OVER TIJD EN RUIMTE... en een oude boom TEMTIER Vliegreizen oooooooooooooooooooo ^nn>,»n^no«noooooooooooooooooooooooooooo.<>o°°°po<ipggqaaaa8gg.°o»<>°aaaa8ga8aags?0°°<>0<'<'°°g0<>00'":'°°0°0°°0°0<><">00° Er is trammelant over de verhuizing van ouden van dagen naar andere woonoorden. Er heerst ontevredenheid en grote verwarring, de mensen weten wat ze hebben, niet wat ze krijgen. Meneer Brinkman heeft heel wat moeten incasseren en een beetje kassian had ik wel met hem. Een oude boom laat zich niet overplantenHier is er een aan het woord oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo de sereniteit van het omgeploegde land. Ik had een huis met alle comfort er in en er omheen en ik was er aan ver knocht. Met mijn man samen heb ik het er heerlijk gehad. Een mooie bloementuin, groenten, we experimenteerden met soja-bonen. Een gedeelte lieten we verwilderen tot een bosje met onder de bomen lelie tjes van dalen, salomonzegels en vingerhoedskruid. Als planters was de tuin voor ons "lust en leven". Als het slecht weer was deed mijn man klus jes in huis, ik had mijn schrijverijtjes voor Moesson en nog veel meer hobby's, we verveelden ons nooit. Negen jaar geleden kwam ik er alleen voor te staan en de kinderen zeiden: "Is het wel verstandig dat je er blijft? Het is allemaal zo groot voor een mens alleen." Ze hadden allemaal voor moeder een plekje in hun huis. Maar voor mij stond het vast dat ik tot het laatst in 't eigen huis zou blijven. In het begin viel het me zwaar, maar ik sloeg me er doorheen. En hoewel het hun zorgen bleef baren drongen de kinderen niet aan. Ze hadden er alle begrip voor dat ik liefst zo lang mogelijk op me zelf wilde blijven. Een alarm-installatie was wel raadzaam. Huis en hof bleven voor mij "het einde". Ik nam ook voor de tuin een hulp, eerst eens in de week, toen twee maal, drie en soms nog een vierde keer. Ik wilde de boel netjes houden. Zelf bracht ik meer en meer de dagen door voor het grote raam aan mijn schrijftafel. Het huis stond op een terp, ik keek de mensen die langs kwamen zowat op de kruin. En iedereen die me zag zitten stak een hand omhoog. "Oudoe"ik zwaaide terug. Voor de buurt was ik een "vertrouwde figuur". Die mij niet kenden spraken over een "merkwaardige figuur" (dorpsgek?) en wuifden ook. Ik sta met beide benen op onze ver nieuwde wereld, maar beleef zo graag nog de oude - en daarom werd dat plekje voor het raam waar soms mijn herinneringen op hol sloegen, mijn lievelingsplekje in huis. Het buurt schap was erg gemoedelijk, of de mensen elkaar kenden of niet, op straat werd gegroet, "oudoe"Eens hield iemand mij aan, met een hand op mijn schouder zei ze: "Nee'e, ge ben' de dame voor het raam Begin van dit jaar vatte ik een lelijke kou. Het ontaardde in een hardnekkige zenuwontsteking, waar ik hinder van bleef houden. Medicijnen waren erger dan de kwaal. En de kinderen begon nen aan te dringen. Toen bood de Voorzienigheid een klein huisje aan op vijftien meter bij een van de kinderen vandaan. Het was uitgewoond, het tuintje een puinhoop in de ware be tekenis van het woord. "Puin" zeggen ze hiertegen alang-alang, kweekgras. Ik weifelde en twijfeldehoe lang zou het duren hiér iets van te maken? Mijn rug had me al zo moe gemaakt. Maar afwijzen was het noodlot uit dagen. En het was wel heerlijk dichtbij Maren en Boy. En die ruimte van het boerenland direkt om me heen. De geur van groene djagoeng, mals, sap pig en welig. "Als wij er iets heel fijns van maken, doe je 't dan?" Ik ging door de knieën. "Misschien zal ik al mijn wortels laten op Calfven, maar ik doe het." Heel omzichtig werd hij uitgegraven, de wortels kwamen mee. De boom sloeg onmiddellijk aan in de nieuwe "goede" aarde. Alle bloemplantjes die ook mee kwamen, maakten in enkele maanden van de puinhoop een won dertje van kleuren en geuren. Nog willen de ganzebloemen, helianthus, stokrozen en dwergasters geen af scheid nemen van de zomer. (Mijn zenuwpijnen gelukkig wel en radicaal.) De mais is afgereden, verpulverd en samen geperst tot een reusachtige molshoop onder zwarte plastic. Nog dezelfde dag werd het land omge ploegd door het monster van ijzer en staal. En al die landelijke bedrijvigheid waar ik van houd, altijd van heb ge houden, mijn lange leven lang, beleef ik door de tuindeur van mijn grote kamer, van achter mijn schrijfmachine. Vanwaar ik ook foto's neem, van de ruimte vóór me, de tijdloosheid. Aan een andere kant een wei met koeien. Omzoomd door bomen in rijke brons groene en gouden herfstgewaden. En als ik vroeg in de morgen met de nevels nog laag in de lucht mijn eerste kopje koffie drink en kijk over de sereniteit van het omgeploegde land waar een paar eksters elkaar na jagen.... Of laat in de middag als de onder gaande zon de schaduwen met zijn warme gloed verdiept.... het wordt ook stil en warm om mijn hart. Ik ben dankbaar voor de tijd, de ruimte, de WARMTE die mij omringen en ik denk: Liefje m'n liefje HARRYET MARSMAN Retour per persoon DENPASAR f 2.195,- AUSTRALIË met stop Jakarta/Bali f 2.800,- JAVA, BALI, SUMATRA, BANGKOK en SINGAPOREf 2.450- Min. 2 personen 4 dagen UJUNG PANDANG/TORAJA f 485,- 4 dagen BALI f I^r 5 dagen TOBA MEERf 330, 5 dagen MENADO f 245~ Incl. logies, ontbijt, transfer airport-hotel v.v. Tour naar BUNAKEN (zeetuin), TOMOHON en het meer van TONDANO. Tevens zeer goede logeeradressen in Ujung Pandang, Menado en Gorontalo. Vraag vrijblijvend informatie. Keerweer 16 - 2381 GC Zoeterwoude Dorp - Tel. 01715 - 3161 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 12