Ik durfde niet bij een Notaris te werken KERST en NIEUWJAARSWENSEN87/88 j ZANG TE VEEL BANEN ZE KOMEN ER WEER AAN Na ons vertrek uit Semarang op 31 december 1945 en na een verblijf van 3 maanden op Ceylon, kwamen wij op 3 mei 1946 in Amsterdam aan, de naam van het schip ben ik helaas vergeten. Liefderijk werden wij door familie in Friesland opgenomen. In de boerderij van oom en tante was in afwachting van eigen woonruimte plaats gemaakt voor ons gezin: vader, moeder en wij 4 kinderen, ik als oudste. Ooms gedachte was, "dat Indische nichtje kan de plaats van mijn dochter overnemen, die binnenkort trouwt." Maar bij het zien van dat nichtje werd die gedachte een illusie, dat nichtje was beslist niet geschikt voor het boerenwerk. Toch was het een lieve oom, want hij was het, die mij 3 weken na aankomst, mijn eerste en enige baan hier in Nederland bezorgde. Op een morgen kwam hij bij me met de mededeling, dat ik die middag op sollicitatiebezoek kon komen bij de notaris in de stad. "Oh nee, dat durf ik niet, bij een notaris werken", was mijn reactie. Maar te willen had ik niets, keus was er niet en werken wilde ik bittergraag. Mijn vader kwam me te hulp en bood aan, die middag met me mee te gaan. Ik heb dit wel eens aan mijn zoon verteld. Die vond het om te gieren en te brullen, je vader mee op sollicitatiebezoek. Ik durfde niet bij die notaris te werken, maar die notaris durfde het wel met mij aan. Mijn opleiding was: 3 jaar mulo A, cursussen steno, typen en boekhouden, dit laatste door de oorlog niet afgemaakt. Het begin was om wanhopig van te worden: ik bracht er niets van terecht. Werkervaring had ik nog niet en 314 jaar oorlog had er ook geen goed aan gedaan, maar dat had ik die notaris uiteraard verteld. De papiermand lag vol met mislukt werk, en dat in mei 1946 toen papier nog schaars was. Aanmerkingen heb ik nooit gehad, alleen aan moedigingen. Mijn functie was typiste. Na een jaar mocht ik meehelpen 1949. Geen modern kantoor, wel erg gezellig met de boekhouding, die later onder mijn beheer kwam. Na nog een jaar vond de notaris het nuttig dat ik de klerken studie zou volgen - op zijn kosten - een cursus die ik na 3 jaar met succes voltooide. Een ander meisje nam mijn plaats in. Behalve de notaris werkten toen ik er kwam: de kandidaat-notaris, de oudste klerk, een jongere klerk en ikzelf. Van enige vorm van discriminatie ten opzichte van mijn huidskleur of mijn Indische uitspraak was geen sprake. Uiteraard werd ik er wel eens mee geplaagd. Maar die plagerijen heb ik nooit als spottend ervaren. Integendeel, ik heb veel hulp en steun van ieder die er werkte ontvangen. Na ruim elf jaar verliet ik het kantoor door mijn huwelijk met een kandidaat-notaris, die er enkele jaren daarvoor stage liep als notarieel-student. Door mijn ervaring in die 11 jaar opgedaan, heb ik mijn man fijn kunnen bijstaan toen hijzelf notaris was. Wij genieten nu zelf al van ons pensioen, maar ik denk nog vaak met dankbaarheid en genoegen terug aan die fijne tijd bij de notaris bij wie ik niet durfde werken. A. DE J.-M. zes batakzangers wiegen zich op 't ritme van hun lied ze klappen krachtig met hun hand de maat van de muziek ze zingen met een warme klank een mooie melodie hun heldere stemmen smelten saam in zuivere harmonie hun lied klinkt eerst wat vreemd en ver daarna sleept het me mee het raakt de snaren in mijn hart die snaren trillen mee. M. H. C. ROMBACH REVERS Wegens de overvloed aan kopij, die voor dit themanummer "De Eerste Baan In Holland" werd ingezonden, was het niet moge lijk alle artikelen in één afleve ring te plaatsen. De resterende inzendingen verschijnen in het nummer van Moesson van 1 december a.s. Ze komen er weer aan. de acceptgiro's voor het betalen van het abonnementsgeld voor het 1 e halfjaar 1988. We hebben de prijs gelukkig niet hoeven te verhogen. Zoals bij de meeste abonnementen zal ook bij de ontvangst van de Moesson acceptgiro even nagedacht worden: Voortzetten of opzeggen? De beslissing is natuurlijk aan u. maar wij verklappen geen geheim dat elk tijdschrift, ook Moesson, alleen kan blijven bestaan wanneer de abonnees dat willen en dus betalen. Moesson blijft bestaan als u dat wilt. En voor de meelezers van Moesson: als u ook graag een acceptgiro wilt ontvangen, bel dan even onze abonne mentenadministratie: tel. 070 - 54 55 01 «««««««««««««««««(««««««««««««(«««««(«««««««««(«««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««(««««««««i- Ook dit jaar weer de traditionele Kerst- en Nieuwjaarswensen in ons Kerstnummer waarvoor U de keuze hebt tussen: a. een eigen tekst van maximaal 10 woorden exclusief naam en adres. 1 Kosten f 6,—. 1 b. Uw naam en adres, zonderaparte tekst want daarvoor zetten we een I GEMEENSCHAPPELIJKE HEILWENS. Kosten f 3,-. Wilt U met de opgave van uw naam wel snel zijn, de sluitingsdatum is 1 5 DECEMBER a.s. U kunt per giro opgeven en volstaan met de 1 vermelding van: heilwens. Wilt U een andere naam dan die op uw giro staat (b.v. voornaam voluit) dan wel duidelijk vermelden. 1 Giro als gewoonlijk adresseren naar Tjalie Robinson B.V. (Moesson), Prins Mauritslaan 36, 2582 LS Den Haag, Postbank rek.nr. 6685. «««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««(««(«««««««««{««««««««««(««««««(««««««««««(««<(««««««««««««<«(«««««««(«(«««<(«««««7 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1987 | | pagina 3