MUSICAL MEMORIES
ONVERGETELIJK
ENKELE REACTIES
VAN BEZOEKERS
De sfeer.
Dat was het dat Moesson's Muziekfeest op 18 mei jl. tot
een onvergetelijk gebeuren heeft gemaakt. Het begon al
's morgens vroeg, toen de medewerkers goed gehumeurd,
vol goede moed en met heel veel zin in die grote Prins
Willem Alexanderzaal begonnen met de voorbereidingen.
Microfoons, versterkers, snoeren, pluggen. Licht, sports,
geluid, dia's, doek op, doek dicht, stoel hier piano daar
enzovoort enz.
Tegen elven verzamelden de artiesten zich, allemaal even
gemotiveerd om er het beste van te maken. Zij zagen toen
bevestigt dat de zaal en het podium inderdaad groot waren
en eenmaal vanuit de kleedkamers in de artiesten-lobby
bijeen, in afwachting van de generale, steeg de spanning
en daarmee ook de sfeer. Het was niet "net echt" maar
echt. Alles en iedereen was op zijn plaats en deed wat
gedaan moest worden. Natuurlijk moest er nog opeens van
alles gedaan en geïmproviseerd worden, maar dat hoorde
erbij en alles kwam goed.
Tegen vieren kon bijna iedereen even naar huis of naar
buiten. In de zaal zwoegden enkelen nog voort voor de
finishing touch. Twee uur later was het dan eindelijk zover.
Naar de kleedkamers, gereedmaken en wachten op de
stem uit de intercom, die het verlossende woord "opkomen"
zou spreken. Het werd half zeven, de bezoekers stroomden
de foyer binnen, een uur later zaten ook zij in spanning in
de zaal en om kwart voor acht begon het, maar voor ik
verder ga, even terug naar het begin.
Sommige dingen in het leven gaan vanzelf, maar niet het
maken van een muziekfeest. Daarvoor zijn mensen nodig
die op het idee komen en veel moeten uitdenken en vooral
ook moeten doen om tot het gewenste resultaat te komen
In je eentje red je het dan ook niet. Die mensen hebben
wij gelukkig gehad en het is hier bepaald op zijn plaats
om de namen van Mark Boon, Milène Hoving en Mirjam
Kroonenburg te noemen, die een leeuwenaandeel hebben
gehad in de voorbereidingen en uitvoering van ons feest.
Zonder hen zouden Lilian en ondergetekende thans op de
Noordpool verblijven om onze zonden te overdenken. En
in die koude streek zouden we ook verblijven indien we
de artiesten niet gehad zouden hebben en ook als de
honderden bezoekers er niet waren geweest. Maar alles
heeft in elkaar gegrepen, aangevuld en alles en iedereen
heeft samen gewerkt, daardoor ontstond die geweldige
sfeer en dat geweldige feest.
"Muzikale momenten uit ons leven in Indië, Indonesië en
Nederland" van 1915 tot heden", dat was het thema van
de avond. Die momenten wérden teruggehaald door arties
ten die ooit op de bühne hebben gestaan (sommigen doen
dat nog steeds) om de mensen een van de mooiste dingen
te geven: muziek. Ze werden ingeleid door tekst en een
dia, die indringend een stuk van het leven in Indië terug-
toverden en het sfeervolle decor vormden voor de ver
schillende optredens.
Muzikale momenten werden teruggehaald maar werden
ook direkt herkend, dat zag je, hoorde en voelde je. Lilian
vertelt hier meer over. Ik wil tot slot memoreren dat het
feest gegeven werd ter gelegenheid van het 30-jarig be
staan van Moesson. 30 Jaar een tijdschrift van, voor en
door Indische mensen die elkaar kennen ook al hebben
ze elkander nog nooit gezien. Die band, die saamhorgiheid
werd op die 18e mei eens te meer ervaren en dat heeft
ons moed en kracht gegeven om met ons allen nog heel,
heel lang door te gaan.
Wadoeh seh. Istimewa van de boven
ste beste en goed bereikbare plank.
Tegenwoordig is uitgaan vaak ook
thuiskomen met een beetje teleurstel
ling. Je had - tja, iets wat je niet
precies wist - gemist. Het muziekfeest
gaf meer dan een feestelijk gevoel.
Het was voor mij ook een aanvulling,
de finishing touch als het ware van
een fijne bijeenkomst.
Ik kwam alleen en hoopte bekenden
te vinden. Er waren voor mij (prak
tisch nooit uit) inderdaad vrienden,
maar ik heb er nog meer gemaakt en
toen ik alleen naar huis reed tussen
half twee en kwart over twee in de
nacht was mijn hart vol geluk.
C. H. GROENEWOUD
Heel hartelijk dank voor de fijne avond.
Mijn kinderen en ik hebben zo geno
ten Jullie EM.
Veel dank voor de fantastische avond.
Wij hebben nog nooit zó ontroerend
mooi Indonesische liedjes horen zin
gen als door Terpsichoré.
Familie GROSSE
1.000 maal dank voor de fijne Indische
muziekavond op Pinksterzondag. Mijn
vrouw en ik dachten dat we op die
avond in Soerabaia zaten. Het was
ook onvergetelijk.
A. J. C. WEIJDEMULLER
Fantastisch Alle eer voor de mede
werkers en medewerksters.
H G. VAN REIJN-UHLENBUSCH
De receptie was één grote zoekerij
naar vrienden, familie, bekenden, en
eventuele oude, nog niet gevonden
klasgenoten.
Er hing een sfeer van feestelijke ver
wachting, begeleid door het orkestje
tussen de deuren. Voor de leden van
dat orkestje (Swing Session Combo
Fons Phefferkorn) één voor één een
hartelijk bedankje.
De stem op de achtergrond die veel
uit onze herinnering losmaakte en
daarop de muziek die ons een "o ja"
(lees verder pagina 20)
17
