Mijn vader, een "totok" te Wehe ALICANTE (Spanje) SETIAKAWAN-LENING Onlangs las ik in een Moesson het artikel over de onthulling van de plaquette van Jhr. Mr. Dr. A. W. L. Tjarda van Starkenborgh-Stachouwer, en een golf van warme emoties sloeg door me heen. Mijn vader, J. C. Lindeboom, ging als jongeman naar Indië, het zal zo in 1 929-1 930 geweest zijn, werd referendaris te Medan en vlak voor de oorlog gem. secretaris te Makassar. Hij werd een Indischman in hart en nieren! Aten wij voor de oorlog, en dat gold als het maximum van aanpassing, zondags biefstuk met rijst en sla, na de oorlog werd dat gauw anders, toen werd het gado-gado, boemboe roedjak en sambal pedis betoel. Toen kwamen de overgangsjaren, hij was toen tijdelijk burgemeester van die levendige stad en werd gevraagd om de autochtoon, de heer Abdul Hamid Daeng Makassing als burge meester in te werken. Aldus bleef hij nog ruim drie jaren langer dan de meeste Hollanders in Indië. "En die laatste jaren", zo placht mijn vader zaliger dan te zeggen, "waren de mooiste jaren van mijn leven". Hij genoot met hart en ziel van de opbouw van dat land, was uiterst flexibel in zijn optreden en had begrip voor haast elke bizarre situatie. Toen kwam de terugtocht, het zal zo 1953 geweest zijn, terug naar het koude Negri Belanda. Na twee maanden acclimatisering, kwam zijn aanstelling als "Kepala Kampong" van de gemeente Leens in de provincie Groningen. Ook daar pas te hij zich wonderwel snel aan, aan de Groninger volksaard, aan de agrarische bevolking en aan de lokale problemen. Buiten het hoofddorp Leens lag nu een oude "borg", Verhildersum genaamd, een soort kasteeltje dus met ring gracht, ophaalbrug en al. Dit voormalige familiehuis van de fa milie Van Starkenborgh Stachouwer, was reeds door de gemeente gekocht om het als historisch gebouw voor verval te behoeden. En in dit afgelegen "optrekje" wilden de gemeenteraads leden hun nieuwe burgemeester stop pen. Mijn vader weigerde spontaan en beslist; onder geen voorwaarde wilde hij afstandelijk in zo'n voornaam huis wonen en tevens, zo stelde hij, wilde hij wonen waar het Gemeentehuis stond. Welnu, de Gemeente Leens telde meerdere dorpen en het Gemeente huis stond in het dorp Wehe. Zodat Pohon-Linde, na de oorlog, via Makassar, Sydney, Amsterdam en Bussum, in 1953 in Wehe neerstreek. Op mijn verjaardag in 1953 kreeg ik mijn fél begeerde hond, die ik uit het asiel te Groningen haalde. Een schat van een bastaard-herder en die de zelfde naam kreeg als mijn eerste hond in Medan, Flores. En laat ik nu tot op heden nooit geweten hebben of het Flores was of Floris? Maar voor mij had die naam een Indische klank en met Flores heb ik héél wat keren langs die oude Hervormde Kerk in Wehe ge lopen, in welke nu de plaquette hangt van onze laatste landvoogd. Wat zou mijn vader énorm genoten heb ben als die plaquette aangebracht was tijdens "zijn" periode aldaar! Want hij was en bleef een Indischman en dronk bijv. 