Meer over wat er groeit en bloeit EEN EMIGRANT IN ZUID-CALIFORNIË (II) door J. N. A. van Balgooy Van 't een kwam 't ander. Sentiment en heimwee (reuk?) kwamen boven. Waarom geen melati of zoiets proberen Ik had al een melati (Jasminum Officinale), die via een grote omweg als stek was teruggekomen. Ik had namelijk de oorspronkelijke plant ongeveer 15 jaar geleden gekocht, maar door verhuizing moest ik die weggeven. In Californië komen jasminums uit je oren. Maar mijn vrouw moest de juiste hebben, namelijk Melati Gambir (Jasminum oambac, Arabian Jasmin). Eindelijk heb(ben) ik (wij) ze dan. Ze, want er zijn twee soorten en die worden beide als Jasmi num sambac verkocht (hier moet ik mijn broer, die botani cus is, over raadplegen). Ik zit dus met vijf verschillende melati (Melati Gambir). De Jasminum Officinale neemt bijna de hele west muur plus dak van ons huis in beslag en zolang het vrij warm is draagt die honderden bloemen. Nu ik het toch over jasmijn heb, hier in Zuid-Californië groeit een klimplant die Carolina Jessamine (Gelsenium) wordt genoemd. Aan de spelling en de latijnse naam is het de lezer wel duidelijk dat deze niets met melati te maken heeft. In elk geval draagt deze plant, die bij onze voordeur staat, trossen geurige gele duimlange klokbloemen en wel in de winter. Behalve al deze planten, staan er in onze achtertuin ook nog "gewone" vruchtbomen zoals mandarijn (jeruk keprok), sinaasappel, citroen, Tangello ('n kruising tussen mandarijn en sinaasappel), appel, pruim, amandel, loquat (Eriobotrya, zie foto), vijg en nectarine (Prunus Persica). De "ongewone" vruchtbomen zijn: Jeruk Bali, guava (10 bomen, waarvan Loquat. Heeft gele vruchten, de grootte van een duku als zij rijp zijn in mei. 7 in de voortuin) en twee Kiwi klim planten. Al deze bomen of struiken dragen vruchten op verschillende tij den, dus is er altijd wat te eten. Be halve deze bomen, zijn er nog andere bewoners in de achtertuin, o.a. drui- Ketela (casave) kan in Californië groeien, maar heeft nooit wortels. 4 ven en een waluh siam (Labuh siam, gembas, welok) die overal heen kruipt en tegen oktober tientallen vruchten draagt. Eens waren er zelfs ketala (casave) planten, maar de winter van 1983 heeft een einde aan ze gemaakt. Nu denkt de lezer meteen: "Wat een vruchtbaar land is Californië." Vergeet dat maar. Al het vruchtbare land (10%) is al ingepikt door conglomeraten zo als Borden Co., Del Monte, S&W etc. De rest (90%) van Californië is stenig of keiharde klei. Dat is niet allemaal weggegooid want, bijvoorbeeld, drui ven en citroenen doen het uitstekend tussen de stenen. Maar de gemiddelde huis-, tuin- en keuken-planter zoals ik moet stenen uit de grond graven en die tegen betaling laten weggooien. En dan moet goede aarde ervoor in de plaats gekocht worden. Dan komt nog de kwestie van bemesten, want die gekochte grond is gewoonlijk af komstig van een "uitgewassen" rivier bedding, er zit geen schijn voedings stof meer in. Vanwege de Hippie cultuur heerste er in Californië in de zestiger jaren een rage van zogenaamde organische tui nen. Organische stof is goed voor planten, maar er is een groot verschil tussen vergane organische stof en vers gemaaid gras. Die versgebakken tuiniers hadden geen flauw benul van wat een plant doet gedijen en wat een plant doet rotten. Wat verwacht je, als je je leven lang planten uit blik hebt gegeten. Dus tegenwoordig zijn die tuintjes zwaar verminderd. Maar de rage heeft veel goeds achter gelaten in de vorm van vele soorten zaden en planten die voordien niet te krijgen waren. Ook heeft de Amerikaan ken nis gemaakt met meer exotische vruch ten en groenten vanwege de aziaten. Er is nu zelfs een "California Rare Fruits Growers Corporation". Wie een tuin heeft, waar ook ter we reld heeft ook onkruid. Dank zij de Spanjaarden groeit er nu in Californië crab grass (Digitaria). Het is een ver schrikkelijk soort gras, bijna te ver gelijken met pakis andam in het klein. Het groeit onder, over en door alles heen. Hitte, vuur en droogte belem meren de groei alleen maar tijdelijk. Er zijn natuurlijk veel meer planten in gevoerd, die niet bepaald gezond zijn voor dit gedeelte van de wereld, zoals Mustard. Niet te verwisselen met mos terd perse, het is alleen een familie ervan. Dat kruid groeit ook overal overheen. In de lente draagt het gele bloemen, dan zijn vaak hele vlakten en heuvels geel - 'n mooi gezicht. Helaas is het in de zomer meteen droog en als dat in de fik gaat is weg lopen of wegrijden vaak nutteloos.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 4