«(O?
BIJ DE VOORPLAAT (Foto: H. van Lawick van Pabst)
Dezelfde
W-
Op 1 5 juni 1 958, 30 jaar geleden dus, verscheen ook een nieuw nummer van
Moesson. Alleen heette ons tijdschrift toen nog Tong-Tong en telde het maar
8 pagina's. In dat nummer stonden de volgende artikelen:
Relletjes van Haagse Indische Jeugd, Zeven Oscars voor River Kwai, Dominique Wilhelm
Berretty, Opa Samson vertelt, De ondergang van de Mario Maru, Awas! Matakao!
(herinneringen aan Ambon), Bruine Nederlanders in Amerika, Het teken van de
vleermuis op tropische tafelvruchten, Ik en Bentiet en Memoires van Oma Soesman.
Op de voorpagina (een voorplaat was
er toen nog niet) stond ook iets dat
vandaag nog steeds actueel is: ge
schiedvervalsing. Dit stond er precies:
"Als Tong-Tong óóit mocht staan,
dan is eindelijk op effectieve wijze
de strijd aangebonden tegen een
stelselmatige
GESCHIEDVERVALSING
die vele decennia lang (en nog
steeds) volkomen verkeerde en
funeste ideeën kweekte omtrent
ons leven in de Tropen,
een trouwe en te goeder trouw
zijnde Nederlandse volksgroep een
onrechtmatige slechte reputatie
bezorgde (en bezorgt!),
in de Nederlandse geschiedenis
valse en onbetrouwbare bladzijden
schrijft en daardoor werkelijke as
similatie onmogelijk maakt,
zodoende alle mogelijkheden ver
nietigt om in de toekomst op nieu
we wijze de steven te wenden naar
de Tropen.
DAAROM,
LEZERS VAN TONG-TONG,
vergeet kleine onderlinge geschil
len, vergeef kleine fouten van Tong-
Tong, maar getuig, getuig eindeloos
van uw eerlijke en menselijke leven
in Indië.
SCHRIJF EEN NIEUWE EN WARE
HISTORIE I"
Dit nummer van Moesson is het laatste
van de 32e jaargang: is er sinds juni
1958 wat veranderd? De stijl van de
artikelen is nog dezelfde, vooroordeel
en onbegrip over het leven in Indië is
er nog steeds, geschiedvervalsing gaat
nog altijd door en onderlinge geschil
len zijn nog niet opgelost.
Is de tijd dan stil blijven staan? Dat
niet, we zijn toch werkelijk 30 jaar
verder en 30 jaar is bijna een half
mensenleven. Van mensen uit Indië
zijn we Indische mensen in Nederland
geworden. Hoe Indisch zijn wij geble
ven, hoe Nederlands zijn wij gewor
den. Misschien zijn dit wel aardige
vragen voor een themanummer. Af
gaande op Tong-Tong toen en Moesson
nu zou je kunnen concluderen dat 30
jaar geleden al (ik zat toen bij zuster
Theresia op de kleuterschool) de In
dische kaarten waren geschud en
verdeeld. Niet met elke kaart was je
blij maar de hoop en de verwachting
bestond nog dat door het winnen van
betere combinaties een aangenaam
samenspel mogelijk zou worden. IJde
le hoop? Valse verwachting? Moest er
een spel worden gewonnen? Nee,
geen spel, wel een nieuw leven. Een
nieuw bestaan. Zeker, dat is ons gelukt.
Laat niemand dat ontkennen en wie
dat wel doet, moet de hand in eigen
boezem steken, want die heeft 30
lange jaren voorbij laten gaan.
Dit is dan misschien het antwoord op
de vraag wat er de afgelopen 30 jaar is
veranderd, is gebeurd: we zijn Indische
mensen in Nederland geworden en
hebben hier een nieuw leven opge
bouwd. Wat NIET is gebeurd, is een
ontmoeting met oprechtheid: Neder
land interesseert zich niet voor Indië
en Indische mensen. Degene die zich
wel geïnteresseerd tonen, zijn dat niet
in Indië en Indische mensen, maar wei
in wat fout was of fout zou zijn. Dat nu
heeft niets met oprechte belangstelling
te maken, maar wel met vooroordeel.
