Vuurwerk op Oud en Nieuw Kennismaken Vlak na Kerst was daar eerst de voorpret bij het inkopen van het vuurwerk. Het assortiment van wat toen te koop was is ook niet te vergelijken met wat hier jaarlijks in de "vuurwerkwinkels" verkrijgbaar is. De winkels op Senèn en Pintoe Ketjil in het voormalig Batavia waren van voor tot achter en van beneden tot boven volgestouwd met vele soorten vuurwerk. Daar waren niet alleen soorten bij die hier verboden zijn, maar ook vuurwerk waarvan men hier nog nooit heeft gehoord of gezien. "VIEN UEERLAMBS y BLOEDjk, <"r Levensgevaarlijk, zou men hier on middellijk zeggen, maar ondanks de intensieve voorlichting via de media hier voor wat betreft het omgaan met vuurwerk, gebeuren er rond de jaar wisseling veel meer ongelukken dan in het oude Indië zonder die uitgebreide voorlichting. Ik denk dat er maar één reden voor is. Wij werden als het ware met vuurwerk grootgebracht. Als kleu ter was je al bezig de pakjes "tjabé rawit" uit elkaar te halen, durfde je al zo n kleine rènteng af te steken. Voor lichting kreeg je van de grote boengs waarop meteen de praktijk volgde. Ongelukken kwamen meestal voor bij het zelf vervaardigen van petasan banting. Deze bestond uit buskruit vermengd met enkele fijne kiezel steentjes. Dit mengsel werd met de handen onder een marmeren tafelblad stevig gewikkeld in kertas lajangan (vliegerpapier). Het marmeren tafel blad diende als schild omdat we duvelsgoed wisten dat de minste wrij ving bij het inwikkelen voldoende was om tot vroegtijdige ontploffing te komen. Dit gebeurde wel eens en is het wel voorgekomen dat de pech vogel een stuk vinger moest missen, maar het tafelblad had z'n ogen be schermd. Onverantwoordelijk, zou je nu zeggen, maar toen dacht je er anders over. De petasan banting - het woord banting spreekt voor zich - werd weggeworpen en veroorzaakte bij het neerkomen een enorme knal. Later werd dit vuurwerk verboden. Maar de jeugd zou de jeugd niet zijn als men daar niet stilletjes mee door zou gaan. Terwijl hier Pa met z'n kinderen op 31 december - eerder is de verkoop niet toegestaan - plastic tasje in de hand naar de drogist of een andere winkel die er een speciale vergunning voor heeft gekregen, z'n vuurwerk inkopen gaat doen, waren bij ons gröbaks, nodig voor het vervoer en niet om dat er nog geen plastic tasjes be stonden, maar vanwege de grote hoe veelheden moor-, bliksem-, of don derslagen, tikoes-tikoessan, doertors en nog vele andere soorten vuurwerk. Daar kwamen nog bij de grote go- longans of rèntèngans (rollen) van 10 meter lengte of meer, waarvan de langste 25 meter was. De tikoes-tikoessan was voor de jon gelui "de beste van de allemaalste". Om te voorkomen dat bij het afsteken op oudjaarsavond de soemboe's (lonten) door vochtigheid niet zouden ont branden, werd hetvuurwerk thuis in de achtertuin te drogen gelegd. Dan werd nagegaan waar in de voortuin de rèntèngs konden worden opgehangen. Wie geen geschikte bomen had staan maakte een stellage van bamboe aan de top voorzien van een katrol waar aan langs een touw de rèntèngans konden worden opgehangen. Klokslag 12 uur brak de hel los. In alle tuinen ratelden tegelijk de rèntèngans afgewisseld door moorslagen. Van al dat vuurwerk kwam zoveel papier afval vrij dat er door de hitte hier en daar spontaan vuurtjes ontstonden. In de open voorgalerijen stonden de families bijeen om te toasten met een glas nooit ontbrekende vruchtenbowl in de hand. En natuurlijk was er de over heerlijke spekkoek en kwamen de buren overwippen om gelukkig nieuw jaar te wensen en mee te toasten en mee te eten van de op een lange gedekte tafel gereedstaande nasi koening, lontong, saté en nog vele gerechten en lekkernijen, maar ook de huzarensla. Wie naar buiten liep kon de van vuur zinderende Bataviase lucht bekijken, maar ook de straten vol nontonners, die in hun beste kleren de straten afslenterden om mee te delen in de feestvreugde, want wat was er veel te beleven en te zien. Daar waren de barongans of ondèl-ondèl, de töpengs en rongèngs, de wajang wong-gezel- schappen en de straatmuzikanten met hun uit de roemah gadèh gehaalde instrumenten, die huis aan huis hun overbekend repertoire waaronder het "Wien Neerlands bloed" lieten horen om hun goede wensen over te bren gen. De jongelui propten hun broek zakken vol met tikoes-tikoessan en gingen met een stel vrienden de straat op. Met een brandende sigaret in de hand - lucifers werden bij het ont steken van welk vuurwerk dan ook niet gebruikt - werd het knalwerk over en weer gegooid. In een overvolle straat veroorzaakte dat vaak komische situ aties. "Wat gevaarlijk", zou men nu zeggen, maar wij hielden "het gevaar" binnen de perken. Het kwam wel eens voor dat een vonk oversloeg op de voorraad tikoes-tikoessan in je broekzak. De broek werd ter plaatse met behulp van je makkers snel van het lichaam ge trokken en even later liep degene die dat overkwam weer even vrolijk in een andere broek met de groep mee. "Tambeng" (onverbeterlijk), zeiden de Oma's, maar je haalde je schouders op en holde weer mee om vooral niets te missen. Zo verliep dit zeldzame, eigen lijk niet te beschrijven feest tot de vol gende dag,1 januari. Als stille getuigen de soms tot enkelhoogte liggende dikke laag nog smeulende rode papiersnip pers in de tuinen en de straten. Stille getuigen van het grootste feest van het jaar, waar samen wonende mensen van verschillende rassen aan deel namen om elkaar het beste toe te wensen. VEEL HEIL EN ZEGEN HAN DE C. v. C. Als u iemand weet die kennis wil maken met Moesson dan sturen wij hem of haar het gratis Moesson- kennismakingsnummer. Geeft u ons dan de naam en en het adres? Ons telefoon nummer is 070 - 54 55 01 8

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1987 | | pagina 8