ORIENT TRAVEL BV Met NECTAR- essence lange jaren, die de voorbereidingen hadden gekost. Na goed twee jaar stond de 2e wereld oorlog voor de deur in Europa en V/2 jaar later barstte de bom in de Far East. De plotselinge modernisatie van de Kota Djambi eiste een geheel nieuwe aanpak voor het beheer van de "nieu we aanwinsten". De andere "rubber" hoofdplaatsen, zoals onder meer Palembang, Pontia- nak, Bandjermasin e.d. waren groter en konden deze moeilijkheden beter opvangen bij de bestaande diensten, maar in Djambi was dat onmogelijk. De nodige en gedifferentieerde werk zaamheden voor het beheer van water en licht, huizen e.d. konden door het Residentie-kantoor niet verricht wor den. Daarvoor ontbrak ook de kennis. Het Stadsfonds, een soort Gemeente dienst, was de praktische oplossing. De Controleur-Kota was voorzitter van de "Raad" en er was een Admini strateur die voor het dagelijkse werk zorgde. Zijn klein kantoortje met per soneel van diverse pluimage hielp hem daarbij. De leden, allen benoemd, bestonden uit een paar Nederlanders uit hun gemeenschap, verder enkele Chine zen met wortel in de Kota, en voorts een paar op de voorgrond tredende Inheemsen. Het Fonds was geen rechtspersoon, eigenlijk alleen maar een naambordje met het BB op de achtergrond. Het benodigde geld kwam uit de Residen tie-kas, maar hoeveel daar nog in zat of te kort was, wisten wij als leden niet. Dat bleef een gesloten boek. Om de paar maanden, als het zo uitkwam, werd een vergadering gehouden, waar in de lokale kwesties ter sprake kwa men; in de Maleise taal. Het ging altijd heel gemoedelijk, met gezond burgerverstand. Maar mocht een voor stel of wens van de leden de Resi dent niet bevallen, dan was het "njet". De voorzitter-Controleur verdedigde zich in dat geval tegenover de leden dat hij, als ondergeschikte van zijn baas, deze maar had te volgen en de leden konden het daarmee doen. Ove rigens kwam dit in mijn tijd zelden voor. Er kon altijd wel over gepraat worden. Wij leefden nog in een sa menwerkende sfeer Over het vraagstuk of het Fonds na het opdrogen van de rubbergelden in staat zou zijn om de exploitatie van alle diensten nog uit lokale middelen te dekken, brak waarschijnlijk nie mand zich toen het hoofd. Deze vraag behoefde nooit beantwoord te wor den. Naast de rubber was de aardoliewin ning in het nabije achterland van veel belang. De boorterreinen van de Ned. Aardolie Mij. te Bandjoebang en Tem- pino vormden echter een wereldje op zich zelve, waarvan men in Djambi weinig merkte. De BPM, die de pro- duktie verzorgde, voerde de olie af Mijn oude huis van het Stadsfonds, dat later werd vervangen door nieuwbouw. langs de met veel moeite gemaakte pijpleiding naar Pladjoe, dwars door de rimboe. De aanvoer van materia len en benodigdheden geschiedde ge heel in eigen beheer. Zodoende was het contact met de kota gering. Over en weer was men vriendelijk en be hulpzaam als er wat bijzonders voor viel. De Olie is overal een beetje exclusief, zo ook toen in Djambi. Het gewest Djambi hield niet op bij de boorterreinen. Aan de kade bij de steiger stond een wegwijzer; Padang 325 km! Meestal kostte dat twee dagen met de auto en overnachten in de pasanggrahan te Soengei Dareh. Als de vier ponten gunstig lagen (zoals bij de Resident) kon het wel in één dag. De weg naar het Westen volgde in grote trekken de Batanghari; Moeara Tembesi, M. Tebo, M. Boengo en splitste daar in Zuidelijke richting naar de afdelingsplaatsen Bangko en Soe- roelangin. Dit was bijna alles rimboe waar het achterland uit bestond. Niet de paar wegen maar de kali vorm de de voornaamste verbinding met de "buitenwereld" zoals de Djambinezen plachten te zeggen. Door de zeer bochtige benedenstroom zorgde de KPM voor een wekelijkse verbinding met Palembang en Tg. Priok na Koea la Toengkal gepasseerd te zijn. De Tomori bracht post en passagiers v.v. De Toba, zorgde voor het contact met Singapore en vervoerde daar naar toe: rubber zoveel als het "kon". En dan was er tenslotte de pijpleiding- weg van Tempino naar Palembang, een onzekere mogelijkheid vanwege de slechte toestand van de weg als gevolg van het moeilijke terrein. De weersomstandigheden spraken mee en bovendien was er toestemming nodig van de B.P.M. Vliegdienst bestond er voor de oorlog nog niet. In dringende gevallen was er nog het telegram, waarvoor het Post kantoor kon zorgen. Met de tennisbaan, het zwembadje, de sociëteit, en niet te vergeten de Bioscoop, waar men alle Shirley Tem ple films afdraaide, was er best te leven. Als zaterdagsavond het arme kind op het doek verscheen en in ge vaar kwam, riep men vanuit het zaal tje "awas, liat diblakan". Ik zie nog vaak di-blakan naar die twee jaren. PH. J. WEYER (OUD-BANKMAN) WIE IN AMERIKA? Cornells J. Pitton, 3391 N.W. 63rd str. Ft. Lauderdale, Fl. 33309, USA heeft Moesson jaargangen v.a. 1973 (enkele nrs. ontbreken) die hij graag wil af staan tegen vergoeding portokosten. aEOEPONBBRD Zilveren Medaille Den Haag 1885 Luik 1902 Gouden Medaille Den Haag 1913 maakt U voordelig uw ROZENSTROOP, sorbets, gebak en zeer fijne likeuren Nu ook Nectar kleurstoffen I Vraag gratis receptenboekje bij uw Toko, drogist of Pharm. fabriek "Phytol" - Afd. Nectar essence, Wagenstraat 129, Den Haag (ANVR) RETOUR BANGKOK VOOR SLECHTS f 1.395,— RETOUR JAKARTA 1.795,— 31-daagse verzorgde reis JAVA en BALI v.a. f 3.670, BALI - plus BANGKOK, SINGAPORE, SUMATRA, JAVA retour 2.445,— I I I AUSTRALIË met stop JAKARTA retour f 2.800,— I GARANTIEFONDS REISGELDEN Rokin 52 - AMSTERDAM - Tel. 020-24 25 38 Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG Tel. 070 - 63 83 67 Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM Tel. 020 - 23 74 84 29

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 29