HULP AAN DE BASIS
De Stichting B.A.N. en het Project Mojopuro
Door op een verantwoordelijke wijze beperkte mechanisatie van de landbouw toe te passen, kunnen de inkomsten voor het
dorp worden verhoogd. Mechanisatie is bovendien noodzakelijk omdat overal door de leegloop van jongeren het voor de
ouderen steeds zwaarder wordt het land te bewerken. Een handtractor kan uitkomst bieden.
Het begon allemaal in 1968 toen drs.
A. C. Felix de Braga in Indonesië kwam
om in het kader van een ontwikkelings
programma een aantal jaren te werken.
De eerste weken logeerde hij in een
logement waar de vloeren gedweild
werden door een jongen met de naam
Katimin.
Katimin had in het midden van de jaren
zestig zijn geboortestreek Mojopuro
(een kleine landbouwstreek ten zuiden
van Wonogiri in het Solose, Midden-
Java) verlaten om in Jakarta zijn geluk
te beproeven. Hij vond er werk: het
dweilen van vloeren en zo ging ook hij
behoren tot het legioen der kansarmen.
Toen Felix de Braga een eigen huis
kreeg, verwierf hij door tussenkomst
van Katimin personeel uit diens ge
boortestreek Mojopuro. Deze groep
breidde zich steeds meer uit en allen
waren even kans-arm. Felix de Braga
trok zich hun lot aan. Behalve dat hij
hen van voedsel en kleding voorzag,
liet hij hen ook op zijn kosten oplei
dingen volgen op lager en middelbaar
niveau. Met financiële steun uit het
buitenland konden later sommigen
zelfs naar de universiteit.
Adrianus Felix de Braga is in 1924 in
Batavia geboren. Daar doorliep hij na
de lagere school enkele jaren de HBS
om vervolgens burgergevangene te
worden van de Jap. Na zijn aankomst
in '46 in Nederland (na in '45 een
spoedcursus HBS te hebben afgemaakt)
deed hij het Gymnasium en studeerde
Theologie (kand.), Sociale Psychologie
en niet-Westerse Sociologie. Later
volgde hij in het buitenland nog ver
schillende studies. In '68 dus ontmoet
te hij Katimin.
Zelfstandig leren zijn. Verantwoorde
lijkheid: voor zichzelf en voor de groep.
Dat was wat Felix de Braga Katimin en
de zijnen leerde en daarbij kwamen de
stelregels dat de oudere verantwoor
delijk is voor de jongere en dat de
jongere respect heeft voor het woord
van de oudere.
Om de gelden eerlijk te verdelen werd
een Huisraad ingesteld, die bepaalde
wie er een opleiding mocht volgen. De
gegadigden moesten dan een paar
maanden bewijzen dat ze het vertrou
wen waard waren.
Wat begon als een groepje groeide uit
tot een vereniging: Ikatan Keluarga
Besar Braga Putra-putri (IKBBP, Ver
eniging van Braga Leden). Om de
doelstelling van de vereniging ook
Drs. A. C. Felix de Braga
voor anderen te laten gelden, werd in
'74 de Stichting Panti Rahayu opge
richt (De Gelukkige Woning). Onder
voorzitterschap van mw. A. H. Nasution
behartigt deze stichting de belangen
van studerenden van buiten de IKBBP.
Resultaten bleven niet uit. Katimin
volgde middelbaar onderwijs en be
haalde type- en boekhouddiploma's.
Hij heeft nu een goede baan bij een
bank in Jakarta en woont met zijn
gezin in een zelf betaald huis. Anderen
(lees verder volgende pagina)
Zelf bouwen aan het hoofdgebouw van het Wisma Keluarga Besar Complex, een opvanghuis, ontmoetingsplaats en hulppost
te Mojopuro.
36
