F. C. BACKER DIRKS OVERLEDEN Afscheid van een Gentleman Anna Carolina Elsie Nash Backer Dirks is overleden, 5 maart jl„ op 77-jarige leeftijd. Enkele weken geleden werd hij geveld dooreen herseninfarcten wie rekening hield met het einde, kon zich voorbereiden op het afscheid van een gentleman, wiens verschijning en aanwezigheid een samenzijn, hoe kort ook, altijd prettig en zinvol deed zijn. Gedurende veertien jaren mochten wij in Moesson regelmatig artikelen van zijn hand publiceren. Het eerste was getiteld "Zo maar een terugblik" en ging over de politie-kruisertjes van de Gouvernements Marine. Gelukkig bleef het niet bij zomaar een eenmalig achterom kijken. Talloze artikelen, twee boeken en een driedelig standaardwerk over de Gouver nements Marine zijn de blijvende kostbare resultaten van zijn bestaan als onderzoeker en schrijver, dat hij na zijn pensionering is gaan leiden. Er waren nog verschillende onderwerpen op zijn gebied waarover hij wilde schrijven, iets dat nu hopelijk door anderen gedaan zal worden. Wat ons rest, is een nooit op te vullen gemis en een dankbare herinnering aan een man die je deed weten en voelen dat vriendschap werkelijk kan zijn. REDACTIE Curriculum vitae Francois Constant Backer Dirks, geboren op 4 juni 1911 te Samarinda in het voormalige Nederlands-lndië. Als zoon van een havenmeester kwam hij niet onder de invloed van het zilte nat uit; na de HBS volgde hij de opleiding tot stuur man ter koopvaardij aan de kweekschool voor de Zeevaart te Amsterdam. Zonder de uitslag van het eindexamen af te wach ten vertrok hij naar Indië (1 929), waar het hem gelukte na het afleggen van de vereiste eed de benoeming van derde officier bij de Gouvernements Marine te aanvaarden nog vóór de kandidaten van de Indische zeevaartkundige cursus daar toe de gelegenheid kregen. Bij genoemde Regeringszorg werd hij geplaatst bij de Dienst der Bebakening en Kustverlichting (1929-1931), de alge mene dienst (1932-1934), de afdeling hydrografie (1936-1940) en op het Departement van Scheepvaart, afdeling K (1 940-1 942). Na de interneringskampen gedurende de tweede wereldoorlog werd Backer Dirks aangewezen zich als Gezag hebber bij de Gouvernements Marine bij de afdeling Hydrografie van de Koninklijke (vervolg. Waarom ik hem zal missen) Baru, passeerden de kleine Astoria-Bios- coop met aan de overkant waar eens Capitool stond, daarbij leuke herinnerin gen vertellend, naar voormalig Rijswijk waar ze dan het Paleis passeerden, tot die overdrukke viersprong bij de Harmonie; daar moesten ze een tijd stilstaan en kreeg hij zo weer tijd om over de Harmonie wat te vertellen; bij het rechtsafslaan de Molenvliet op, passeerden ze dan de plaats waar eens Hotel des Indes stond, weer kon hij er smakelijk over vertel len, terwijl hij ook niet naliet een be schrijving te geven van de rit zelf, met chaotische maar ook leuke momenten (ach ik zie dat allemaal duidelijk voor me). Zo kwamen ze dan uiteindelijk aan de Marine in Nederland te bekwamen voor Commandant van een vaartuig voor het uitvoeren van hydrografische werkzaam heden (1947/1948). Bij terugkeer in Indië werd hij benoemd tot commandant van het opnemingsvaartuig 'Gandeng'. Na de souvereiniteitsoverdracht en de terugkeer naar Nederland (1950) bij het zoeken naar een nieuwe vorm van voor ziening in het dagelijks brood stond hem één ding voor ogen: geen werkkring op maritiem gebied. De laatst beklede hoge functie bij de gouvernements Marine zou ongetwijfeld leiden tot ontevredenheid bij het accepteren van een dergelijke werk kring, die normaliter op de laagste trede van de maatschappelijke ladder zal moeten liggen. Derhalve een nieuw licht en een nieuw geluid! Dit werd gevonden in de functie van octrooi-bezorger, een wetenschappelijk geschoold technicus met juridische ken nis. Hard werken, keihard studeren: het succes bleef niet uit. Het werd een kwart eeuw lang het beschermen van de resul taten van research en ontwikkeling in dienstverband van het Nederlandsch Octrooibureau te 's-Gravenhage. Benedenstad (Kota) om een bezoek te brengen aan Restaurant Memory (nieuw en Westers), van waaruit hij weer uit voerige reportages gaf, onvermoeid en altijd opgewekt Ja en nou is hij er opeens niet meer, hij die vele Indische-Nederlanders al jarenlang wekelijks gelukkige momenten bezorgde in hun huiskamers. Het was, nogmaals, vooral de wijze van praten, dat spontane en opgewekte van hem, dat ons zo goed deed. Goddank ben ik in het bezit van vele cassettes van Tempo Doeloe en van Indo nesië. Gelukkig had ik ook, voor het eerst en voor het laatst,een uitzending van Tempo Doeloe, meegemaakt en daar dus Henk ontmoet; net of het zo moest. Moge hij in Vrede rusten. HARRY VAN LAWICK VAN PABST Bij het bereiken van de AOW-leeftijd ont ving hij van het Hoofd van de Afdeling Maritieme Historie van de Marinestaf het verzoek om als vrijwillige medewerker boven de sterkte de geschiedenis van de Gouvernements Marine op schrift te stel len, hetgeen hij met beide handen aan nam. (GERRITSEN) (uit: "De Gouvernements Marine deel I") Enige en algemene kennisgeving. Na een liefdevolle verzorging in Huize Patria" is hedennacht in haar 94e levensjaar rustig heengegaan onze lieve Moeder, Grootmoeder en Over grootmoeder weduwe van M.H. Vijzelaar. Lerares ballet - lerares moderne dan sen, Fellow Life Member Imperial Society of Teachers of dancing, schoonheids specialiste. Uit aller naam: Duco M. Akkerman CH 8810, Horgen, Zwitserland Baarn, 27 februari 1989. Correspondentie adres: P.M. v.d. Spoel Oosterleek 3 1 609 GA Oosterbeek. Zij heeft haar lichaam ter beschikking gesteld van de wetenschap. 5

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 5