Intrigerend,
geheimzinnig,
nostalgisch.
Bepaal zelf welke plaatsen u wilt bezoeken en hoelang u
wilt blijven. Wij verzorgen üw reis, zoals dat wilt.
Aurora is deelnemer aan de
Stichting Garantiefonds Reisgelden.
Natuurlijk kunt u met Aurora ook naar andere
bestemmingen zoals:
Japan Sri Lanka
Maleisië «Taiwan
Nieuw-Zeeland Thailand
Singapore V.S. van Amerika
Australië
Brazilië
Canada
Europese
bestemmingen
Hawaii
Filippijnen
Hong Kong
Bel voor boekingen: Aurora Travel Service B.V.
Clauskindereweg 28 - 29, 1069 HN Amsterdam-Osdorp
Telefoon 020 - 199377/199396
Kantooruren: ma. t/m vrij. 09.00 - 17.00 uur,
zaterdag tot 12.00 uur.
TRAVEL SERVICE B.V.
waartussen de eindeloze kaarsrechte
snelweg ons hypnotisch in slaap dreigt
te suffen.
Dit monotone aspect van Amerika viel
ons dus toen al op, 't bevreemdde ons
wel een beetje, maar we stonden er
niet lang bij stil. Ons hoofd tolde van
de waterval van nieuwe indrukken en 't
toch nog moeizaam aanpassen aan
onbekende gewoonten en 't spreken
van een vreemde taal. Ondanks de
harde stoelen vielen we één voor één
in slaap.
De volgende ochtend besloten m'n
man en ik onze benen te strekken en
de tijd te doden door naar de eet-
wagon te gaan. De kelner bracht ons
naar een leeg tafeltje voor twee aan
het raam (we hadden dit van te voren
moeten bespreken) en gaf ons een
menu. Dat was voor 't eerst dat we
geconfronteerd werden met een
Amerikaans menu met Amerikaanse
gerechten en Amerikaanse prijzen.
Dat vonden we echt opwindend - ons
avontuur was inderdaad begonnen.
We bestudeerden de lijst, grinnikend
om zulke aanbiedingen als "A stack of
griddle cakes smothered in butter,
accompanied by 4 sausage links or a
rasher of bacon, with a pitcher of
maple syrup.
Nu weten we dat Amerikanen graag
alles smotheren (lett. smoren, verstik
ken) wat opgediend wordt. Er wordt
nergens een sausje bij gegeven en iets
wordt niet met een net lepeltje jus
overgoten, neeee, x of y is smothered
(lees verdronken) in gravy (jus), syrup
(pannekoekenstroop), en wat dies
meer zij - 't moet zwemmen, tenminste
op papier.
Ik vroeg zachtjes, discreet aanwijzend,
aan Kep, "Weet jij wat griddle cakes
zijn? Als dat echte cakes zijn (ik dacht
aan colombijntjes), hoe kun je daar nu
een stapel van eten? Als ontbijt?! En
wat een walgelijke combinatie hè:
cake met saucijs en stroop! Hoe krijg
je dat allemaal op, een stapel van deze
griddle cakes en vier saucijsjes toe (ik
dacht aan de warme worstjes die je
toen in de Wagenstraat in Den Haag
kon kopen, 1 daarvan was plenty)
Nu weet ik dat dit betekent: 4 of 6
(Amerikaanse) pannekoeken overgoten
met gesmolten boter, opgediend met
4 vingerdunne en -lange naakte sau
cijsjes gekruid met salie en tijm, of 6 (a
rasher) plakjes spek gebakken naar
keuze, en een kannetje metmaplesyrup
(Mee'pel sirrupp, ingedikt sap van de
esdoorn, fijn van smaak en een delica
tesse) - een typisch en populair ontbijt
hier.
Maar men moet voorzichtig zijn met
deze pannekoeken te bestellen. Wij
kijken eerst even rond om te zien hoe
groot de pannekoeken zijn. Ze variëren
tussen silverdollar (rijksdaalder) en
large (zo groot als een plat bord);
meestal zijn ze zo groot als een thee
schotel. Daarnaast krijg je altijd ook
nog 4-6 halve sneetjes verse toast
met boter en jam. Amerikanen vinden
hongerlijden ontzettend.
Tijdens onze introductie tot Ameri
kaanse menu's was m'n man niet veel
tot hulp. Hij haalde z'n schouders op.
Hij wist er evenveel van als ik. Ons
gevoel voor avontuur begaf het en we
bestelden, een beetje teleurgesteld in
onszelf, braafjes een ham sandwich.
Zelfs dit mundaan ontbijt was nog een
verrassing, want 't bestond uit twee
dikke sneden wit brood waartussen
twee halve-centimeter-dikke plakken
roze gebakken ham (geen flinterdunne
sneetjes, daar gelooft men hier niet
in), iets overwoekert met knapperige
blaadjes sla. Wij keken eerst bevreemd
naar ons bord met deze berg, toen
naar de plechtige kelner, en toen naar
elkaar.
Kep vroeg voorzichtig: "We ordered a
ham sandwich?" De kellner zei beleefd:
"Right, sir. Is anything wrong, sir?"
Allebei tegelijk verzekerden we hem:
"Oh, no! Thank you." De ham sandwich
smaakte best lekker en we konden de
lunch overslaan.
Terwijl we onze tanden zetten in onze
boterham, keek ik natuurlijk rond om
te zien wat de Amerikanen om ons
heen aten. Ik hield midden in een hap
op en wees Kep met m'n ogen op een
stel dat smakelijk zat te nosjen van een
handhoge stapel kussenzachte romig-
gele omeletten, elk zeker2 cm dik. Tot
mijn verbazing overgoten ze deze
omeletten met stroop tot ze er van
dropen en er tussendoor namen ze
nog hapjes van dunne bruine dingetjes.
Toen wist ik zeker dat we in een
vreemd land waren aangeland: omelet
ten met stroop! Wel, de ham sandwich
smaakte in eik geval goed.
Amerikanen daarentegen vinden 't
Hollandse eten vaak ongewoon.
Patates frites met mayonaise bijvoor
beeld, is yukk! (bah); hier eet men
french fries (frites) met tomato catsup.
Tom Hoge, een bekend schrijver van
reisartikelen, schreef onlangs dat
Hollanders de vreemde gewoonte
hadden sneetjes brood belegd met
ham, kaas, of vlees te eten als ontbijt.
En, griezel-griezel, chocoladevlokken
(lees verder volgende pagina)
7
