Ir. G. A. Vrijburg overleden TUNAS Trade, Tours Et Travel International B.V. 385 Beeklaan Telex: 34193 tunas nl. 2562 AZ DEN HAAGTelefoon 070 - 63 92 27 63 89 94 5 Lamers. Neefje dus. Degelijke man, zwarte schoenen. Mevrouw Küneman (of Künemann?). Een mooie, aanvallige vrouw, geboortig uit Brussel. Dr. C. G. Wemmerslager van Spar- woude. Arts. Ijdeltuit, vrouwenjager en op dat moment op dreef. Mijn vader. Mevrouw Lamers, de Bruid (mijn vader zat dus op een ereplaats). Notaris Lamers, de Bruidegom. Aangenomen dochter Jeanne La mers, bekende schoonheid (dat zie je). De heer Küneman - echtgenoot van mevrouw eerdergenoemd. Ikvond hem een aardige man - zo rustig. Mevrouw Wemmerslager van Spar- woude-Jaarsma - echtgenote van de arts, mijn moeder dus. Daarover straks. Aan de overzijde, voorzover ik me her inner (dat is niet erg ver), de vrouw van de candidaat notaris. Daarnaast een mij onbekende heer. Die dikke vrouw is mevrouw Doeve, de moeder van de dierenarts. Ik heb nooit weer zo'n lachebek ontmoet. Naast haar, naar voren toe, de echtgenoot (als ik mij niet vergis) van de eerste dame rechts - de candidaat notaris dus. Volgende: Tine Lamers, zusje van Jeanne. De heer daarnaast vooraan is mij totaal onbekend. De voorste dame rechts moet een Lamers zijn geweest, ik geloof dat zij Greet heette. Van de bedienden is mij niet eentje bekend. De bloemen op tafel waren die avond Oranje bloesem, melati en een soort fresia, allemaal wit. Direkt na de foto, toen er weer bewogen mocht worden, kwam de djongos binnen met telefoon voor mevrouw Wemmer slager: haar kind was zo vreselijk ziek dat de baboe-oppas niet langer wilde wachten. Dat kindje (namelijk ik) was de hele dag vreselijk koortsig geweest, zodat de doktersvrouw niet naar het diner wilde. Maar haar man dwong haar, het was een grote eer en ze konden niet weg blijven. Mijn moeder gaf de baboe een dikke fooi en een blaadje met het telefoonnummer van de Lamersen. Om elf uur belde baboe, dat het kind hoge koorts had en dat ze niet alleen wilde blijven. Mijn moeder stond op en zei vriendelijk maar hardop: "U zult begrijpen, dat ik móét gaan!" en de Notaris bood aan, haar zelf weg te brengen: zijn auto was nog sneller dan die van mijn vader. Ze kwam tijdig thuis met de eigen auto - en ik leef nog!" OLAF J. DE LANDELL (pseudoniem voor J. Wemmerslager van Sparwoude) Ir. Ad Vrijburg is overleden, op zaterdag 6 mei jl. Hij is 84 jaar geworden. Bij het horen van dit bericht is stilte het meest passend. Stilte waarin met diep respect gedacht wordt aan een groot man die voor Indisch Nederland van i onschatbare historische betekenis is geweest. Zo er nog zoiets bestaat als I Indische overleveringen, zo er nog gezinnen bestaan waarin kinderen verteld wordt van de Indische geschiedenis, dan is en blijft ir. Vrijburg een van de personen waarover verteld moet worden opdat zijn naam en zijn werk ook in I de toekomst niet vergeten worden. Onder de titel "De volbrachte taak van de Stichting Nederlandse Ereschulden" I schreven we in Moesson van 1 5 november 1988 en in het Kerstnummer 1 988 over hoe ir. Vrijburg en zijn medewerkers gevochten hebben voor de inlossing van ereschulden die ten aanzien van mensen uit Indië op de Nederlandse overheid rustten. Ir. Vrijburg heeft die strijd gewonnen en dankzij zijn inzet kreeg de Indische gemeenschap impulsen die sterk hebben bijgedragen tot een hernieuwd zelfrespect. "U verdient het respect en de fi volle waardering van ons allen" zei burgemeester Havermans van Den Haag |i op 29 april 1986 toen ir. Vrijburg benoemd werd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau. En zo was het, zo is het en zo zal het blijven. Ir. Vrijburg ruste in Vrede en in werkelijke blijvende herinnering. Directie, redactie en medewerkers van Moesson Uw Indonesië en Verre Oosten reis op de maat van uw beurs en wensen gesneden! Agent voor Europa van P.T. TUNAS INDONESIA TOURS TRAVEL Jakarta Kantoren: Medan, Padang, Yogya, Surabaya, Ball, Ujung Pandang, Bandung, Singapore, Honkong, USA.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 5