Pantes ORANJEFEEST IN PALEMBANG, VIJFTIG JAAR GELEDEN BU DE VOORPLAAT (Foto: R. L. Mellema) Eigenlijk tidak pantes om naar zo'n voorplaat te kijken. Twee mensen zijn bezig met reiniging, de een van kleren de ander van pannen, en daar reiniging een intiem gebeuren is, past het niet om er met je neus bovenop te staan. Toch doen we dat, want we komen toevallig langslopen en zien deze mensen, die geen middelen en gelegenheid hebben om zich terug te trekken om zich te ontdoen van vuil. Integendeel, met hun vuil moeten zij zich juist in het openbaar begeven. Nu is dat in Indonesië altijd al zo geweest en voorlopig zal dat ook wel zo blijven, dus niemand staat gek te kijken, behalve een toerist die het voor de eerste maal ziet. En iemand die het voor de tweede maal ziet, maakt een foto van dat toch wel sfeervolle tafereel. Sfeervol voor de toerist, gewoon voor de bevolking, maar een vorm van voyeurisme blijft het om te kijken. Niemand staat graag te kijk met vuil. Zou je menen tenminste. Als je tegen woordig kijkt, luistert en leest echter, kun je niet anders dan vaststellen dat menigeen er het hoogste genot in stelt om zichzelf en anderen bevuild ten toon te stellen. Maar wat is vuil? Al zien ze erschoon uit, wanneer je het gevoel hebt dat je handen vies zijn, dan heb je geen rust voordat je ze gewassen hebt. Het mag dan zijn dat je je schoenen nog moet poetsen, je kleren nog moet wassen en je haar nog moet kammen, wanneer je han den schoon zijn durf je alles en ieder een tegemoet te treden. Er is niets erger dan een kleffe hand. Daarom zijn er kranen uitgevonden, badkamers en douchecellen. Samen met Dixan, Lux, 8x4, Brut en Nina Rici zorgen die ervoor dat de mens in ieder geval als uiterlijk beschaafd de wereld kan bewonen. En als je geen kraan, was automaat, centrifuge, droger en bad kamer hebt, dan ga je naar de kali, waar reinigend water in overvloed is, zij het dat de appel- en citroengeur daar ontbreekt. "Wat is vuil" was de vraag. Vuil zijn, vuil doen, vuil kijken, vuil denken, een vuile streek leveren, vuil voelen. Vuil is iets wat niet schoon is. Vuil veront reinigt. Maar wat is vuil? "Daar word je weer mens van" zeg je wel eens tegen jezelf onder het afdrogen en als her boren geniet je vervolgens van een warme drank. In dat half uurtje is niets en niemand veranderd alleen jij hebt het gevoel heerlijk schoon te zijn. Misschien is vuil dan datgene wat je dat gevoel telkens weer ontneemt. Zolang er water is, staan we niet al te vaak en al te lang stil bij wat dat kan zijn. Wat telt is alleen de behoefte aan dat schone gevoel. Het vuil dat je telkens weer bevuilt, is niet te ont lopen. Water is dat wel. Als men denkt dat er niets te reinigen valt omdat alles schoon zou zijn en er geen vuil meer is. Aan het begin zei ik dat het niet pantes is om naar de voorplaat te kijken. Ik kom daarop terug. Het is goed om vuilheid te zien verliezen tegen reiniging. RB. "Een Chinese fotograaf in Palembang maakte op Koninginnedag 31 augustus 1 937 of ter gelegenheid van het huwelijk van Prinses Juliana en Prins Bernhard op 7 januari 1937 deze foto vóór de soos in Palembang (links op de foto). Een paar van de meisjes die meededen waren: Coby van Helden (vierde van links achter met de fiets), Carla Schreuder (derde van rechts achter met fiets), meisje van Coevorden (tweede van rechts achter in donker kort jurkje), haar jongere zusje is de derde van rechts vooraan met wit jurkje. Ikzelf ben het meisje in witte Biedemeier kleding met een mand met rozen van oranje crêpe papier gemaakt, een oranje strik aan de hoed om deze op zijn plaats te houden, alles door mijn moeder zelf gemaakt. Voor de soos, rechts op de foto, was de aloon—aloon, waar op een pasar malam was gebouwd voor de festiviteiten." E. M. (Tineke) Nauta-Meertens, Willem Welgravenlaan 7, 6741 ZH Lunteren, tel. 08388 - 3229. 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1987 | | pagina 2