Ivoor indische 1 GOUDEN SIERADEN I 3S> V 'Jf C.MER,KIE PAPAYA TEGEN DIFTERIE JUWELIER, SPUI 167a - DEN HAAG TELEFOON 070-604885 Moesson (v/h Tong-Tong) ziet al meer dan 30 jaar het levenslicht (proficiat) waarvan ik het blad 21 jaar ken (vol wassen tijd al zeg) en heb er onnoe melijk veel van geleerd en opgestoken. Volslagen onbekend met Indië, behal ve dan van wat ik erover op school leerde, ken ik door Moesson bijv. nu ook de betekenis van diverse Indische woorden (ja, ja R.B. ik weet het, Schoen(maker) blijf bij je leest) maar ik wil toch iets vertellen over tawarren (afdingen). Hier zijn we dat niet zo gewend, kun nen we rustig stellen, en persoonlijk ben ik er misschien ook wel iets te verlegen voor. Zo liep ik afgelopen 5 mei op bevrijdingsdag in mijn lunch pauze (geen vrij, geen ambtenaar hè) over de vrijmarkt die het plaatselijk Oranjecomité had georganiseerd voor kinderen om allerlei spullen te verko pen. Ik keek hier en daar wat rond en zag o.a. erg veel boeken. Bij een jochie van een jaar of 12 lag een boek dat m'n aandacht trok, het leek me een Indisch boek van vroeger. Het had de titel "Adat". Gewoonte - gewoonte recht ging het door m'n hoofd. Ik ver wachtte er allerlei rechten en gebrui ken in te vinden en zocht naar een inleiding of verklaring in het boek maar vond niets. Ik wilde het toch wel hebben en vroeg aan het jongetje wat het moest kosten. "Twee kwartjes", zei hij. Ik keek ver baasd, twee kwartjes I I voor zo'n in teressant boek? Ik tawarde in omge keerde richting. "Twee kwartjes, dat is toch niks?" zei ik. "U mag ook meer geven hoor", zei hij. Ik vroeg of hij een tientje kon wisselen. Eerst keek hij een beetje zuinig, deed z'n sigaren- doosje open en ja, 't ging. Ik liet me drie knaken uittellen op m'n hand en hem de rest behouden. Hij blij en ik ook want een knaak voor zo'n bijzon der boek is lang niet gek, dacht ik. 's Avonds in bed het leeslampje aan, moeders draaide zich om en begon aan haar eigen dromen en even later zat ik in Medan. Nog later in de Batak- landen, verwikkeld in de strijd tussen oude Adat gewoonten en de Westerse beschaving die de zending daar aan 't brengen was. Het boek bleek een ouderwetse roman te zijn, niet wat ik gedacht had, een beetje moeilijk voor te stellen allemaal voor mij, maar ik heb het uitgelezen, ik wilde toch waar voor m'n geld. Waar voor je geld, tawarren! Vorig jaar zomer waren we in Italië en lie pen daar op een markt. Een kennisje uit Alkmaar had drie dozen Hollandse Bolknak sigaren meegenomen want Het artikel van Netty Selder in uw tijdschrift Moesson van 1 mei jl„ han delende over de geneeskundige wer king van papaya, heb ik met aandacht doorgelezen. Wat ik in haar stuk niet tegenkwam is het gebruik van papaya tegen difterie. In het begin van het nieuwe school jaar 1933-1934 in Malang, moest ik met spoed in het ziekenhuis worden opgenomen voor difterie. Na enkele injecties kon ik weer normaal adem halen. Elk strijkje met vocht uit mijn keel gaf echter steeds een positieve uitslag. Omdat mijn studieboeken thuis moes ten blijven, kregen mijn ouders na vier weken van mijn verblijf in het hospi taal uiteindelijk toestemming mij thuis veilig "op te sluiten". Bij thuiskomst, toen onze kokki hoor de wat ik mankeerde, vertelde zij ons dat ik op de stelen van de papaya bladeren moest gaan kauwen en met het sap van een nog onrijpe vrucht moest gorgelen. Op ons erf stond een papaya-boom van flinke afmeting. Met angst van mijn moeder klom ik daar in, plukte een blad af en verzamelde sap in een glas om de aanbevolen geneeswijze van onze kokki uit te proberen. Laat het strijkje na twee dagen negatief zijn en blijven. Na de oorlog trouwde ik in Bandoeng. Mijn echtgenote vertelde mij toen dat haar jongste zusje ook difterie had gekregen toen ze -in Malang, in de door de bezetters aangewezen wijk zaten. Zij werd afgevoerd naar het ziekenhuis van de zusters van Sa- waan. Ook zij bleef na de behande ling positief. Uit de vrouwenwijk werd toen het bericht naar het ziekenhuis doorgegeven dat zij op papaya stelen moest gaan kauwen. Zij genas volle dig in de kortst mogelijke tijd. Na 1950, reeds vele jaren in Neder land, kregen wij van onze dochter, die in Utrecht studeerde, het boek "De kleine dokter" van A. Vogel, waar als toelichting was bij gedrukt "Een bon te reeks nuttige adviezen uit de Zwit serse volksgeneeswijze". De geneeskrachtige werking van pa paya staat in het boek zeer uitvoerig beschreven (Papaïne, Papayaforce, Papayason). Nergens staat in het boek iets vermeld over de geneeskrachtige werking om van de difterie af te ko men. Misschien zijn er onder uw lezeressen en lezers van Moesson die de ge neeskrachtige werking van de papaya ondervonden of ervan gehoord heb ben. Ir. P. W. C. HOEFAKKER daar waren Italianen gek op, wist ze. Ik kocht een voetbalvaantje van Juven- tus voor m'n jongste zoon (die was niet mee) dat 7.000 lire kostte. Gerrie gaf me een sigaar en zei: "probeer 't dan!" Nou ja, ik geef die oude een knakker en een biljet van 10.000 lire en kreeg een biljet van 5.000 lire terug en hij lachte heel vriendelijk. "Zie je nou wel, 2.000 lire voordeel", en we waren allemaal verrukt. Later in die week waren we aan het Gardameer en daar lag een speedboot met ook alweer een wat oudere man erin. Gerrie riep: "varen?" De man lachte wat en knikte van ja. "Lires?", riep ze. Hij maakte een gebaar met z'n arm van zo, wel nee, kom nou. "Kom op jongens", zei ze, "we gaan". Mijn vrouw durfde niet zo erg maar na even aandringen, wij allemaal de boot in. "Geef 'm alvast maar een sigaar", zei ze tegen haar man. En daar gingen we, knoert hard, later langzamer, langs inhammen, strandjes en steile rotsen, prachtig in één woord en Gerrie de man af en toe maar een sigaar geven en hij lachte maar en zei telkens "Gracia" Na ong. 20 minuten voer hij weer terug en aan de wal gekomen zei hij in goed verstaanbaar Duits: "Dal3 macht 40.000 lire". Zo. Alle bol- knakkers ten spijt kostte het dus een kleine 80 gulden. Tawarren deden we niet meer. We vroegen voortaan eerst wat de boel kostte. M. SCHOEN fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiig Gespecialiseerd in het groeibriljant systeem. Eigen atelier voor het ver vaardigen van briljanten sieraden. 22 krt. en 24 krt. gouden schakel armbanden, slangarmbanden, colliers, trouwringen, hangers, haarspelden, oorknopjes en vele andere sieraden. GEOPEND VAN: 9.30 UUR TOT 17.00 UUR ZATERDAGS GEOPEND TOT 16.30 UUR 's WOENSDAGS de gehele dag GESLOTEN

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 9