en 3ndióck Ituió in miniatuur
Een bescheiden vervulling van een grootse droom
Voor alles wat boekhandel
en toko betreft, het nieuwe
nummer bellen s.v.p.
070 - 54 34 66
In juli 1978 - 8 jaar geleden alweer! - schreef ik bij foto's van gesloopte heren
huizen op de hoek van de Prins Mauritslaan, een nogal verdrietig stukje. Die
twee mooie oude panden vielen onder de slopershamer en daarmee werd een
droom van Tjalie en mij meegesloopt. Hadden we op de een of andere manier
het geld ervoor kunnen opbrengen dan stond daar nu een Indisch (Huis) Museum
annex bibliotheek-lees/filmzaal, een kleine sociëteit en een Indisch Archief.
Het museum'' zou hoofdzakelijk bestaan uit een zo compleet mogelijke weer
gave van de inrichting van een huis uit onze tijd. Want daar draait het toch in
hoofdzaak om nietwaar, aan kinderen en kleinkinderen op een simpele manier
te laten zien hoe hun voorouders leefden, of om het mooier te zeggen: "waar
hun wortels lagen". Een huis waarin verschoten herinneringen weer tastbaar
zouden worden en zouden aantonen dat het leven in Indië een boeiend cultuur
patroon had dat veel meer was dan alleen vitrines vol mooie maar levenloze
voorwerpen. Want het Tropen Instituut in Amsterdam heeft de koloniale tijd als
gifafval weggestopt. Men vindt er weinig "Indisch" meer.
Een stukje van onze droom, het archief en de bibliotheek is verwezenlijkt onder
de naam Indisch Wetenschappelijk Instituut (IWI) en nu komt ineens Mevrouw
Hubers-Asmoneit met haar Indisch Huis in miniatuur. We zijn ontzettend trots
en blij u dat huis te kunnen laten zien in onze nieuwe zaak op de Prins Maurits
laan 48A. Breng kinderen, kleinkinderen of uw Hollandse vrienden die geïnte
resseerd zijn mee.
"Het Indische Huis" zal vanaf 16 juni tot en met 12 juli te bezichtigen zijn.
Werkdagen van 9.30- 16.00 uur en 's zaterdags van 10.00-16.00 uur.
Ik hoop u te ontmoeten
LILIAN DUCELLE
Antieke poppenhuizen hebben, geloof
ik, grote aantrekkingskracht voor ie
dereen. Je moet wel heel droog en
prozaïsch ingesteld zijn als je niet op
z'n minst een beetje vertederd raakt
bij het zien van het verleden in minia
tuur.
Elk zich zelf respecterend museum
heeft wel een stijl-poppenhuis, en dat
blijkt dan altijd goed voor hoge kijk
dichtheid. Het mooist ingerichte pop
penhuis dat ik ken staat in het Frans
Halsmuseum in Haarlem, maar ergens
op de wereld zal er misschien wel een
staan dat nóg fraaier, nóg gedetail
leerder, het wonen van weleer weer
geeft.
Alleen een Indisch poppenhuis kwam
je nergens tegen; kennelijk was nie
mand ooit op de gedachte gekomen
het Indische woon-gebeuren van voor
de 2de wereldoorlog in miniatuur te
vereeuwigen. De verrassing was dan
ook groot toen ik opgebeld werd door
mevrouw Lous Hubers, notabene een
plaatsgenoot van me, die me vroeg
of ik een stukje wilde schrijven over
het door haar gemaakte Indische pop
penhuis. Samen met mijn echtgenoot
ging ik het bezichtigen.
Het is een énig huis I Je kunt het niet
bekijken zonder steeds maar weer
kreten van herkenning te slaken. Ja
ren van naarstig zoeken op veilingen,
rommelmarkten en in antiekzaakjes
hebben een Indisch interieur opgele
verd waar bijna niets meer aan te
completeren valt Enkele dingen zijn
zelfgemaakt, zoals het blauwe porse
leinen eetserviesje, precies op maar
gebakken.
De grote voorgalerij met marmeren
vloertegels, witte pilaren, krees, pot
planten op de stoeptreden, het is al
lemaal zo sfeervol en echt, dat je ei
tranen van in de ogen krijgt'. De rieten
stoeltjes om de ronde tafel met be
werkt koperen blad, het zwart gelakte
Chinese ameublement in de 'mooie'
kamer, waar aan de piano twee kin
deren quatre-mains spelen, alles is
op schaal en met elkaar in volmaakte
verhouding. De djongos dekt de tafel
in de zijgalerij waar ook een hoekje
is voor djait (huisnaaister) aan haar
piepkleine naaimachine. Er zijn bijzet
tafeltjes op hoge poten en Chinese
vazen in de hoeken, er is natuurlijk
een klamboebed met goelings en sapo-
lidi, en in de dapoer is kokki bezig
met haar anglo's en wadjans, terwijl
op het houten rek de borden drogen.
De mandibak met gajong ontbreekt
niet, er is zelfs een blakang met de put
voor de bedienden.
Kinderen spelen onder de hoede van
een gendok, terwijl volwassenen een
borrel drinken in hun rieten feautuils.
Naar dit huis kun je uren kijken en
familieportret in de slaapkamer bij-
je ontdekt steeds nieuwe details. Het
voorbeeld, de obat-njamoek naast de
stoel van de heer des huizes.
Zo is het kijken naar dit huis een
aaneenschakeling van herkenningen
en het terugvinden van kleine en grote
waarden in ons Indische leven.
L.S.P.
Het I.W.I. verzamelt Indische
cultuurgoederen die verloren
dreigen te gaan. Ook door dona
dreigen te gaan. Ook door dona
teur te worden kunt u het I.W.I.
steunen. Met een minimum-bij
drage van f 10,(voor instel
lingen is dit f 25,kunt u reeds
donateur worden. Het bedrag
kunt u overmaken op postreke-
ningnr. 49 22 635 t.n.v. het Indisch
Wetenschappelijk Instituut te
Den Haag
INDISCH WETENSCHAPPELIJK
INSTITUUT, Prins Mauritslaan 36
2582 LS Den Haag, 070 - 54 5500
