Perikelen op de onderneming (i)
ER ZIJN NOG
KENT ER VAST WEL EEN!
AURORA REIZEN 1987
fft Ut ff
VIDEOen DIAPRESENTATIES
MEER WETEN? REL 020 19 92 90
o.a.
Brazilië
Canada
Indonesië
Thailand
Maleisië
Taiwan
Amerika
SsS?"
De ondernemingen waarover Jan A. en Piet B. de scepter zwaaiden, grensden
niet alleen aan elkaar, ze hoorden bovendien tot het zelfde Engelse concern. Het
was dan ook gebruikelijk dat meneerC.- de superintendent - een echte bullebak,
de twee landen van elk zo n 8-900 ha. op één toer "deed", direkt na elkaar. Voor
die werkbezoeken trok hij altijd een week uit. 's Maandags arriveerde hij op het
eerste land, zo tegen de lunch. Borrel, eten, een dutje en dan deed hij dezelfde
middag zijn ronde door de fabriek en over het emplacement en de direkte
omgeving. Koelie-woningen en andere gebouwen.
De dinsdag hield hij helemaal voor de
grote bovenafdeling en de woensdag
morgen voor de kleinere. Dan een
vroege lunch, zijn slaapje en om een
uur of drie in de middag, over een
binnenweg door het bos naar het
buurland. Daar werd ongeveer het
zelfde plan gevolgd, en dan kon hij in
de loop van de zaterdag terug zijn op
Soerabaia, waar hij woonde. C. was
geen gemakkelijke gast. Vooral de
gastvrouwen waren altijd blij als zijn
bezoek achter de rug was. Hij gaf ze
namelijk het gevoel dat ze tekort
schoten in hun plichten. Aan tafel
bijvoorbeeld, hoe zij zich ook uitsloof
den hem het lekkerste van het lekkerste
voor te zetten, nooit deed hij de maal
tijden de eer aan die ze verdienden.
Dan verontschuldigde hij zich: "Ik ben
een kleine eter." (Maar de whiskeyfles
raakte hij behoorlijk
Het was weer 's zover. De Sup. had zijn
bezoek bij Jan A. aangekondigd en op
maandag tegen twaalven stopte de
auto voor de stoep. De dag verliep
verder volgens het normale plan. Ook
de dinsdag werd gevuld met een rond
gang over de bovenafdeling, daarna
borrelen, eten, rusten.
's Middags bij de thee rinkelde de
telefoon. "Voor u meneer C., uw vrouw
aan de lijn." Na een kort gesprek kwam
C. terug op de voorgalerij, waar de
thee gebruikt werd. Meneer A., ik moet
mijn bezoek hier afbreken. In plaats van
morgenmiddag, vertrek ik morgen zo
vroeg mogelijk naar de buren. Mijn vrouw
verwacht mij vrijdag al thuis. Ik maak
nu op mijn kamer mijn notities. Wilt u
meneer B. van de verandering op de
hoogte brengen. De kleine afdeling
hier zullen we voor deze keer dan maar
overslaan. Zal ook wel in orde zijn."
De volgende morgen, nog voor achten
rinkelde op kantoor de telefoon. De
buurvrouw.
"HalloHallo, Jan ben jij dat? Wat
klinkt je stem ver en zo raarLuister
's, eigenlijk moet ik Nel hebben, maar
jij kunt de boodschap wel doorgeven.
We krijgen die vent vandaag dus al
voor de lunch hè, de griezel! Met die
vele regens staat bij ons de groenten-
tuin te rotten. Geen tijd meer voor
boodschappen in de stad. Misschien
heeft Nel wat blikjes fijne groenten
over. Ik heb niks in de goedang staan.
Bloemkool bijvoorbeeld, erwtjes of
door Plantersvrouw
asperges. Hoewel het aan hem niet
besteed is, hij vreet toch niks. Goed
inpakken dat hij niet kan zien wat er in
het pak zit, ze moet het hem namelijk
meegeven als hij komt en dan staat het
een beetje gek. JanJan.... hallo
ben je daar nog?" In één adem had ze
haar zegje afgeraffeld. Toen klonk aan
de andere kant de "rare stem"
't Is die vervelende vent. Hij belooft u
dat hij alles zal vreten wat u hem
voorzet."
ar«fu»<'<|u4r/i>in>{JifiniM)i7jwi<
Het verhaal over collega C. werd ons
gedaan door ónze Sup., een fijne
Indischman. C. had de flater van Nels
buurvrouw heel sportief opgenomen
en er zelf veel plezier over gehad.
Onze sup: "Het eten gaat ons dikwijls
tegen staan, overal waar je komt wordt
je onthaald op bloemkool en asperges
omdat die hier in Indië behoort tot de
fijnste soorten groenten. Zelf kan ik
dikwijls snakken naar een bordje geu
rige rijst met sambal en een stukje
gebakken tempeh." Dat wist ik dus en
misschien was dat ook wel de bedoe
ling
REÜNIE KINDEREN
DEENSE PLEEGGEZINNEN
Na de Tweede Wereldoorlog hebben
honderden Nederlandse kinderen enige
tijd doorgebracht in Deense pleeg
gezinnen om weer op krachten te
komen. Het betrof kinderen die in
1945 gemiddeld 10 jaar oud waren.
Door het Rode Kruis en de Deense
organisatie "Red Barnet" (Red het
kind) werden ze in schoongeschrobde
Deense visauto's door de vaak nog
rokende puinhopen van Duitsland naar
Denemarken vervoerd. Eind 1945
keerden de kinderen terug naar
Nederland.
In 1947 werd een transport van 525
kinderen afkomstig uit voormalig
Nederlands-lndië georganiseerd naar
Het Deense eiland Bornholm. Daar
werden zij verzorgd door de thans 81 -
jarige mevrouw Bets Bonde-Jensen
(tante Bets).
Het Deens Verkeersbureau in Den
Haag (dat dit jaar vijftig jaar bestaat)
gaat samen met de Deense Zeemans-
kerK in Rotterdam op vrijdag 8 mei een
grote reünie organiseren van deze
Nederlanders, van wie er velen nog
steeds banden hebben met Denemar
ken. De bijeenkomst begint op 8 mei 's
avonds om 19 uur in de Deense Zee-
manskerk aan de Coolhaven 1 in Rot
terdam.
Zij die in 1945-1947 als kind in een
Deens pleeggezin zijn geweest en
belangstelling hebben voor deze
reünie worden verzocht zo spoedig
mogelijk contact op te nemen met het
Deens Verkeersbureau, Piet Hein-
straat 3, 2518 CB Den Haag, tel.
070 - 64 68 58, of met de Deense
Zeemanskerk, Coolhaven 1,3015 GC
Rotterdam, tel. 010 - 4 76 40 16.
zoveel mensen die maar
een klein duwtje nodig heb
ben om ook abonnee van
Moesson te worden.
Groepsreizen met Nederlandse
KKIVHvTTUUKa reisbegeleiding
18 dgn WAIK1K1 met bezoek aan LOS ANGELES f 3.950,-
20 dgn WAIKJK1 met bezoek aan
LOS ANGELES en LAS VEGAS f 4.285,-
Vertrekdata: 23 mei, 18 september en 23 oktober.
iedere 3e zaterdag van de maand bij ons
op kantoor vanaf 11.00 tot 13.00 uur.
Laat u wel even weten dat u komt
of schrijf naar AURORA TRAVEL SERVICE B V.
Clauskindereweg 28-29, 1069 HN AMSTERDAM
10
