EMHI
INDISCHE MIDDENSTAND
NIET ZUUR GEZICHT NUMMER ZOVEEL
ra
Wij kwamen in 1953 met de Johan v. O. naar Nederland. Moeder met 6 kinderen
uit Semarang Midden Java. Zoon no. 3 was ondergetekende. Vader overleden in
de bevrijdingsmaand van 1945. Hij was voorheen ambtenaar in Gedong Sate in
Bandoeng. Als beginnend Scheepswerktuigkundige kwam ik in 1957 met het
ms. "Oranje" voor de KPM naar Priok. Nadat ik zo'n 1 3 jaar had rondgezworven
op de diverse lijnen van de KPM en later van de Kon. Java China Pakket Lijnen
(R.I.L.) heb ik de scheepsoverall aan de wilgen gehangen als 2e wtk.
Aangezien Amor me toen te pakken
kreeg en wij werden gezegend met de
eerste zoon kwam het idee in me op
om m'n geluk aan de wal te zoeken. Ik
keek om me heen en ontdekte dat het
aan de wal ook niet louter rozegeur en
maneschijn was naar de kantoor
gezichten te oordelen. Heb toen be
sloten om niet zuur gezicht nummer
zoveel te worden. Voor mij dus geen
kantoorbaan met een vaste indeling
had ik besloten.
De automatisering stond toen in zijn
kinderschoenen. Het vak automatise
ring stond in 1970 op een hoog en
mysterieus niveau. Dit mensenras
droeg toen nog blauwe streepjespak
ken en wou zich amper bemoeien met
het gemene volk. Van programmeren
en analyseren wist ik niets, dus moest
er van beneden af aan begonnen
worden.
Een broer van me verrichtte ponswerk
voor diverse computerafdelingen van
grote bedrijven. Hij deed een goed
woordje voor me bij een vriendelijke
relatie en zo is het begonnen. Al gauw
ponste het bedrijf in Amsterdam waar
ik voor werkte, dat het een lieve lust
was. Er scheen geen eind te kun
nen komen aan de automatisering
van de diverse bedrijven. Altijd was er
ergens wel een bedrijf in nood waar
d.m.v. detachering of uitbesteding van
ponswerk de nodige uren moesten
worden overgewerkt. Het ponsbureau
groeide en groeide. Grote kruideniers,
die op de kleintjes letten (Simon de
Wit) enz. kregen wij als vaste klant.
Het rijk en andere instellingen sloten
zich er bij aan.
In 1974 kwam er een poot bij aan het
inmiddels door ons overgenomen be
drijf nl. een verhuurbedrijf van automa
tiseringsapparatuur. Vele klanten had
den door plotselinge machineuitval of
lange wachttijden bij "Big Blue" (IBM)
behoefte aan een snelle oplossing
voor het machinepark voor kortere of
langere tijd. Het begon met een
ponsmachine, toen kwam de sorteer-
machine (gooit de kaarten op volgorde
achter elkaar), de vertolkers (vertaalt
Ben Kerger
aan de bovenrand in letters) wat er met
gaatjes in was geponst. Noem maar op
het machinepark breidde zich almaar
uit en daarmee de voorzieningen die er
getroffen moesten worden om pro
blemen te voorkomen. Intussen waren
wij al een paar keer verhuisd in Amster
dam en openden een afdeling in Lely
stad. Mijn broer kwam plotseling te
overlijden in 1979 waardoor wij er een
extra afdeling in de polder bij kregen
met 12 meisjes.
In 1 980 begon de grote uittocht in de
automatisering en zette zich de decen
tralisering van de computer afdelingen
zich in. Er moest veel meer in huis
worden gedaan was de algemene kreet
en dus mocht er minder uitbesteed
worden. Wij hebben ons toen door
de omstandigheden gedwongen aan
gepast aan de veranderde situatie en
zijn ons meer op de verhuur van kan
toorapparatuur gaan toeleggen. Een
van de eerste zaken die we moesten
regelen was het vastleggen van af
spraken. Een gedrukt contract is er
(lees verder volgende pagina)
Rudy werden overal op parties ge-
gevraagd, Eug herinnerde zich haar
eerste party nog, ze wist niet hoe je je
op een Amerikaanse party moest
kleden. Ze haalde haar mooie brocaten
Shang Haidress tevoorschijn, was nog
erg slank, en werd de blikvangster van
de avond. Ze voelde zich overkleed
maar Eug, bescheiden als altijd, vond
het vreselijk om de aandacht te krijgen,
wel Bandoengs eigen.
Rudy heeft zijn draai ook gevonden in
het leven zonder baas en doet nu nog
aan sport, is leraar aan de beach en
safeguard. Daarna weer loempiavellen
maken in de hitte van de keuken tot
soms 109 graden Fahrenheit en dit
dag in dag uit, al zo'n achttien jaar
lang.
Nu is de omzet rond de 600 loempia's
per dag. Ze kunnen er van leven, ze
hebben er het schoolgeld van hun
kinderen mee betaald, een huis ge
kocht en nu ook al een paar jaartjes
een leuk paviljoentje, los van het huis,
met twee slaapkamers, woonkamer,
bad/wc en keuken, in de woonkamer
een bedbank waar twee personen op
kunnen slapen. Dus zes personen in
het geheel. Dit paviljoen verhuren ze
aan Indische mensen. De prijs bedraagt
35 dollar per dag, 200 dollar per week
en 700 dollar per maand en je hebt de
loempia's naast de deur.
Rudies hobby is tuinieren en duiven
melken. In zijn goed onderhouden tuin
zie je alle fruitbomen die je in Ban
doeng hebt: de mangga, djamboes,
tjermee, blimbing, tjintjau en niet te
vergeten de petehboom, alles uit pit
geplant. Juist die petehboom van
Rudy is een verhaal op zichzelf. Die
petehpit heeft hij uit Indonesia mee
genomen, als bonbons verpakt in een
snoepjespapiertje. De boom werd een
anakpiara van hem. Dagelijks op de
knieën voor dat petehboompje, on
kruid verwijderen, luizen zoeken op de
stam, daar de luis alle sappen weg
neemt. Nu is de boom wel vijf meter
hoog en het zoeken op luis doet hij
niet meer, maar heeft er een trubble
bijgekregen. Namelijk de boom bloei
de vol, zelfs overvol voor het eerst,
Rudy zag al visioenen van rijst met
sambal ketjap met peteh. Och och zo
lekker!
Rudy inviteerde al verschillende vrien
den om zijn petehparty te vieren.
Edoch, het had niet zo mogen zijn. Alle
bloesems vielen op de grond, er bleef
1 hele papanpeteh hoog in de boom
zitten met slechts 1 oog eraan.
De vraag is nu aan de lezers: hoe krijg
je zo'n boom vruchtdragend? Goede
raad van vrienden stroomde binnen,
hij heeft ze allemaal uitgeprobeerd,
van spijkers inslaan en krasjes maken
met een spijker. Mijn zuster Lia stelde
voor om bij volle maan de boom te
geselen met een opgerolde krant tot
hij om ampoen roept en belooft dat hij
het jaardaarop vol zal dragen. Dit heeft
Rudy nog niet geprobeerd daar hij bij
de boom aangekomen met een opge
rolde krant een lachstuip kreeg en in
een deuk lag.
Geachte lezers! Wie kan Rudy helpen?
Zijn petehboom tot vruchtdracht te
krijgen?
SYLVIA (UPPIE)
ROZEMA-THOMAS SCHIERS
17
