Ternate, een sultanaat in de Noord-Nlolukken door RENÉ BRUS In het jaar 1494 werd het Verdrag van Tordesillas opgemaakt, waarbij Paus Alexander VI besloot om de "hsidense" wereld te verdelen tussen Spanje en Portugal met als scheidingslijn de meridiaan die 370 mijl ten westen van de Kaap Verdische eilanden lag. Van dat moment mocht een deel van Zuid-Oost Azië zich verheugen op bezoeken van Europese zeevaarders, omdat in dit deel van de wereld een onmetelijke rijkdom aan specerijen op hen lag te wachten. In het begin van de 16e eeuw arriveerde in de wateren van de Indonesische archipel een zekere Francisco Serrao afkomstig uit Portugal. In het gevolg van Alfonso d'Alburquerque had Serrao. nadat Malacca veroverd was. het bevel over drie schepen gekregen om met behulp van snuisterijen zoals armbanden en belletjes op de eilanden Amboina en Banda specerijen te kopen. Maar het schip waarover Serrao het commando had, sloeg te pletter op een klip en hij zou nimmer meer terugkeren naar zijn geboorteland. Niet omdat hij was omgekomen maar omdat de vorst van het eiland hem wist over te halen om militair adviseur te worden. Het was de sultan van Ternate, die de kennis van Serrao goed kon gebruiken in zijn oorlog tegen Tidore en na de overwinning werd de Portugees zelfs benoemd tot grootvizier. Via Malacca stuurde Serrao af en toe een brief naar zijn grote vriend Magalhaens met berichten over zijn Indische paradijs en nadat koning Karei V van Spanje een ontdekkings reis wilde bekostigen, reisde Magal haens naar de tropen. Echterde Spaan se ontdekkingsreiziger zou Ternate nimmer bereiken, omdat hij op 27 april 1 521 vermoord werd op het eiland van het Philipijnse koninkrijk Mactoan door de soldaten van de vorst Silapu- lapu. Magalhaens schip Victoria echter bereikte op 8 november datzelfde jaar wel de Noord-Molukken en bij aan komst op Tidore hoorde men daar dat Serrao kort tevoren overleden was en naar men zei was vergiftigd. In het jaar 1 540 werd wederom een expeditie vanuit Europa naar de Oost gestuurd, ditmaal bekostigd door Por tugal, nadat de Spaanse koning "zijn bezit" en wel het gebied waarin Terna te, Tidore, Batjan, Moti en Makian lagen, verkocht had aan zijn buurman voor driehonderdvijftig duizend dukaten. De Portugese ontdekkings reizigers bereikten Ternate zonder al te veel moeilijkheden en door hun komst zou het hof van Sultan Tabaridji vele veranderingen ondergaan. Niet alleen werd in 1546 de koningin moeder bekeerd tot het Christendom gevolgd door meerdere leden van de vorstelijke familie, maar ook de cultuur van de Portugezen werd nagebootst in kleding, woningbouw en vooral de aanwezigheid van de vreemde soldaten in hun krijgshaftige uniformen met helmen, kurassen, kanonnen en mus ketten versterkte het aanzien van Ternate in de eeuwige strijd met Tidore. Er bestaat een legende, dat ooit een zekere Bikoe, koning van Sigara, re geerde op het eiland Kasiroeta tijdens qmcm S De laatste gekroonde sultan van Ternate. Iskander Mohammad Djabir, die op 21 febr. 1930 werd geïnstalleerd en in 1976 overleed. een reis door zijn rijk terechtkwam in een bamboe-bos. Daarvond de koning 4 drakeneieren, waaruit 4 jongeman nen tevoorschijn kwamen. De "eerst geborene" zou de koning van Batjan worden terwijl zijn "broers" over de rijken Ternate, Tidore en Kasiroeta zouden gaan regeren. Hoewel de vorst van Batjan de hoogste in rang was, zou in later eeuwen de suprematie op de rijken Ternate en Tidore overgaan en de belangrijkheid werd tot uiting gebracht in het aantal pajongs, dat de vorsten gingen gebruiken. Door de heerser van Ternate werden 4 parasols gebruikt, 3 stuks door de vorst van Tidore en maar 2 pajongs door de vorst van Batjan. De macht van Ternate en Tidore was zo groot, dat zelfs de kuststreken van Sulawesi en Nieuw-Guinea tot hun vazal-staten gerekend konden worden. Deze macht was voor de Europese mogendheden vaak een doorn in het oog en ze beschouwden de zeevaren de bevolking van Ternate en Tidore min of meer als piraten, die de spece- rijenhandel behoorlijk moeilijk maak ten. In het jaar 1 650 was in Ternate Sultan Mandarsjah aan het bewind gekomen. maar omdat zijn onderdanen ervan overtuigd waren dat hij de Hollanders en de V.O.C. veel te goed gezind was, werd de vorst afgezet en vervangen door zijn broer. De verjaagde Sultan reisde naar Batavia waar hij luisterrijk werd ontvangen met erebogen, saluut schoten en soldaten in gelid, want de Compagnie beschouwde hem als een nuttig bondgenoot. In Batavia werd een contract opgemaakt, waarbij zowel aan de sultan van Ternate als aan de sultan van Tidore een jaarlijkse ver goeding werd betaald als er in beide rijken geen kruidnagelbomen meer geplant werden. Op deze wijze kwam een einde aan de specerijenhandel in de Noord-Molukken en voor de jaar lijkse vergoeding van 1 2.000 daalders kon de sultan van Ternate zich vervol gens wijden aan zijn hof, waar pracht en praal niet ontbrak. Volgens overleveringen bezaten de diverse heersers van de Noord-Moluk ken bijzondere parels, die in de om ringende wateren gevonden werden en zelfs in de Sprookjes van 1001 Nacht vertelt Sindad de Zeeman over de parelduikers uit dit gebied. Ongetwijfeld moeten dergelijke kleinoden gevat zijn geweest in de sieraden van de Sultans en mogelijk ook in de kronen, die door de vorsten van o.a. Ternate gedragen werden. In het begin van de 16e eeuw moet deze kroon gemaakt zijn en kreeg de naam van Istampa. Behalve met kostbare edelstenen zoals smaragden en diamanten is de kroon ook versierd met de veren van de kasuari-vogel, die tijdens de viering van de Islamitische feestdag Ad Madha enige centimeters korter worden ge knipt. De gehele sultans-familie is voor deze ceremonie aanwezig in de troonzaal van het paleis met uitzonde ring van de vrouwen van de vorst en het is een tante van de Sultan die de veren knipt. Gedurende de komende 12 maanden moeten volgens de legen des de veren van de kroon weer aan groeien en met de afgeknipte stukjes kunnen vissers in één dag een on gelooflijke hoeveelheid vis vangen als ze in de ene hand de hengel en in de andere hand de veren houden. De troonzaal, waar de jaarlijks terug kerende ceremonie plaatsvindt, is een belangrijk deel van het paleis omdat hier volgens tradities de echtgenote 14

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1987 | | pagina 14