ONS INDISCH HUIS
mmm
mmmrn
I
Wie mijn huis binnenstapt ruikt met
een, dat er bawang en trassi is gebruikt,
een typisch geurtje, dat eigenlijk per
manent in huis aanwezig blijft, voor
wie, zoals ik, gewend is, twee tot drie
keer per week "rijst" te eten. Liefst nog
met-de-hand natuurlijk!
Verder verbaast het menig Hollandse
vriendin, dat ik graag op blote voeten
door mijn huis en tuintje loop (ik heb
dan ook nooit last van voetklachten en
transpiratie zoals de andere vrouwen,
die eens per week de pedicure nodig
hebben).
M. FEKKES
II
Mijn zoon heeft ons huis modern
aangekleed, met houtsnijwerk uit
Indonesië en schilderijen met blote
Saridja en Mina, die hun mooigevormde
bovenlichamen en borsten tentoon
stellen alsof dat de natuurlijkste zaak
van de wereld is, wat 't ook is, maar
door Indonesische autoriteiten wordt
verboden, waarmee ze iets moois
kapot maakten. Verder wordt er in dit
huis Nederlands gepraat met veel
Indonesische woorden en aan mijn
accent kun je helemaal horen, dat een
Indische dit huis regeert. Mijn tjobeks,
een groot, een klein, heb ik 52 jaren
overal meegezeuld en prijken bij gele
genheid op tafel met pedisse tempe
tjobek, die met ikan terie en lalapan
gegeten wordt. Ik oelek nog altijd
alles, alleen als ik heel grote hoeveel
heden moet maken, gaat 't in de
blender (niet zo lekker, niet baoeh
tangan).
Met de hand eten is ook een attribuut
van Indisch zijn en komt bij ons vele
keren voor. Stopflessen met emping
blindjo en katjang goreng horen ook in
't Indische huishouden. Mijn rijst wordt
met een entong opgeschept. Als mijn
zoon thuis komt van kantoor vraagt hij:
"En hoe, mam?" Als hij vroeger dan
anders thuis komt is mijn vraag:
"Waarom?" Een woord, maar ieder
Indisch mens begrijpt, waar 't om gaat.
Lopen op blote voeten is er bij de
meeste Indischen of Nederlanders niet
bij, in huize Schenkhuizen loop ik de
hele dag op blote voeten in huis of
tuin, ook in de winter. Alleen als ik
uitga doe ik schoenen of sandalen aan
- met pijn en moeite. Als dit niet
Indisch is?
De Indische voorwerpen, die ik heb,
zijn voor mij van diepe waarde, al zou 't
alleen maar zijn als een groet aan mijn
Moederland en toch ook voor de een
voudige schoonheid die er uitstraalt.
RITA SCHENKHUIZEN
Californië
III
Het is algemeen bekend, dat mocht er
bij afwezigheid van mij brand uitbreken
in mijn huisje, na de katten, mijn
Indische spulletjes en vooral de In
dische foto albums gered moeten
worden.
Voorop zou ik willen stellen de gast
vrijheid, door mij toch gehandhaafd.
Het schillen van fruit e.d., je weet wel,
wij schillen van ons af, ik doe dit veel
meer tegenwoordig.
Over gebaren gesproken, het wuiven
van Indische mensen, het viel mij op,
doordat ik hetzelf ook doe. Wij wuiven
door met de vingers te bewegen, kaya
kepitings.
Het meteen vragen, eigenlijk al voor
dat ze gaan zitten, of men wat wil
drinken, eten.
Indische huizen stralen in heel veel
gevallen gezelligheid, gemoedelijkheid
uit. Moet wel zeggen, dat het vaak ook
afhangt van de bewoners, maar in de
meeste gevallen voel ik me er senang.
Zoonlief heeft wel het Indische sfeertje
in huis, tegenwoordig iets meer, sinds
hij omgang heeft met een Indisch
meisje. Dochter is helemaal totok in
doen en laten, al komt ze met haar
1 /s Indisch bloed toch altijd op als er
iets spottends of hatelijks over de In
dische mensen wordt gezegd. In de
omgang met de Indische familie is ze
wel moeilijk, moet ik zeggen.
GREET ALEXANDER
IV
Om bij mij binnen te komen op code
aanbellen - niet uit ongastvrijheid,
maar met het oog op groeiende crimi
naliteit uit ervaring aan de deur op
gedaan.
U kijkt direkt op 2 houten primitief
gesneden Nieuw-Guinea poppen, een
afscheidsgeschenk van een dame, die
mij jaren in de huishouding hielp.
Aan de muur hangt een klein hoef-
ijzertje, waarin ik op 22 augustus 1 945
vóór het Goebeng station in Soerabaja
trapte. Het straatvuil van Soerabaja zit
nog in het hoefijzer.
In de eetkamer staat de eettafel uit
geschoven, 21/z meter lang voor
"schuif maaraan en eetwatToko Djadi
- een steenworp hier vandaan - aan de
pot schaft".
In eet- en zitkamer een weelderige
Indische plantengroei. Tangan dingin.
Slamet dateng
Slamet makan
Slamet ketemoe lagi
OLGA BÖR
V
Dielndische sfeer is geloof ik uit een
mengelmoes van nostalgie en een
soort identiteitsbewustzijn ontstaan.
Zoietsals die Hollander, die al zingende
dat kleine landje aan de Zuiderzee in
zijn hart meedraagt.
Wij zijn wel in onze patria, ons vader
land thuis, maartoch zijn we er vreemd.
Dus thuis en toch niet thuisvoelend.
En daarom proberen wij dat thuisland
te completeren, door ons te omringen
met allerlei voorwerpen en planten uit
het land waar wij geboren zijn en onze
jeugd hebben geleefd. Wij scheppen
dus naar eigen gevoelens een thuis
haven.
Indische kenmerken? Daar hebben wij
eigenlijk nooit bij stil gestaan, maar
vijf kenmerken leest u hieronder.
Gastvrijheid - alom bekend en het
wordt nog steeds in ere gehouden.
Bescheidenheid - is naar mijn gevoe
len aan het vervagen.
Muziekminded - met een voorkeur
voor Hawaiian muziek. Country, Belloni,
krontjong en nu ook moderne kron
tjong.
Geliefde gesprekstof - is het praten
over eten en de bereidingswijze.
Geen zonnebaders - hoewel echte
tropenkinderen, zijn de Indische in
tegenstelling tot Europeanen, geen
zonnebaders.
(lees verder volgende pagina)
4
