poirrié De Idioot van de Geschiedenis of hoe de Geschiedenis voor Idioot komt te staan BOEKBESPREKEXG In oktober 1946 vertrekt een Nederlandse soldaat uit West-Friesland met dui zenden anderen naar Nederlands-lndië. Hij dient daar tot mei 1949. In 1953 wordt wordt zijn zoon Graa geboren en die zal in 1985 vanachter zijn schrijfmachine en bij een kop koffie het spoor van zijn vader naar en in de Oost proberen te volgen. Een en ander resulteert - hoe kan het anders - in een boek en dat heet "De Idioot Van De Geschiedenis". In zijn boek "Oost-Indische Spiegel" schrijft Rob Nieuwenhuys over de bersiapperiode onder meer het vol gende: "Over het dagelijks leven van de Hollandse soldaat, over wat hem beweegt, over wat hij denkt en wat hij zegt, vertellen ons heel wat boe ken, geschreven door oorlogscor respondenten, predikanten, aalmoe zeniers en de mensen zelf. De meecien doen het zo opgewekt mogelijk en leggen de nadruk op de kameraadschap, op de onder linge band, soms ook op de moed en de dapperheid en met een be roep op een taak. In elk geval heb ben al deze schrijvers van oorlogs boeken te zamen een stuk geschie denis geschreven. Maar geen literatuur. De monotonie van deze verhalen waarin zoveel schokkends gebeurt, is opvallend. De talrijke clichés zijn even zovele tekenen van schrijversonmacht Eerst na enige tijd realiseren wij ons dat de betrokkenen zelf, de oorlogsveteranen, daar anders te genover zullen staan. Voor hem zijn deze boeken ook bestemd geweest en dank zij het grote aantal jongens dat overzee ging, moeten de uit gevers er brood in hebben gezien." Voor zover het een wens was van Nieuwenhuys dat er ook een literair werk zou verschijnen over de erva ringen van een Nederlands soldaat, dan is die met "De Idioot Van De Ge schiedenis" nu in vervulling gegaan. De uitgever, recensenten en de schrij ver zelf zeggen tenminste dat dit boek literatuur is en wie zou de mening van zo'n overmacht durven bestrijden. Het literaire karakter zou vooral te danken zijn aan de schrijftechniek van Graa Boomsma: het kunstig op een rijtje zetten van fragmenten uit boeken, in terviews, dagorders enz. waardoor er een verhaal ontstaat, waarin een door de schrijver neergezette figuur een rol speelt, die niet eens een hoofdrol hoeft te zijn. Dat geeft geen gemis omdat het uit fragmenten opgebouw de decor van het verhaal tevens het verhaal zelf is waarin de ik-, jij- of hij figuur slechts het lijdend voorwerp is. Een moeilijke maar knappe manier van schrijven en omdat het daardoor met- een al verheven is tot literatuur, schijnt de inhoud van veel minder belang en toch gaat het daar bij een boek om, in ieder geval in eerste instantie. Aan de inhoud van "De Idioot Van De Geschiedenis" kan Graa Boomsma zich niet bezeren. Het boek gaat over de jaren na de oorlog in Indië en iedereen kan onderhand weten wat daar allemaal gebeurd is en hoe. Graa weet dat ook, gewoon omdat hij veel gelezen heeft, veel geluisterd en veel documentaires heeft gezien. De lezer kan en zal dus veel herkennen en in houdelijk valt er dan weinig op het boek af te dingen, hooguit wel wat be treft overbodige erotiek (als je maar conservatief genoeg bent) en het feit dat Graa het bijvoorbeeld heeft over Bandung in plaats van Bandoeng, Sukarno in plaats van Soekarno. Men kan hem dat gemakkelijk vergeven, hij is immers pas 33 en is nog nooit in Indonesië geweest, maar toch, in het juist hanteren van de oe en de u zit veel meer dan een nuance. Een hele wereld namelijk, een wereld zoals die is geweest en een wereld zoals die nu wordt gezien en dat laatste ook door een schrijver als Graa Boomsma. Hier kom ik op mijn wezenlijke be zwaar tegen dit boek en tegen deze manier van schrijven. Graa Boomsma manipuleert de geschiedenis door die uit fragmenten te schilderen. Het re sultaat is een geheel van fragmenten, niet het geheel van de geschiedenis I Daardoor ontstaat - of dat kan ge makkelijk ontstaan - een scheef beeld. Nu mag een romanschrijver scheef trekken wat hij wil, maar - en dat is mijn tweede bezwaar - ook de bersiap- jaren lenen zich niet en mogen niet misbruikt worden voor romans en het nastreven van literaire werken. Wie niet inziet waarom niet, kan het geen donder schelen wat er in die jaren allemaal is gebeurd. Het argument dat ook een roman een vorm is om ge schiedenis te verhalen, gaat niet op: daarvoor is de geschiedenis dikwijls een te gevoelige materie. Die hoeft niet verborgen te blijven - integendeel - maar om het aan het licht te brengen via literaire debuten is een ander uiterste. Niettemin worden dergelijke boeken van alle kanten bewierookt en gezien als een nieuwe en kritische belang stelling voor de koloniale geschiede nis. Wat daarvoor is geweest, telt niet meer mee, want het is niet literair, en wat nog is, naast het zogeheten lite raire, telt pok niet mee omdat het ook niet literair is èn natuurlijk erg nostal gisch. Wat blijft is geschiedenis in dienst van literatuur. Eerlijke geschied schrijving over Indië zal voorlopig dan ook tot de onmogelijkheden behoren. En dat is meer dan triest. R.B. "De Idioot Van De Geschiedenis" - door Graa Boomsma, uitgegeven door In de Knipscheer, 148 blz. Prijs f 25, porto 4,25. Verkrijgbaar bij boek handel-Toko Moesson, Prins Maurits- laan 48A, Den Haag, tel. 070 - 54 34 66. BIJZONDERE GELEGENHEIDSENVELOPPEN Tijdens een op 30 augustus a.s. te houden reünie in Arnhem zal worden herdacht dat 40 jaar geleden de 7 December Divisie werd opgericht. In verband met dit jubileum zullen vier gelegenheidsenveloppen worden uit gegeven, die worden voorzien van een veldpoststempel en een P.T.T.-stempel. Bijzondere enveloppen zullen ook wor den uitgegeven t.g.v. de herdenking van oorlogsslachtoffers op 15 augus tus a.s. t.g.v. het 75-jarig bestaan van de Vereniging Oud-Knil militairen Madjoe en ter herdenking van het KNIL. Voor bestellingen en uitvoerige infor matie kunt u contact opnemen met: Dhr. J. H. W. Noordsij, Ariaweg 82, 3816 HL Amersfoort, tel. 033-72 51 16. "Dat is dan de laatste keer, dat ik met jou naar Koeda-Kèpang ben wezen kijken, Boet 17

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 17