'PLANTERSVROUW'
PISANG GORENG
Last van Indische luchtjes?
Nines helpt
aan een nieuwe woning
27, 28 MEI a.s. in DILIGENTIA, DEN HAAG
Wie denkt aan immateriële hulpverlening aan Indische Nederlanders
denkt meteen aan de stichting Pelita. Voortaan echter kan men daarbij ook
denken aan de Stichting Nines (Nazaten Indische Nederlanders en
Sympathisanten). Deze organisatie namelijk rekent sinds kort hulp
verlening ook tot haar activiteiten. Waarom zij dit doet en welke gevolgen
dit kan hebben ten aanzien van de rol van Pelita, zijn vragen die wij
voorlopig laten rusten. Hier willen we alleen even stilstaan bij twee citaten
uit "Ninesnieuws" nr. 1/1988. Op de vraag "Op welke doelgroep richten
jullie je?" antwoordde Rob Croese, coördinator van het Nines-hulp-
verleningsproject:
"We richten ons op Indische Nederlanders, Nazaten en Sympa
thisanten. Maar ook op hun partners
Wilfred Brouwer von Gonzenbach, plaatsvervangend coördinator, lichtte
toe wat onder hulpverlening mag worden verstaan:
"Hulpverlening is een heel breed veld. Je kunt bijvoorbeeld denken
aan mensen met oorlogstrauma's. Dit heeft niet alleen te maken met
Indische Nederlanders maar ook met mensen die van 1945-1950 in
Indië hebben gezeten. Of mensen die vanwege de Indische keuken
reukoverlast bezorgen aan hun buren. Je kunt dan proberen ze te
helpen aan een nieuwe woning. Dat is een vorm van materiële
hulpverlening. Een scheiding hiertussen aanbrengen, is dus heel
moeilijk. Vandaar dat we ons richten op beide vormen".
Nines gaat aan hulpverlening doen: hulp verlenen aan onder meer sympa
thisanten van Indische Nederlanders. Aan een ieder dus die sympathie
heeft voor Indische Nederlanders. En aan hun partners. Wellicht ook
aan hun nakomelingen. Nines zal het ongetwijfeld druk krijgen en opdat al
die miljoenen sympathisanten geholpen kunnen worden, is het te hopen
dat Nines de gelederen kan versterken met een paar duizend hulpverleners.
Hopelijk blijft er dan genoeg tijd over voor een degelijke woning
bemiddeling, want dat tienduizenden Indische Nederlanders onderhand
genoeg zullen hebben van aanmerkingen van hun buren overtrassilucht is
zeker en even zeker is dat zij niets liever willen dan een huis waarin zij
ongeremd hun culinaire hoogstandjes kunnen botvieren. Tenzij het de
Nederlandse buren zijn die Nines wil doen verhuizen, dan lijkt het gewenst
dat Nines een internationaal onroerend goed maatschappij opricht, want
om een paar miljoen Nederlanders aan een andere woning te helpen, is
geen kleinigheid.
RALPH BOEKHOLT
Toneelbewerking van het boek van Harryet
Marsman "Meer dan alles" door
Francine Schregel-Onstein.
De rol van plantersvrouw zal vertolkt worden door
TONNIE GROSSE
Regie: Peter Luiten Aanvangstijd 20.15 u. Entree: f 20,--
Plaatsbespreking: vanaf heden mogelijk bij MOESSON, Prins Maurits-
laan 36, 2582 LS Den Haag, tel. 070 - 54 55 01. Giro 6685.
Kaarten kunnen vanaf 1 april worden afgehaald op genoemd adres of
worden toegezonden (75 ct. voor portokosten bijvoegen bij het te
betalen bedrag).
Reservering aan te raden! Geen extra kosten.
Bij het zien van deze foto moest
ik meteen denken aan de eerste
keer dat ik me kan herinneren
deze heerlijke snack te hebben
gegeten. Nota bene in Amster
dam waar ik toen woonde
met mijn moeder en zusje. Mijn
pa, Tjalie Robinson, verbleef
meestal in Den Haag, waar
Tong-Tong uit de grond ge
stampt moest worden. Maar in
de weekends kwam hij dan thuis
en nam ons steevast mee op
lange wandelingen door Mokum;
het Vondelpark, Artis, de markt,
de poppenkast op de Dam en als
we mazzel hadden ook naar de
Cineac in de Reguliersbreestraat.
Eerst in de rij in het steegje, dan
de film en erna een warme
'kerekèt' bij Rutek of Heek.
Op een keer liepen we een eindje
door naar het Rembrandtsplein
naar restaurant 'De Kuil' dat zo
heette omdat het in een souster-
rain gelegen was. Op het menu
stond tot onze stomme verbazing
Nasi Goreng, toen nog heel on
gewoon. Nou, dat wilde mijn
vader wel eens meemaken.
Toen de schotel werd opgediend
keek Tjalie naar het onsmakelijk
ogende voorwerp dat tussen de
atjar en het spiegeleitje in de
rijst lag en bulderde zo hard dat
alle klanten verschrikt omkeken:
"Wat is dat voor een gepaneerde
hondedrol?! En hoewel de kelner
hem verzekerde dat het een ge
bakken banaan betrof, vertikte
Pa het gerecht verder aan te
raken. Mijn zusje en ik hebben
het karwei toen maar geklaard, 't
Was best lekker, maar wij wisten
dan ook niet dat het ook kan
zoals op de foto hierboven
MARK BOON
(Foto: J. F. Berkhoudt)
3
