WIJLEN
S. Lont
15 augustus 1945
NED. INDIE
nooit vergeten
15 AUGUSTUS
HERDENKINGS
TEGEL
15,-
Op 8 April j.l. is op 94 jarige
leeftijd van ons heengegaan
Sybren Lont, Hoofd van het
kantoor voor Reiswezen geves
tigd te Weltevreden in het voor
malig Nederlands-lndië.
Op 17 jarige leeftijd, na het
doorlopen van de Hogere Bur
gerschool te Winschoten, ging
de jonge Lont met een aanstel
ling bij de Spoorwegen welgemoed naar Bandoeng. Op
kennis van het land en de taal en zonder hulp van landgenoten
sloeg hij zich moedig door de beginjaren heen. Hij werd in
Bandoeng opgenomen bij vertrouwde Indische mensen, n.l. de
familie Gray, bij wie hij als een zoon werd verzorgd. Spoedig
had hij een kring van trouwe Indische vrienden, die hem graag
mochten en die hem met raad en daad bijstonden, zodat hij
zich bij hen thuis voelde.
Door zijn grote intelligentie, zijn open karakter en eerlijkheid
maakte hij op zijn kantoor snel carrière. Zijn chefs stelden zijn
belangstelling en toewijding op prijs en hij maakte promotie.
Zonder universitaire opleiding werd hij in weinig jaren Refe
rendaris. Hij vroeg overplaatsing naar Batavia, naar het kantoor
voor reiswezen waar een vacante plaats was als referendaris
eerste klasse. Na enige jaren werd hij aangesteld als hoofd van
dit kantoor, alleen ondergeschikt aan het bureau van de
gouverneur-generaal, de algemene secretarie. De samenwer
king met dit bureau is voor hem, als nog zeerjonge ambtenaar
altijd aangenaam geweest. Hij genoot grote waardering,
hetgeen bleek, doordat zijn besluiten en beslissingen allen de
volkomen goedkeuring wegdroegen van Zijne Excellentie..
Welke reizende ambtenaar, zowel Nederlands, als Indone
sisch kende niet het door S. Lont samengestelde boek met
voorschriften en overtochtsbepalingen voor Landsdienaren
opgesteld in 1932 en met toestemming van de regering nog
enige malen uitgegeven. Aan de hand van dit boek wordt nog
grotendeels gereisd in Indonesië. Dit boek vergemakkelijkte
het toentertijd vaak ingewikkelde reizen door de Indische
Archipel, zowel voor Nederlandse als Indonesische ambtena
ren. Informaties aan het kantoor voor reiswezen waren, door de
duidelijke en efficiente opstelling dan ook niet vaak meer nodig
en men had een snelle aanwijzing bij de vele dienstreizen.
In de crisisjaren, toen drastische bezuinigingen nodig waren,
wist S. Lont grote bedragen uitte sparen voor het land. Hij heeft
twee maal en op nog vrij jonge leeftijd een koninklijke
onderscheiding gehad voor zijn kundig werk. Dienstreizigers,
die uit een dienstreis pleziertjes wilden slaan, kwamen van een
koude kermis thuis en deze ambtenaren hadden dan ook geen
lof voor de jonge chef bij het reiswezen.
Door zijn ondergeschikten, en in het bijzonder het grote aantal
Indonesische personeelsleden is nooit anders dan met grote lof
gesproken over zijn efficiente werkwijze en zijn optreden
tegenover blank, zowel als bruin personeel. Hij paste nooit
discriminatie toe. Zijn maatstaf was het met toewijding
afgeleverde werk. Na de bezettingstijd heeft hij met man en
macht in de kortst mogelijke tijd het kantoor weer op volle
toeren laten draaien en aan de Indonesische regering na de
souvereiniteits-overdracht een perfect functionerend bedrijf
weten over te dragen. Zo konden door dit kantoor 132.000
evacué's op schepen, charterschepen en vliegtuigen naar
Nederland afgevoerd worden. Over deze regeling, die zonder
aanzien des persoons of enige corruptie plaats vond heeft hij
in latere jaren nog vele dankbare woorden gehoord. In april
1950 ging hij, zeer tot spijt van zijn personeel, met pensioen
naar Nederland. Kort na zijn overlijden in april j.l. ging de kabar
angin van zijn overlijden door het oude Weltevreden. Zoals wij
weten werkt deze kabar angin op onbegrijpelijke wijze snel en
werd doorgegeven onder het oude ex-personeel van zijn
geliefde kantoor in Indonesisië. Bij het vernemen van dit voor
hen treurige bericht kwam men bij elkaar om de goede ouwe
baas te herdenken. Brieven kwamen naar Den Haag om hun
welgemeende leedwezen te betuigen en dan is hetaandoenlijk
te ervaren, dat de goede behandeling eens genoten, na vele
jaren nog zijn weerklank heeft.
De algemeen opgestelde brief van het Ex-Nederlands en Indone
sisch personeel van het kantoor voor reiswezen luidde: "Rust zacht
en in vrede ouwe goede baas! Wij hebben graag onder je vriendelij
ke leiding gediend. Je ging altijd rechtdoor zee en wij wisten wat
wij aan je hadden. Je kwam
steeds op voor onze belangen
en maakte geen onderscheid
tussen blank en bruin en daar
zijn wij je dankbaar voor ge
weest. Graag hadden wij je nog
als toerist terug gezien na je
afscheid voorgoed van ons. Het
heeft niet zo mogen zijn. Wij
dragen je steeds een warm
hart toe.. Wij voelden ons
steeds zo veilig en zo zeker
onder je flinke leiding. Je
stond ons altijd bij ook in
onze persoonlijke moeilijkhe
den en alle jaren onder je
leiding zullen in ons geheu
gen gegrift blijven. Een chef
zoals jij voor ons was, recht
vaardig en hulpvaardig, heb
ben wij nooit meer gekend.
Rust in vrede. Jij hebt het verdiend."
A. F. H. LOUT-BEER
Gedurende elf maanden bestond mijn
omgeving uit stinkende wandluizen,
stervende mannen, vuile en ongewas
sen lichamen: een langzaam verrotten
de mensheid. Ik overleefde deze hel.
En met mij velen van mijn kameraden.
Velenvelen overleefden het helaas
niet.
Na de oorlog kwam ik het gehele
relaas van de Junyo Maru te weten
Aan boord 2.200 krijgsgevangenen,
gered 680; 4.300 Javaanse arbei
ders, gered 200; van het totaal
6.520 kwamer er slechts880 aan
land en alleen 96 van de kameraden
kwamen levend uit Pakanbaruvan
de Javaanse arbeiders:geen enkele.
Heden zijn er nog slechts enkelen van
ons in leven. Overlevenden van de
grootste scheepsramp in de geschie
denis. Er zijn geen woorden in welke
taal die op de juiste wijze deze erva
ringen kunnen beschrijvenhelaas
berust alles op waarheid.
f 12,50
incl. porto f
Bij bestelling
van 2 tegels
en meer tegelijk
f 4,50 porto.
Een fijne
stijlvolle herinnering
aan een belangrijke
datum die we
nooit vergeten
mogen
TOKO MOESSON
Pr. Mauritslaan 48A
Den Haag
telefoon
070 - 54 34 66
21
