BRIEVEN OVER... 0 ■fjohrtzda. Verjaardag vieren De donkere dagen voor Ambarawa 1945 reizen GROEPSREIZEN VERRE OOSTEN 1989 EEN ZALIG EN GELUKKIG KERSTFEEST INDISCHE SPEKKOEKEN Nog een kanttekening bij hetgeen is geschreven door Wil Hazenberg- Verbeet en A. F. W. van der Smitte. (Moesson, 15 oktober 1988). Het was met enige verbijstering dat ik las: "Onze Indische groep wordt n.l. zo langzamerhand opgeslokt in de Hol landse massa". Hiermede ben ik het volstrekt oneens. Natuurlijk, aanpas sing aan deze Europese-Nederlandse maatschappij is noodzakelijk, wil je niet volledig buiten de boot vallen. Maarbepaalde gewoonten en tra dities kunnen we (moeten we) toch handhaven willen we onze eigen iden titeit behouden. Is het niet onze plicht om wat wij weten van de cultuur van het land van herkomst, alsmede tradities en ge woonten over te dragen aan de 3e generatie Indische Nederlanders? De eerste generatie is al zeer oud enzal er straks helemaal niet meer zijn, de tweede generatie is middelbaar ook al gepasseerd en de derde generatie zijn overwegend ook al volwassen mensen, laten we zuinig zijn op wat we hebben en laten we het overdragen, opdat het niet verloren gaat, zelfs al huwt de 3e generatie Hollandse jongens en meis jes. Laten de Hollanders de verjaardagen vieren op hun wijze, maar laten wij ook vasthouden aan onze tradities van allemaal "mee-eten". Wij vieren onze verjaardagen altijd overdag, waarbij er meestal in de namiddag een rijsttafel klaar staat. Onze Hollandse kennissen (familie) stelt dat altijd zeer op prijs en veel drank komt er niet aan te pas. Een recente ervaring wil ik u niet onthouden. Enige maanden geleden is onze oudste zoon (27 jaar, 3e generatie) verhuisd naar het zuiden van het land. Op een zondag gingen wij hem met nog een paar familieleden opzoeken. Nadat wij eerst een kopje koffie hadden gedronken, kwamen er uit de keuken mij wel zeer bekende geuren. En ja hoor, daar kwamen de schalen met nasi goreng, sate en bali van kip. Zo, zei één van de familieleden, jij zet de traditie van je moeder voort. Natuurlijk, antwoordde hij, ik ben toch een Indische jongen. Ik was trots op hem!! (P S. Ik ben een Hollandse maar 28 jaar getrouwd met een Indo). W. M. HOEBEN-VAN BRUMMELEN Na het lezen over de donkere dagen voor Ambarawa van mevr. v. Linden en mevr. Hannie Nolen in Moesson van 1 november 1 988 wil ik er op wijzen dat de Gurkha's inderdaad een uur te laat waren bij de aanval van de TKR op het kamp. Ik was bij de kolonne Gurkha's die vanuit Magelang vertrok, ongeveer 2500 mensen moesten wij achterlaten in het opvangcentrum Kaderschool Magelang. Als 19-jarige medewerker van de RAPWI heb ik transporten gereden tussen Magelang en Amba rawa om zieken naar het Militair Zie kenhuis te brengen en ex-geïnterneer den af te voeren naar Semarang. Na veel ups en downs in de maanden september tot november werd de toe stand onhoudbaar en werd besloten Magelang prijs te geven. Geen trans portmiddelen en in alle stilte werden onze overgebleven Rapwi-vrachtwa- gens in de nacht van 20 of 21 novem ber met militair materieel geladen en hadden wij chauffeurs en monteurs de mogelijkheid mee te komen met de terugtrekking uit Magelang richting Ambarawa. De Gurkha's moesten te voet de 34 km naar Ambarawa afleg gen. We hebben 2 dagen over deze 34 km gedaan, want onderweg bij Bedono en Pingit was de strijd het hevigst en moesten tientallen wegversperringen worden opgeruimd. Wij kwamen Am barawa binnen vroeg in de avond maar waren te laat voor wat mevr. Nolen beschreef. Later zijn we in Hotel van Rheeden ondergebracht en volgden de donkere dagen voor Ambarawa, en heb dit ook uit eerste hand want mijn vrouw zat er ook. Maar Ambarawa was niet te hou den en werd prijsgegeven. Op 14 december kwamen wij na gevechten onderweg in Semarang aan. Nieuw- Tjandi voorlopig adres. We hadden niet veel. Je kreeg wat kleding en eten was er van de gaarkeukens. Maar enkele jongelui van onze groep wilden met Kerstdag de bloemetjes wel eens buiten zetten en ik zou voor de drank zorgen. In een huisje aan de Hawaweg zouden wij de onzekerheid wegdrinken want ook hoorden wij dat Semarang een "verloren" stad zou worden. Maar net toen het feest voor ons kon beginnen kwam daar uit mijn Tech nische Schooltijd (1940-1941) in Semarang de ex-voorzitter van de schoolvereniging Ted Hehuwat mij zoeken. "Kom op, Simon, je gaat met mij mee, Kerstfeest vieren." Het is voor mij "Stille nacht, heilige nacht" met een echte kerstboom en een bed met klamboe geworden. Hoekhuis Sidodadi-Karreweg en verderop vierde mevr. van Linden in Mlaten "Haar Kerstfeest". Door een "Moeson" komen wij er achter. S. P. MAAS Laan van Meerdervoort 610 2563 BN DEN HAAG Telefoon 070 - 46 89 50 51 Dagelijks geopend van 09.00-17.00 u. en op zaterdag van 10.00-13.00 u. Voor het volgend jaar hebben wij o.a. de volgende groepsreizen: 22 dagen Java - Bali 27 dagen Java - Sulawesi - Bali 17 dagen - Singapore - Sumatra - Java 30 dagen Singapore - Sumatra - Java - Bali 36 dagen Singapore - Sumatra - Java - Sulawesi - Bali 14 dagen Singapore - Maleisië 25 dagen Singapore - Maleisië - Sumatra - Java 16 dagen Thailand 26 dagen India - Nepal - Thailand VRAAG NU AL VAST GRATIS KLEURENBROCHURE AAN! Moge het jaar 1 989 voor U allen Zegen. Geluk en Gezondheid bren gen; moge "waar ook ter wereld" (Qua Patet Orbis) vrede en vriend schap zijn. dit wenst U, waar U ook bent Wiesje en Harry Gloudemans-de Mey Ton en Truus Gloudemans-Jaminon en Iris, Carmen, Maya. Wimmersstraat 4, 6471 AB Eygelshoven TANTE NON's Franko thuis in speciale verpakking. Min. 500 gram f 20,- Min. 750 gram f 25,— stort op giro 38 92 616 Mevr. F. Y. ROBERT-FLAMAND Mozartlaan 629, 5011 SP TILBURG Tel. 013 -56 08 35 6

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1988 | | pagina 6