Keds I J. G. YSSEL DE SCHEPPER 1 ALLE VERZEKERINGEN 1 WANDELSCHOENEN SPORTSCHOENEN KEMBANG TAHOE Een verrassing, dat artikel over kem- bang-tahoe met foto in Moesson van 1 mei Mijn gedachten vlogen meteen terug naar het oude Betawi zo'n vijftig jaar geleden en de zinderende hitte van de middag, uur waar ik moe, be zweet en wel met honger, maar zon der eetlust thuis kwam. Dan was daar soms juist de kembang-tahoe man. En die voor vijf centen een diep eet- bord letterlijk tot de rand voor mij vol schepte met zijn waar. Als ik dat op had, was ik een voldaan en tevreden mens Die kembang-tahoe verkoper was een oude Chinees. Wat hij verkocht was beslist niet zo'n korrelige pap, die de foto doet vermoeden; het was van een gladde, gelatine-achtige substantie en had niets bitters. Vrijwel smaakloos, ja, en toch 'goerih'. En samen met de goeladjawa-met-gember-saus vond ik het een heerlijke warme hap, waar ik nog vaak met enige weemoed aan te rug denk. P. STOLK DE REGENT VAN TJIANDJOER Bladerend in de Moesson van 15 april 1986 viel mijn oog op de foto van minister Welter, die een bezoek brengt aan een Soendanese regentenfamilie. Geheel links staat R. A. A. A. Soeria Nata Atmadja (hij overleed 9 novem ber 1975), regent van Tjiandjoer, de oude dame naast Welter is de moeder van de regent. Rechts naast de minis ter staan R. A. Ratna Puri, vrouw van de regent en hun twee oudste doch ters. Links R. A. Kartini (tegenwoordig Mevr. Kartini K. Radjasa SH, mijn vrouw), rechts de oudste dochter, R.A. Fatimah (tegenwoordig mevr. Sulaiman Suriawidjaja). De zoon van de regent, Drs. Rachmat Subur, die tegenwoordig in Rotterdam woont en lector is aan de Erasmus-Universiteit, staat niet op de foto. Wij zijn U dankbaar dat U de foto, die werd gemaakt in de Kaboepatèn van Tjiandjoer, plaatste, zodat wij nu een afdruk in ons familiealbum kunnen be waren. KARNA RADJASA MA, Jakarta BERSIAP In de rubriek "boekbespreking" in Moesson van 1 mei jl. schrijft u over het boek van Graa Boomsma, die over het leven van zijn vader vertelt. U meent dat eerlijke geschiedschrijving over Indië voorlopig tot de onmoge lijkheden behoort. Zelf schrijft u ech ter over de "bersiap"-jaren. Wij in Indië spraken en schreven slechts op grond van feitelijkheden over de ber- siap-tijd (d.i. de tijd waarin overheids gebouwen in bezit werden genomen - ook de radio - door de Indonesiërs). Een onderverdeling van de Indone sische revolutie in 3 perioden toont ons dat er moeilijk over bersiap-jaren gesproken kan worden, te weten: - Kemerdekaan Bangsa-tijd - 4 decem ber 1943-22 juni 1945; - Bersiap-tijd - 22 juni 1945 - 27 sep tember 1945; - Perang Sabil-periode - 27 september 1945 - 23 maart 1949. Moge deze kleine correctie een goede stap in de richting van een eerlijke geschiedschrijving betekenen. R. J. HAAK WEGMANN jr. THE WAJANG POPO STORY Op de vraag van de heer Kappers of reeds eerder van "Pipers Bombers" gebruik werd gemaakt (Moesson 1 mei jl.), kan ik een bevestigend antwoord geven, zij het dat toen geen gebruik werd gemaakt van een geperfectio neerd bommenrek als dat waar de heer Kappers over spreekt. Het was tijdens de herovering van Biak in 1944 dat handgranaten werden geworpen uit de Piper Cups, verken ningsvliegtuigen van het Amerikaanse leger. De vijand was toen zo'n beetje naar de westpunt van Biak gedreven en kon niet meer zoveel uitrichten, maar telkens als onze verkennings vliegtuigen boven dat gebied kwamen, werden ze beschoten met geweervuur. Toen een Piper-piloot dat vertelde, vroeg ik hem waarom hij niet hetzelf de deed als zijn collega's in Hollandia, namelijk het meenemen van een paar kistjes handgranaten van 7 seconden en die naar buiten gooien zodra hij werd beschoten. Dit vond hij een goed idee en korte tijd later kwam hij breed lachend in zijn jeep terug met de me dedeling dat hij Australische handgra naten had weten te bemachtigen en of ik met hem mee wilde. Achteraf was ik blij dat ik dat heb gedaan. Of wij verliezen hebben kunnen toebrengen, weet ik natuurlijk niet, maar wat we wel bereikt hebben, is dat er niet meer op de vliegtuigen werd geschoten W. P. G. DE VRIJER wiliilllllllllllllllliilllllilililililiiiliiililliiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiililiiiliiiiiliiiiiilliiliiiiiiiiiiiiiliiiiilliiiiiiiiiiiiiiji! Alg. Assurantiebedrijf "Argo" Kantoor en woonhuis Corn, de Witt- laan 83, Den Haag, Tel. 070 - 55 71 72 llll!llllllllll!!ll!!ll!ll!!!lllllllllllllllll!llllllllll!llll!!llllllllllll!llllllllllllll!llllll!lllll!lllll!lllll!l[llllll!ill!lllf VOOR DAMES, HCEREN EN KINOEREN OVERAL VERKRIJGBAAR TNAOC MARK RKO. U. PAT. orr. KED'S SHOES Mag ik een kleine correctie aanbren gen op het stukje "Film" van Poirrié's Perikelen"? In de éénnalaatste zin heeft hij het over "catschoenen" die "gekapoerd" moeten worden. Maar dit is niet juist. Dat wil zeggen: wel de klank, maar niet de schrijfwijze. De soort schoen die hij bedoelt, waren van het fabrieks- of handelsmerk KED (waarschijnlijk een afkorting van wie weet het? Ik niet meer). Daarom werden die schoenen destijds KED's- schoenen genoemd. GUUS CLEINTUAR Gelijk Guus, deze advertentie stond al eerder in Moesson - Red. M. EINDELIJK GELUKT Wat in jaren niet is gelukt, daar slaagt "Moesson" in met het plaatsen van één schoolfoto. De reacties op de foto in uw blad van 1 mei j.l. van de 3e klas Lagere School St. Bergmans in Bandung, het waren er vele. Maar het adres van de ge liefde juffrouw en akela bij de welpen is mij dank zij uw medewerking be kend geworden. Correspondentie is gestart Grote dankbaarheid aan de redactie van Moesson ben ik verschuldigd. G. M. SCHOUTEN 30

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 30