J. W. HEYSTEK
TEL. 070 - 63 70 67
BEEKLAAN 357
Fa. Johs. Ouwejan Zn.
SCHILDERSBEDRIJF
VOOR UW SCHILDERWERK BINNEN EN BUITEN
VRIJBLIJVEND PRIJSOPGAAF
SINDS 1880
SCHILDERWERK
VERBOUWINGEN
BADKAMERS
PLAFONDS EN
STUCWERK
BEHANGEN
VLOERBEDEKKING
WINTERKORTING 20%
KANTOOR-WERKPLAATSEN: LANGE BEESTENMARKT 60
"INGET MATI" "AD PATRES"
11
(Vervolg: "Maumere-Flores, 43 jaar later")
als toen wij er op 1 0 mei 1 943, tegen
zonsondergang, met onze door dysen-
trie verzwakte body's, binnen liepen
en maar een plaatsje moesten zoeken,
ergens. Hier sliepen Jan en ik voor
ongeveer een maand naast elkaar
onder de blote hemel met ieder een
klein kuiltje in de grond naast onze
tampat voor je weet wel wat. Hier
hoorden we elke namiddag: "Allen die
staan kunnen, geeft acht", en dan
telden we het aantal kisten (later
tikers) die werden weggedragen. Er
gaat begrijpelijk veel in ons om als we
hier rondlopen. Er wordt niet veel
gepraat. Ik merk dat Ilse ons aandachtig
opneemt en probeert zich de omstan
digheden van toen voor te stellen. Ze
heeft zich altijd verbaasd over de
hechte vriendschapsbanden tussen de
ex-Floresgangers. Opa wijst ons pre
cies aan waar de kuil voor de lijk
verbranding was, waar het latere Wulff
kamp aan de overkant van de weg en
waar het Japanse wachthuis was.
Enigszins met tegenzin besluiten we
verder te gaan. Nu naar het werkkamp
of Blom-kamp ten Oosten van Maumere.
We volgden de weg die we altijd
liepen tussen de haven en het kamp en
dan zijn we er. De inrit van het kamp
bestaat nog zegt Opa en die rijden we
ook in. Er staan nu links en rechts
kamponghuizen, maar geen spoor van
de inheemse hutten op palen die toen
werden bewoond door Kapitein Blom
en de doktoren. Wel vinden we nog de
door ons gegraven putten, nog in
gebruik en nu netjes ingemetseld.
Verder blijkt op het terrein van ons
oude kamp nu een lagere school te
staan. Als we uitstappen worden we
omzwermd door uitgelaten kleine
Florineesjes. De onderwijzers komen
op het gejoel af en verwelkomen ons.
Van Opa horen ze de reden van ons
daar zijn. Plotseling zijn er stoelen in
een grote kring buiten gezet en wor
den we uitgenodigd plaats te nemen.
Jan neemt 't op zich om onderwijzers
en leerlingen in zijn beste bahasa te
vertellen wat er vroeger op deze plaats
gebeurd is. Hij besluit met te zeggen
dat wij blij zijn dat er hier nu een
school staat en dat wij hopen dat zij er
een prettige tijd zulen hebben. Ilse
voelt zich in haar element, zij heeft
haar eigen school in Californië en
informeert honderd uit over onderwijs
methoden en leermiddelen. Als wij
uitgepraat zijn bedanken wij de
onderwijzers en kinderen voor de har
telijke ontvangst en onder geleide van
een uitgelaten kinderschaar rijden wij
voorzichtig het terrein af.
Wij kijken nog even rond in de om
geving van het vliegveld. Wij hebben
toen, lang geleden, twee startbanen
haaks op elkaar gemaakt. Alleen een
ervan is nu verhard en in gebruik. De
andere baan is nog te zien ofschoon
nu weer begroeid met ketella.
Wij rijden nog even naar het verder
oostelijk gelegen Sea World Resort
Hotel om wat koels te drinken. Het
bestaat uit bungalows in inheemse
stijl voorzien van alle moderne ge
makken, maar peperduur. Het strand is
hier erg mooi en ik kan niet de ver
leiding weerstaan om even te zwem
men. Kristal helder water.
Dan is het weer tijd om terug te gaan.
We voelen ons voldaan. We hebben
gezien wat we wilden zien, beleefd
wat we wilden beleven.
Oma heeft ons middageten al klaar,
alweer een heerlijke rijstmaaltijd. Zij is
een juweel. Na het eten heeft zij een
partij Maumere kleden, sarongs en
tafellopers laten aanrukken, alles van
goede kwaliteit, voor ons om op ons
gemak in de koele voorgalerij te be
kijken en uit te zoeken wat we graag
willen kopen. Ik koop wat tafellopers
voor Rp. 1 5.000,—. Jan kan de ver
leiding niet weerstaan een sarong te
kopen en Ilse wil de rest hebben.
Die avond gaan we nog even met z'n
drieën wat wandelen, zomaar om te
genieten van hetgezellige avondleven
en foto's op te halen, die zelfs in deze
uithoek in een uur ontwikkeld en afge
drukt zijn. (Rp. 20,- per afdruk!)
De volgende ochtend na een stevig
nasi goreng ontbijt en een hartelijk
afscheid van Oma, Opa en familie zijn
we weer op weg naar "ons" vliegveld.
Zo eindigde een terugkeer waar we
vaak aan dachten maar dat nu toch
werkelijkheid was geworden. Wij
vonden onze tocht bijzonder geslaagd
omdat we zo fortuinlijk waren Opa en
Oma te hebben ontmoet en daardoor
alle plekjes waar 't ons om ging
konden terugvinden.
BUBI JARMAN
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
TROPISCHE REGENWOUDEN
Nederland en Indonesië hebben eind
november 1986 een overeenkomst
getekend die de samenwerking tussen
beide landen regelt als een onderdeel
van het wereldwijde onderzoekpro
gramma "Tropenbos".
Het programma is gestart om dras
tische vermindering van het tropenbos
een halt toe te roepen.
Dit onderzoekprogramma telt, voors
hands, zes lokaties in tropische landen
waarvan er twee in Indonesië liggen:
in oostelijk Kalimantan en in het Kerinci
Nationaal Park op Sumatra.
Voor Indonesië tekende de minister
van Bosbouw dr. Soedjarwo, voor Ne
derland minister drs. W. J. Deetman in
zijn functie van coördinerend minister
voor het Wetenschapsbeleid.
Begrafenis- en Crematie-Onderneming
Opgericht 1924
ROUWKAMERS
en ONTVANGKAMERS
AIRCONDITIONED
Kantoren: Fred. Hendriklaan 7
Den Haag, tel. 070 - 55 64 27 (3 lijnen)