's morgens steevast zijn twee koppen koffie toebroeken zegen de al koffie drinkend in de achtertuin zijn opkomend gewas. Gewas dat hij gezaaid had en o.a. bestond uit sla, boontjes, bloemkool, spruiten, witte en rode kool, rabarber, etc. Het onder houd van die tuin, het wieden en het oogsten waren mijn taken, mijn vader deed er verder niets aan, behalve dan dat zegenen in de vroege morgen. Zo was er eens die zomer, dat Konin gin Juliana een officiële rijtour door de provincie Groningen zou maken en ook door een deel van de Gemeente Leens zou rijden. Het zal in 1955 geweest zijn. Als ik het goed onthou den heb, kwam zij van Schouwerzijl en zou via Mensingeweer de Gemeente Leens uitrijden. Op straat stonden vele mensen en kinderen met vlaggetjes. De bovenmeester met zijn klassen stond er ook, met een modern open overhemd. "Meneer", zei mijn vader, "U heeft nog minstens een kwartier voor Hare Majesteit eraan komt. Naarik zie heeft U uw stropdas vergeten aan te doen, gaat U die vlug thuis even omdoen?" Mijn vader had ook een neus voor oude zaken. Zo had hij uitgevonden dat in het nabij gelegen dorp Warf- huizen, dat ook tot de Gemeente Leens behoorde, een zeer oude vrij gezel woonde die nog in Atjeh ge streden had en die een gave banteng- huid thuis had hangen. "Meneer", zei mijn vader, "die huid hangt hier ver keerd!" De man wilde toen terecht weten, waarom dan wel. "Kijk" zei mijn vader, "U heeft het eeuwige leven niet, en als U nu die huid aan het Gemeentehuis aanbiedt, dan gaat die huid subiet heel wat langer mee". Om een lang verhaal kort te maken, de man zou, met zijn zoon, de huid bij ons thuis officieel komen aanbieden. De man zal zelf zo'n jaar of 85 geweest zijn en zijn zoon een jaar of zestig. Beide heertjes werden door mijn vader hoffelijk ontvangen, op tafel stond de borrel en de Grönninger leverworst gereed. De leverworst werd gemaakt door de dorpsslager, want mijn vader was een fél voorstander van kopen in eigen dorp, daar hamerde hij steeds op, "want zó hou je de middenstand in je dorp" was zijn gezegde. En terwijl de oude heer het woord voerde, viel opeens zijn zoon hem in de rede, want Pa zat even fout met een jaartal. Waarop de oude heer in snedig Grönnings zei: "Jong keerl wil joe wel eben de bek holl'n als joen olie vader praot?" Mijn vader schoot in de lach en redde de situatie, door te beamen dat de oude heer even fout zat wat het jaartal betrof, maar stelde tevens dat het "jongelieden" betaamde en paste, om ouderen het woord te laten doen, zonder in de rede gevallen te worden. Zo kwam deze bantenghuid in het Gemeentehuis van Wehe te hangen, op misschien nog geen 500 meter afstand van dat oude kerkje, waar nu de plaquette hangt van onze laatste Gouverneur-Generaal. Naar ik vurig hoop hangt hij er nu nog maar of de huidige Burgervader de achtergrond van dit verhaal kent, dat betwijfel ik! Kapt. LUCAS LINDEBOOM alias Pohon Linde T.k.a. compleet gemeubileerde BUNGALOW op 1 365 m2 grond, 8 km van Alicante. Rustig ge legen met veel privacy en eigen zwembad van 10 x 4 m„ TV en telef. Prijs n.o.t.k. Na overleg mogelijkheid tot bezichtiging. Tel. 072- 12 45 55. Vaak binnen 24 uur geregeld en bij U thuis bezorgd. Enige f 5.100,- 36 x f 175,92 15,7% voorbeelden: f 10.100,— 36 x f 342,39 14,3% f 15.100,- 48 x 402,28 13,4% f 20.100,- 60 x 446,74 12,6% f 25.000,- 60 x f 555,65 12,6% f 30.100,- 60 x 664,45 12,3% Leeftijdsgrens 64 jaar, kwijtschelding bij overlijden. Toezending prospectus op aanvraag. TELEFOON 078 - 18 08 66 013 - 35 01 05 SETIAKAWAN FINANCIERINGEN bv Karei Doormanweg 9 - 3317 ZD Dordrecht - Geopend v. 9.00-20.00 uur 6

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1987 | | pagina 6