O
Kennismaken
Naar Indonesië
op eigen houtje?
HUMPHREY'S
RACKET c
SPORTS
Moesson beschikt over
complete logeeradressen-
lijsten van guesthouses,
particuliere adressen, etc.
Inlichtingen:
tel. 070 - 54 55 00
Als u iemand weet
die kennis wil maken met
Moesson dan sturen wij
hem of haar het gratis
Moesson-kennismakings
nummer.
Geeft u ons dan de naam
en het adres? Ons telefoon
nummer is 070 - 54 55 01
En daar gingen we weer en stoven over de vrij smalle, maar
toch bepaald goed onderhouden weg noordwaarts, "om de
noord" zoals wij op zee plegen te zeggen. Het zal zo'n uur
of één a half twee in de middag geweest zijn, toen we écht
voor de lunch stopten; d.w.z. ons werden zo'n 20 minuten
gegund om de inwendige mens te voeden en te laven.
Het voeden was zelden een probleem, er was altijd wel iets
dat er lekker uitzag en met name in Atjèh vond ik de hapjes
langs de weg beter dan waar ook tijdens onze rondreis. Met
het laven echter is het droevig gesteld in Indonesië, want
het begrip gekoelde dranken kent men in wezen nergens,
behoudens dan een enkel Europees aandoend restaurant in
een grote stad, zoals "Tip Top" op de Kesawan in Medan.
En Pohon-Linde kan u melden, dat afgezien van het feit dat
een biertje zgn. niet te krijgen is in Atjéh en derhalve door
hem zeer gemist werd (maar er waren altijd uitzonderingen
op deze Atjèhse regel!) een lauwe cola of lauwe sinas
afschuwelijk smaakt bij een rijst schurfje met een lik
sambal. Een héél enkele keer kon men voor een grijpstuiver
een klont ijs erbij krijgen, maar dat deden we niet uit angst
voor besmet water.
Maar ook in dat soort zaken wordt een mens vindingrijk,
want een plastic zakje is overal te verkrijgen en alvorens
men nu de dorst lest, legge men het gekochte flesje
horizontaal in het plastic zakje en legt er de klontjes ijs
bovenop. En mocht men u een te grote klont geven, dan
vraag je eenvoudig: "Mintah bikin es-gossok", waarna men
het ijs voor u aan stukjes klopt en men met grote
verbazing ziet hoe je het ijs in plastic zakjes doet. Het
systeem werkt perfekt, want na een kwartier is uw flesje
lekker gekoeld en menigmaal zagen we in het smeltwater
wat gruis rond drijven, hetgeen ons deed vermoeden dat
het ijs van "ayer-kali" wordt gemaakt.
Al vrij laat in de middag reden we het stadje Lhok Seumawé
binnen en nabij het centrum zagen we een beeld
van een houten Hollands stationnetje staan, met de
ruiten en de luiken zelfs nog intact. We stoven er echter
voorbij, zodat we besloten het gebouwtje op de terugweg
te kieken, hetgeen - zoals later bleek - niet mogelijk was en
wel omdat de bus via een andere route het stadje uitreed.
We hadden besloten om hier te overnachten, deels omdat
de rit naar Banda Acèh (het oude Kota Radja) nog vele uren
zou duren en deels omdat we wat van de sfeer van Atjèh
wilden proeven.
Een van de vele - nog door de Hollanders gebouwde - bruggen.
Uit de voordeur van de bus hangt de "knèk" argwanend loerend
naar voertuigen die zijn bus straks in z'n vaart zouden kunnen
belemmeren, of misprijzend kijkend naar een vehikel die tijdens
het inhalen zijn bus hebben gehinderd
vrienden, een Hollandse Njonja die
nog was blijven hangen tijdens die tijd
"van toen fan froeher", haar zoon
Nelson die daar werkte en diens gezin,
te weten vrouw en schattige kindertjes
die allemaal dol op Oom Ambon bleken
te zijn.
Na een interessante rondrit over het
immens grote terrein, volgde een
heerlijke maaltijd op het terras van de
plaatselijke soos en wel onder een
flonkerende sterrenhemel.
(wordt vervolgd)
Oom Ambon had een keurig hotelletje
"ge-oeroest" en na inchecken, was de
zoon van de eigenaarzo vriendelijk om
ons even naar het strand te rijden,
waar we heerlijk hebben gezwommen.
Zaaalig, bijna lauw water en een paar
nieuwsgierige jonge lieden kwamen in
Pohon-Linde's buurt zwemmen en
wilden van alles over de grote wijde
wereld horen.
Ja, ze wisten dat er vroeger Belanda's
in Atjéh geweest waren, en of we ook
varkensvlees aten en waarom? Op de
uitleg, dat het bij ons kouder is en ook
wat schoner, knikte men begrijpend,
maar dat bij ons de meisjes en de
vrouwen ook mochten zwemmen, dat
vonden ze wel wat gek.
Vlak bij dit stadje bevindt zich een
groot gasveld en met Japanse- en als
ik het goed onthouden heb, ook met
Amerikaanse know-how (wij als Hol
landers kwamen er niet aan te pas)
wordt dit gas in zeer koude toestand
vloeibaar gemaakt en per schip ge-
exporteerd. Oom Ambon had daar
OOK REPARATIES
Klipperstraat 26,
I826 DW Alkmaar
tel. 072 - 6/ 32 5/
15
