Feestelijke HERDENKINGSAVOND Tjalie Robinson/Vincent Mahieu Harmonieplein DINIHARI TRAVEL 28 April - ROTONDE HOUTRUST- Den Haag en presentatie van zijn laatste boek "SCHUILEN VOOR DE REGEN" VANAF HEDEN: BU DE VOORPLAAT (Foto: Rogier Boon) Soms vraag ik me wel eens af hoe Pa Tjalie alles gevonden zou hebben als hij nu nog geleefd had. En met dat alles bedoel ik de hele toestand in Indonesië en de hele ontwikkeling van de "Indo-scene" hier in Holland die hij 30 jaar geleden met zijn tijdschrift Tong-Tong begon. Want wat is het de laatste tijd verschrikkelijk veranderd in beide landenI Individueel reizen door Indonesië? - met eigen vervoer en chauffeur - verzorging akkomodatie Vraag vrijblijvend offerte. Voor inlichtingen 02526 - 7 21 46 Een beetje treurig en wat filosofisch, dacht ik. Over Indonesië vooral treurig omdat ze daar zoveel afbreken en er zo ontzettend veel verdwijnt en stuk gaat zonder dat hij er wat aan kon doen of helpen redden. En met die toestand in Holland, dat zag hij vanaf het eerste begin altijd al een beetje filosofisch. Want koos hij niet als credo voor die eerste beginjaren van Tong- Tong: "Zoekt op basis van de nuttige ervaringen in de Gordel van Smaragd nieuwe interessen te wekken voor de Tropengordel"En begon meteen met veel enthousiasme "teroes te poekoelen" met jaren van opbouwend werk en (soms) vele teleurstellingen. Hoe zou Tjalie tegen deze voorplaat aan gekeken hebben? Ik denk dat hij zijn Harmonieplein, waar hij toentertijd een hele piekeran aan wijdde, wel helemaal niet meer zou herkennen. En in een andere piekeran beklaagde hij zich dat Djakarta geen eigen sky-line had, hoogstens het profiel van een "prizefighter, compleet met bloemkool-oren". In ieder geval niet de sky-line van de voorplaat. Want al die wolkenkrabbers zie je ook wel in New York of Rio de Janeiro. Daar is immers niets "eigens Indonesisch" aan Maar gelukkig weet Jakarta dat zelf ook wel. Want het noemt zichzelf het liefst met een vreemd woord 'Metropoli tan Want voor het eigen Indonesische woord in de Bahasa voor hoofdstad moet je immers een heel, heel anders en minder schaamteloos gezicht hebben....! Dat opstel van Tjalie over het Harmonie plein is echt helemaal geschiedenis ge worden. Want alles is weg of anders. Het enige van vroeger is, zoals hij schreef "dat het helemaal geen plein is, alleen maar toevallig een grote lap asfalt, omdat zoveel belangrijke straten elkaar hier kruisen of in elkaar overgaan Deze foto schoot ik vanaf de hoge (loze) toren van het Hotel Melati, vroeger hotel Des Galeries. En die saté-tent, waar Tjalie zo lekker saté at, is er ook al niet meer. De enige plaats waar je nu nog wat kan gebruiken is de coffee-shop van het hotel. Als je tenminste wat geluk hebt en de boel niet op is. Op mijn dag was het wel zo, want bijna alles was uitverkocht. En ik moest genoegen nemen met een enorme fles lauw bier met ijsklontjes (want zelfs de kleine "pijpjes" tidak ada, habisl). De bartender/beheerder wilde me eigenlijk niet toelaten op die loze toren en even later merkte ik waarom. Want die hoge, lege toren was de laatste 30 jaar een prima stortplaats gebleken voor 30 jaar coffeeshop-afval....! (Het was ook een "leerzame toren" voor mij, want ik heb nooit geweten dat ik mijn adem zo lang kon inhouden!). Tjalie zou het misschien, net als ik, jam mer gevonden hebben dat de betrekkingen tussen Indonesië en China zo verslechterd waren, want anders hadden ze van de Chinezen kunnen leren wat "barbaren" zijn, omdat die immers China eeuwenlang hadden gepest. Want óf die "barbaren van de Orde Baru" kenden de Piekerans niet, óf ze hadden het niet goed gelezen. Want Tjalie schreef notabene: "Je vraagt je af, hoe dit gebouw toch door sommigen nog een koloniaal bouwwerk genoemd kan worden. Weinig gebouwen in Indone sië spreken zo duidelijk van royale en vertrouwensvolle aanpassing aan land en gewoonten. Weinig gebouwen zien kans bij een front van zoveel stugge gesloten heid tóch een karakter te bewaren van waardige berusting, die in wezen zo Oosters is En vanaf die hoge toren zag ik ook de grote veranderingen. En weer had Pa Tjalie gelijk. Want schreef hij niet: Je weet het ook direkt: het Harmonieplein staat en valt met dat gebouw, want al het andere is zo karaktervol niet". De grote koloniale Sociëteit was dus weg (op de voorplaat middenhoven). Daarvoor in de plaats was een tweede lane voor auto's gekomen in de Rijswijkstr./Jalan Modjopait. Plus een stukje park. Maar dat is voor iedereen "Verboden Toegang" want het is eigenlijk een soortement van uitbreiding van de paleistuin. Verder naar rechts staan nog steeds Petodjo en Djaga Monjet, maar die heb ik er maar niet opgezet. Want ook dat stuk was men bezig vol te stouwen met wolkenkrabbers. Werkelijk, het enige op dat plein dat nog hetzelfde gebleven is, is het beeld van Mercurius op de brug. Dat stond daar nog steeds, "lekker bloot, alleen met hoed op, in de middaghitte, als een uitdrukkelijk voorbeeld hoe de ideale klederdracht in de tropen zijn moet," zoals Tjalie hem beschreef. Maar ik ben bang dat de Piekerans het wel nooit zo goed zullen doen bij de komende generaties Indonesiërs. NU nog wel om dat de generatie die het koopt en kan/zal lezen nog op Europese scholen heeft gezeten en met ons Indo's is omgegaan en ons begrijpt (al vind ik dit wel een erg "geladen woord"....!). Na déze generatie, die nog dicht bij ons staat, krijg je ook bij hen generaties die, net als bij ons, anders zijn en denken. Tjalie heeft altijd al gezien dat er een probleem zou zijn en "dat het probleem" zich als vanzelf in de loop van de tijd zou oplossen. Hij bekeek de hele mengbloed- zaak een beetje wetenschappelijk: nu was al meer dan een derde van de hele wereld bevolking mengbloedig, na één of twee eeuwen zouden de volbloeden geheel verdwenen zijn. Het koloniale verleden zou men alleen uit geschiedenisboeken kennen. Tjalie riep op om niet te vergeten en hij schreef in het voorwoord van de "zoveelste druk": "Dit zijn mijn piekerans (lees verder volgende pagina) VERKOOP VAN KAARTEN a f 1 2,50 (incl. reductiebon op het boek) bij kantoor Moesson, Prins Mauritslaan 36, Den Haag. Hier kunt u ook uw reeds bestelde kaarten afhalen. Van 09.30 - 1 6.00 uur. 's Zaterdags bij Boekhandel Moesson, Prins Mauritslaan 48A, Den Haag, van 10.00- 15.00 uur. Aanvang van de avond 20.00 uur. Zaal open 1 9.30 uur. Vanaf plm. 21.00 uur dansen op muziek van "The Blue Angels" en een band o.l.v. Mark Boon. Aan Indische hapjes zal het niet ontbreken! 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 2