BIJ DE VOORPLAAT KEMBANG TAHOE Nederlanders, altijd tuk op rijmpjes (dat onthoudt makkelijker) vonden ook de leuze "weet wat je eet" uit. Dat was een waarschuwing van de Consumenten bond of Voedingsraad of een andere over onze-gezondheid-wakende-instantie, om de argeloze kroketten/frikandellen/gehaktballen/bamiballen-eters te waar schuwen dat er allerlei smurrie in de consumptie zit. Goed, een gewaarschuwd mens telt voor twee en al die gewaarschuwde Nederlanders eten ook voor twee. Want niemand heeft een kroket, gehakt-bamibal, frikandel minder gegeten sinds die waarschuwing. Zijn ze er zieker van geworden? Weineen, een maag kan wat hebben hoor, als er een is die daarover kan meepraten dan ben ik het wel. Alles heb ik van de straat gegeten en gedronken in Indië èn Indonesië. Dat weet-wat-je-eet sloeg bij mij voorna melijk op de naam. Zo herinner ik me, toen ik met Tjalie in 1972 (voor het laatst) op pasar Wonokromo rond scharrelde, ik zowat bij elke verkoop ster en verkoper wat kocht. Nu is pasar Wonokromo niet de schoonste pasar in Surabaya, wel vreselijk druk omdat er veel produkten aankomen en vandaar worden doorverkocht aan kleinhandelaars. En tróép dat het er is en bètjék (modderig) en vuil, astaga! Maar Tjalie en ik keken onze ogen uit en ik maar kopen. Op gegeven mo ment had ik mijn tas, armen en handen vol. "Wat heb je daar allemaal in vredes naam!" riep Tjalie, "je bent toch niet van plan dat allemaal op te eten?" "Neen", zei ik, "niet alleen, met jou samen straks als we in de dierentuin zitten!" In die mooie, groene Surabaya'se Kebon Binatang hebben we gepick- nicked met al die eterijen maar om U de waarheid te zeggen was er niets echt lekkers bij. "Het ellendige is", zei Tjalie, "dat we niet eens weten w a t we gegeten hebben, wat de naam is van die dingen. Hoe kun je nu iets eten dat geen naam heeft?" Nou, makkelijker dan je denkt, vond ik. Maar nu over onze voorplaat. De man verkoopt kembang tahoe, weet U nog wat dat is, hoe het smaakt? Ik ken meer mensen die er niet van houden dan wèl. Wat er lekker aan is, is ei genlijk alleen de goela djawa saus met djahe gekookt. Die maskeert de ietwat bitter-smakeloze pudding die in wezen tahoe in prematuur stadium is. Geef mij maar tahoe petis of tahoe tjampoer of gewoon een plak tahoe met een lik petis en een tjabe rawit. Goed, maar daar hebben we het niet over. Kembang tahoe dus. Rogier die de foto jaren geleden maakte was ook bijna de naam vergeten. Links en rechts gevraagd: "Weet je nog hoe kambang tahoe smaakt?" "Kembang tahoe? O ja, die witte pap, nou, niet lekker". Flauw, vies, goerih, nooit van gehouden. Niemand echt verrukt. Aan Harryet Marsman, onze tahoe- tempe-soja deskundige: "Vertel me nou precies wat kembang tahoe is, hoe het gemaakt wordt." Neen, precies wist ze het niet. "Ik geloof dat het de soja-melk is die afgeschept wordt voor het hardings proces door toevoeging van stremsel beëindigd is I" Goeiendag. En volgens Har is kembang tahoe bij haar in de supermarkt te krijgen in bakjes. Een weke soort tahoe. Staat er kembang tahoe op? Ja. Wat doe je er mee? TE BENOEMEN VOORPLAAT "Wie, wat waar" was de vraag bij de voorplaat van Moesson van 15 april jl. Mevrouw De Quant meent G.G. Van Idenburg herkend te hebben. Hij zit linksachter. Wie kan dat bevesti gen? Dat het een hooggeplaatste ge weest moet zijn, staat vast. Dat valt af te leiden uit de standaard op de auto en de aanwezigheid van een adjudant, die links voor zit (het stuur zit aan de rechterkant I). Verdere reacties wachten wij gaarne af. COMITÉ GESCHIEDKUNDIG EERHERSTEL INHOUD VONNIS NOG NIET BEKEND Bij het ter perse gaan van dit nummer was nog geen verder nieuws bekend over de uitspraak van de Haagse rechtbank in het proces van het Co mité Geschiedkundig Eerherstel tegen De Staat inzake deel 11A van dr. De Jong. Zoals bekend heeft de recht bank de eis van het comité afgewe zen. Waar het nu om gaat - en waar het instellen van een evenhueel hoger beroep van afhangt - is de inhoud van het vonnis: op welke gronden is de eis afgewezen. Dit vonnis is door de advocaat van het comité nog niet ont vangen. Bakken toch maar. Weten ze daar in Brabant nu wel wat ze eten, dat spul dat dit mannetje op onze voorplaat zit te verkopen? Zal wel niet, al is het goed te weten dat in zo'n bakje kembang tahoe voedings waarde zit van twee stevige (eerlijke) tartaartjes. Ik geloof dat ze in Indonesië dat ook niet weten. Ze eten daar ook maar zonder te weten, maar wel gezonder. LD. EXPOSITIE KLEURETSEN IRENE ADRIAANS Vanaf 6 mei exposeert in onze nieuwe boekhandel aan de Prins Mauritslaan 48A Irene Adriaans haar kleurenetsen. Zij koos uit haar werk - dat zich uiteraard niet alleen op Indische onderwerpen richt - tropische vruchten voor deze ex positie. De etsen die ingelijst zeer decoratief zijn in een modern in terieur, zijn ook te koop. Irene Adriaans is geboren in Bata via. Ze woont en werkt nu in Culemborg. Zij volgde enkele jaren de avond opleiding aan de Rietveldacademie (o.m. grafische technieken) en bekwaamde zich verder in het etsen door middel van specialistische opleidingen. Als textielontwerpster werkte zij in de Achterhoek. De laatste jaren is zij weer intensief bezig met tekenen, etsen en schilderen. Tentoonstellingen: Culemborg (1979, 1981 en 1983); Utrecht (1981, 1982, 1984); Houten (1983); Valkenburg (1983); Winterswijk (1983); Zoelen (1984); Vught (1985) en Maarssen (1985). 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 2