honderduit werd er gebabbeld over
alles en nog wat. Vooral over tempo
doeloe. Over hoe 't daar was en de
opvang hier.
In de loop der tijd verdiepte de
vriendschap. Het waren niet alleen
meer dienstgenoten, die herinneringen
wilden ophalen. De jongens van 3-5
R.l. en hun vrouwen zijn huisvaders
en moeders, opa's en oma's gewor
den, allen met eigen vreugden en
problemen, die nu met elkaar gedeeld
werden.
Tijdens de laatste reünie, die werd
gehouden, werd er bingo gespeeld
als klein intermezzo. De hoofdprijs
was de pot, niet eens zo erg groot.
Ik weet niet wie de winnaar was, maar
unaniem werd besloten, dat het be
drag, 30,beschikbaar werd ge
steld voor de Bruine Bus van Moes
son. Ze hadden ervan gehoord en
dus
Van dit groepje 3-5-ers en hun vrou
wen een "klein steentje" om bij te
dragen, zo maar, als een simpel ge
baar. Dat er nog veel "reünies Ketjil"
mogen volgen I
RAMONA VAN DALSEM-HUIJTS
Dank reünisten en Bingo-winnaar
Char. Fondsen Tjalie Robinson
(Bruine Bus)
TAKING THE LONG WAY HOME
"Met een ommetje naar huis" bete
kent dat en dat deed die man in de
televisie reclame-spot van NISSAN.
Ja, ik weet wel, U nooit in een Japan
se wagen, maar U moet maar denken
die man in de reclamefilm wordt er
voor betaald, al zetten ze hem ach
terstevoren op een kuda kepang.
In ieder geval in die glimmende Nis
san maakt hij een rit over de gehele
wereld voor hij thuis komt. Voor zijn
genoegen (I'm feeling like taking a
long way home).
Daar moest ik aan denken toen we
over de post een brief ontvingen van
een zekere mevr. Van Rootzelaar-den
Bouwmeester die in Muscat, Sulta
naat Oman (Midden-Oosten) woont
(haar man werkt bij de Olie Ontgin
ning). Ze sloot een adreswijzigings-
kaart in van een haar totaal onbe
kend persoon, abonnee van Moesson,
met het verzoek "wilt u deze verste
keling in uw adressenbestand opne
men?"
Wat was er gebeurd? De kaart be
stemd voor Moesson was in een open
enveloppe bestemd voor de fam.
Rootzelaar geschoven en had een
wereldreis gemaakt. Vele wegen lei
den naar Moesson zoals U ziet I
L.D.
MOEILIJKE NAAM
Een dame in Oosterbeek spijkerde
een uit Indonesië meegebracht bord
met "Awas Andjing Galak" op haar
tuinhek. Voor ongewenste bezoekers
was de stereotype hond op het bord
de enige aanduiding dat het een
"Pas op voor de hond" moest be
tekenen. Toch kreeg die dame een
briefje van het Gasbedrijf in de bus
gericht aan: de heer en mevrouw
Awas Andjing Galak. De eerstvolgen
de keer dat de meteropnemer kwam
vertelde ze hem dat dat haar naam
niet was. "Blij toe", zei de man, "ik
vond het een onuitsprekelijke, lange
naam
L.D.
Binnen 24 uur geregeld en bij U thuis bezorgd.
Enige 5.100,— 36 x 177,18 16,3%
voorbeelden: 10.100,36 x 344,86 15,6%
ƒ15.100,— 48 x 406,05 13,9%
20.100,— 60 x 451,88 13,2%
25.000,— 60 x 562,04 13,2
30.100,— 60 x 672,11 12,9%
Leeftijdsgrens 64 jaar, kwijtschelding bij overlijden.
Toezending prospectus op aanvraag.
TELEFOON 078- 18 08 66 013-35 01 05
Karei Doormanweg 9 - 3317 ZD Dordrecht - Geopend v. 9.00 - 20.00 uur
10
