Na 40 jaar gevonden Batavia - Semarang - Surabaya - Malang Moeder in Malang Dochter in Waddinxveen NU VERKRIJGBAAR BIJ BOEKHANDEL MOESSON Josephine Voerman-Hupez. De vooroorlogse steden-plattegronden (met de staatnamen zoals wij ze gekend hebben van Duidelijke, uitvergrootte reproducties van de originele kaarten. Onmisbaar voor de Indonesiëganger die zijn oude straat terug wil vinden Per stuk f 11,50 porto f 1,75. Bij bestelling van meerdere kaarten zelfde porto. Ook nog in voorraad de plattegronden van Bandoeng en Medan (met straatnamenlijst) inclusief porto f 8,50. Deze twee kaarten zijn niet uitvergroot dus wat minder duidelijk. Gehoopt heeft zij het altijd, maar stukjes bij beetjes begon zij die hoop op te geven. Dat werd haar door verschillende mensen ook aangeraden om te doen. Binnenkort wordt ze 50 jaar en een rekensommetje leert dan dat de kans op het uitkomen van de hoop ook daarom zeer minimaal geacht zou moeten worden. "Maar de mens wikt, God beschikt" zegt mevrouw Voerman-Hupez sinds eind november 1 988, want toen kreeg zij via een kleine omweg een brief van het Nederlandse Rode Kruis. Daarin stond dat Mas Ajeng Toeminahop zoek was naar haar dochter Jusfin Jusni Hupez. Of mevrouw Voerman-Hupez misschien de gezochte was. Ja, dat was zij. Josephine Eugenie Voerman-Hupez woont met haar man en 3 kinderen in Waddinx veen. Zij leeft daar haar leven zoals de meeste mensen doen. But deep down something did hurt. Wie alleen al weet dat zij al heel vroeg haar vader (stationschef te Malang) verloor en dat zij in 1 948 (9 jaar was zij toen) zonder echt afscheid door haar moeder werd achtergelaten in het gezin van haar oudere halfbroer, die zal dat begrijpen. In een interview meteen regionaal dagblad vertelde Josephine: "Mijn moeder liet mij achter in Djakarta en ging met mijn kleine zusje terug naar haar geboorteplaats bij Malang. Zij verliet mij uit liefde, want zij wilde dat ik naar school zou gaan om iets van mijn leven te kunnen maken. Haar toekomst als weduwe in een land vol verwarring beloofde slechts grauwe armoede." Behalve haar vader en moeder had Jo sephine ook haar oudste (half)broer (uit het eerste huwelijk van haar vader) ver loren. Die was in Siam door de Jap geëxe cuteerd. Haar jongste zusje was met haar moeder meegegaan en de enige die haar restte was de (half)broer met wie zij naar Nieuw-Guinea vertrok en in wiens gezin zij opgroeide. Kort geleden is deze broer overleden. In 1958 kwam Josephine in Nederland en hier begon zij een nieuw leven, dat zij al bijna 25 jaar deelt met haar man. Josephine zocht haar moe der, maar het was zoeken naar de speld in een hooi berg. De hoop begon zij op te geven. Mas Ajeng Toe- minah zocht haar dochter en haar zoeken werd be loond. Haar brief kwam te recht bij het Nederlandse Rode Kruis. Mevrouw H. Ravelli van de Sectie Op sporingen ging met die brief aan het werk. En toen kwam "het toeval" een handje helpen. Op een dag was mw. Ravelli op een begraaf plaats en daar zag zij een grafsteen van Hupez (de broer van Josephine). Via het bevolkings register kwam zij bij zijn zoon en toen was de brief van Toeminah gauw terecht. Josephine en haar moeder hebben nu een druk briefcontact. Maar niet alleen haar moeder, ook haar (inmiddels getrouwde) zus heeft Josephine gevonden. Natuurlijk gaat zij naar Indonesië voor een werkelijke hereniging en dat zal de mooiste ont moeting van haar leven worden. Alleen moeten de financiën voor de tickets nog geregeld worden, want het ideaal is natuurlijk dat in ieder geval haar man mee kan, en als het zou kunnen ook haar Mas Ajeng Toeminah en haar dochtertje Josephine (Jusfin) in dagen van weleer. kinderen. Zoals dat gaat in Holland: een kennis van Josephine heeft inmiddels een actie op touw gezet om geld in te zamelen. Het streefbedrag is f 5.000,- om het echtpaar Voerman naar Malang te kunnen laten gaan. Wanneer zij daar geweest zullen zijn, zal daarover in Moesson zeker bericht worden. En wie Josephine's reis wil helpen mogelijk maken, kan tot 1 5 februari a.s. een bijdrage storten op giro 6685 t.n.v. Moesson, Den Haag onder vermelding van "reis Josephine Voerman". De giften zullen dan door ons op de juiste plek bezorgd worden. RALPH BOEKHOLT 5

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 5