BRIEVEN OVER... 0 Stom Toeval Boerenkool met worst TAOTJO MET TOMAAT SAUS voor de loempia. Bijzonder lekker voor: Ajam goreng Ajam rebus Ajam Panggang - Babie panggang BE-IN sauzen - Nu ook Gado Gado sauzen!! VAMU NEDERLAND Geachte heer Boon, Uw stukje over zo geheten toevalligheden, die wij allemaal bij tijd en wijle onder vinden, trok mijn aandacht. Ik kijk met belangstelling uit naar inzendingen over dit interessante onderwerp, dat o.a. de baanbrekende psychiater C. G. Jung erg heeft beziggehouden. Volgens Jung is veel dat wij "toevallig" noemen 't tegen deel van toevallig. Mag ik u wat betreft ex-President Jimmy Carter er echter op attent maken, dat deze "grootste nul-komma-nul" (om u even te citeren) 't toch maar gepresteerd heeft twee gezworen aartsvijanden (Israël en Egypte) bij elkaar te brengen, 't Ironische van dit gebeuren was, dat niet de initiatief nemer maar Begin en Sadat, gewezen terroristen die zij waren (en waarschijnlijk in hun hart toen nog waren), de Nobel Vredesprijs toegewezen kregen. Maar ja, als men zelfs Henry Kissinger de Vredes prijs kan toekennen Wist u overigens dat onder Jimmy Carters korte (4 jaar) bewind het departememt van Housing and Urban Development 300.000 apartementen en huizen heeft gebouwd vooronbemiddelden? Ditzelfde departement, nu onder Reagen, bouwde vorig jaar alleen maar 18.000 units. Ik vind 'took tekenend voor Jimmy Carter, dat hij, nu hij ex-President is, niet in 'n krosi males is gaan liggen of 'n goed inkomen trekt als ere-voorzitter van 'n half dozijn compagnieën (z.a. andere ex-presi- denten). Hij schijnt 'n uitstekende tim merman te zijn en werkt eigenhandig mee, samen met zijn energieke vrouw, in de liefdadigheidsbeweging "Habitat for Humanity International". Habitat renoveert afgedankte huizen en apartementen voor armen, die anders nooit voor behuizing in aanmerking zou den komen. Hun eis is echter dat de arme familie zelf ook daadwerkelijk moet mee helpen - geen gewin zonder zweet, zou je kunnen zeggen, en dat is goed. Aan zulke huizen werken dus Rosalyn en Jimmy Carter geregeld schouder aan schouder met de armoedzaaier voor wie 'n bepaald huis bestemd is. Toch wel aardig van die pindaboer, wat? Heus, u moet niet alles geloven wat er in kranten en over de TV gezegd wordt. Men kan immers grotendeels aannemen, dat er alleen gepubliceerd wordt wat voor algemene consumptie nuttig geacht wordt? Met vriendelijke groeten, LIZELOT VAN BALGOOY, U.S.A. In hoeverre belangrijke presidentiële beslissingen of hervormingen afkomstig zijn van de man zelf, dan wel van de vele ministers, adviseurs en andere snuiters die hem omringen blijft voor Jan Publiek natuurlijk altijd een grote vraag. Be- of veroordelingen van een president zijn derhalve slechts gebaseerd op wat de media ons voorschotelen, en vooral op de indruk die wij van de persoon krijgen. Wat dat betreft kwam Jimmy Carter er nogal bekaaid vanaf en de desastreuze afloop van die potsierlijke bevrijdingsactie in Iran ervoeren de meesten van ons natuurlijk ook niet als "stom toeval". De nobele daden die een president NA zijn ambtstermijn verricht zijn voor de ge schiedschrijving meestal niet zo relevant. M.B. Hier in het zuiden moet je nooit zeggen: "Wat staat je boerenkool daar mooi in je tuin." Gegarandeerd, dat je dan boeren kool zult eten. De volgende dag na deze opmerking van mij, werd er gebeld, en daar stond vrolijk lachend nog op zijn klompen in een blauwe over-all zo uit de tuin weggelopen ons manneke met een enorme struik oerbos in de hand. "Pas geplukt en het zal lekker smaken, want ze hebben al een nacht in de vorst gestaan. Boerenkool schijnt pas echt lekker te zijn, als het een keer gevroren heeft. Wat kon ik doen? Juist, de olijkerd hartelijk be danken natuurlijk, maar inwendig denken, o jee. Natuurlijk had ik voor die dag al gekookt. In de binnentuin staat een regen ton. Opzij een opening gemaakt in de overdekking en daar die boerenkool in gezet. Zo'n ding heeft een enorme lange stengel, dus dat ging prachtig. Het was een mooi gezicht, waar ik telkens met genoegen naar gekeken heb. Maar na een week vond ik zelf, dat ik er nu toch eens iets aan moest doen. Vol "weinig" enthousiasme, heb ik toen een kilo aard appelen gekocht, en wat doorregen spek lappen. Maar wat nu! Tot mijn schande moet ik zeggen, dat ik wel kan koken, zelfs heel lekker naar mijn bescheiden mening, maar van de Hollandse keuken weet ik maar heel weinig af. Boerenkool met worst, dat klinkt zo ge makkelijk. Maar dat wist ik toch wel, dat het niet een kwestie was van gooi alles maar in de pan en het gaat wel vanzelf. Maar hoe kom ik aan het recept! Bij Keijner hoefde ik het niet te zoeken noch bij omaatje of Mary Brückel of bij de door mijn moeder zoveel gebruikte Catenius. Gelukkig, ik ontdekte opeens nog een dik Margriet kookboek. Bij de B, boerenkool met worst. Niks hoor, tida ada! Dat kon toch niet. Mijn vinger bleef verder zoeken. Stamppot, daar moet je zijn. Zeven recep ten, w.o. hutspot onder de verzamelnaam stamppot, met twee p's. Hoera, ik aan het werk! Voor alle zekerheid maar op een dubbele plaat om aanbranden te voor komen, want je mocht maar heel weinig water gebruiken. Klaar, nu stampen, tel kens toch wel proeven. En toenjuist, de worst vergeten te kopen. Ik had in de diepvries nog Zeeuws spek, een soort babi panggang! Dat verkoopt onze slager in brokken en het is erg lekker. In kleine reepjes boven op de stamppot, dat kon de worst toch vervangen, dacht ik. Dat deed het ook wel, maar de gevolgen bleven niet uit. Spek en spek had wel een veelvuldige gang naar het kleinste kamertje tot gevolg. Niet zo erg, hoor. Een dag of wat later had ik nog aardig wat babi ketjap over. Van de boerenkool had ik alleen de buitenste bladeren gebruikt. Waarom niet combineren? Het resultaat? Nou ja, het smaakte wel. Mijn Ruud klaagde tenminste niet, maar die klaagt eigenlijk nooit over mijn kokkerellen. Die behoort tot de categorie echtgenoten, die alleen het eten thuis lekker vindt. Zelden hoor je hem zeggen: "Wat kan die lekker koken. Het was heerlijk." Zelf vind ik het altijd fijn, als ik bij een ander mag eten, al was het maar, omdat je voor een keertje al die rompslomp niet hebt gehad. Maar ik zal nu voortaan nooit meer zeggen: "Wat staatje boerenkool mooi in de tuin." Met andere groenten kan ik beter overweg. Ik houd best van Hollands eten, maar dan moet een ander dat klaar maken. Ik kan heus echt genieten van een diner! Maar voorlopig liever geen boerenkool met worst! WIL HAZENBERG-VERBEET Gele Meerbloem 13 - Wateringen Telefoon 01742-3280 17

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 17