Geen vooroordeel of discriminatie ten
aanzien van de Indische mensen, die
doen voor hen niet terzake, maar voor
oordeel ten aanzien van een voormalig
Nederlands gebiedsdeel dat een kolo
nie was en kolonies hadden nooit
mogen bestaan en dus is alles wat met
een kolonie te maken heeft (gehad)
per definitie fout.
Wie alles met die kolonie te maken
hebben gehad, zijn Indische mensen.
Die zijn echter zo aardig en het enige
dat je hen zou kunnen verwijten, is dat
zij - in ieder geval de ouderen - zo
nostalgisch blijven vasthouden aan
een koloniaal leven dat helemaal niet
zo in de haak was. Zouden ze dat zelf
nog steeds niet zien. Waarom doen ze
nou eens niet aan zelfkritiek. Weten zij
niet dat Indië allang Indonesië heet?
Als je Tong-Tong van 30 jaar geleden
legt naast Moesson 1 988, dan zijn die
jongens nagelvast blijven staan. Het is
wel knap dat zij die houding 30 jaren
hebben volgehouden.
30 Jaar volgehouden. 32 Jaar om
precies te zijn. Ja, daar zijn wij trots
op. Ondanks - of: hoewel - wij in het
Nederlands gelid zijn gaan lopen, zijn
wij onszelf gebleven. Wij zijn gaan
staan. Wij hébben getuigd en doen dat
nog steeds. Wij vechten tegen ge
schiedvervalsing. Wij bewaren al het
goede uit de Tropen. Wij zïj'n geïnte
greerd. Omdat we onszelf bleven, zijn
wij niet helemaal geassimileerd.
32 Jaar zijn voorbij gegaan, we zijn
dezelfde gebleven en om dat te kun
nen doen, vergt veel. Heel veel. Net
zoals met die waterval in de buurt van
Bogor: het is telkens nieuw water dat
naar beneden valt en dat de natuur
daar bijzonder doet zijn en dat mensen
trekt, die zich daar fijn voelen, ver
wonderen, verpozen, stil worden, ge-
inspireerd raken. Het is maar een
kleine waterval, maar een met een
functle' RALPH BOEKHOLT
Ons reserve fonds voor moeilijke dagen
Moesson wil geen subsidie. Het wil voort
bestaan alleen als U dat wilt. Met uw steun
poekoelen wij teroes
Hieronder laten wij, onder hartelijke dank
zegging aan alle schenkers, de ver
antwoording volgen van de giften die zijn
binnengekomen voor het reservefonds voor
Moesson over mei 1988.
W. Boverhof f 50,—; A. Burg f 10,—; G. H.
Christian f 5,60; A. M. H. de la Croix
f 10,—; G. v. Dijck-v. Romondt f 25,—; R. F.
Gors f 25.-; L. C .F. de Graaff f 25,-; W.
Hazenberg-Verbeet f 25,—; T. Heijman
f 1 0,—; G. B. W. Horsley-v.d. Jagt f 1 5,—; J.
C. L. Jansz f 10,—; F. Kluin-Jansen f 13,—;
R. Mariouw f 40,-; N.N. f 500,^ N.N.
f 19,—; B. M. Naberman f 10,—; J. A.
Pieters f 50,—; M. Portier f 15,—; H. de
Quant f 10,—; A. v.d. Star f 10,—; G.
Vroomen f3,—; G. H. Wensel f 15,—; J.
Willemsen-Sterckx f 10,—; Mevr. de Wit-
Winkler f 25,-; H. B. de Wolff f 10,-.
Totaal ontvangen voor
Poekoel Teroes in mei 1988: f 940,60
Ontvangen voor KNIL
J. Jacobse f 1 5,—.
Bruine Bus mei 1988 f 526,65
waarvan f 100,—van Kwarteto Nostalgio
(opbrengst van hun optreden).
2
