O
HELEN COLIJN
POT 6
15 JAAR NA TJALIE ROBINSON
De kracht van een lied
ADV/Edelman Barendregt
In Memoriam
HANS BREEDVELDT BOER
Orang Baik
1918-1989
Overtoom 8-8a
Amsterdam, tel. 020-830940
Als je nooit op de voorgrond wilt staan,
nooit opgeeft van je eigen prestaties,
altijd bescheiden uit het zoeklicht blijft;
als je altijd luistert wanneer anderen je
hun moeilijkheden voorleggen en hun
probeert te helpen, als je in je gezin een
toegewijde man, vader en grootvader
bent en in je beroep een barmhartige
arts; ach, dan ben je eigenlijk een recht
vaardige zoals Psalm 1 5 die beschrijft.
Zó had Hans geleefd toen hij op 4 april
jl., daags vóór zijn 71 e verjaardag door
een auto-ongeluk plotseling werd weg
genomen.
Hij wasin Paree, op Java geboren. Bijde
Japanse bezetting van Indië werd hij,
met zovele anderen, snel gemobiliseerd.
Hij stond toen echter vlak vóór zijn
artsexamen en het leger stuurde hem
met verlof om zo snel mogelijk de
studie af te maken. Daar bleek helaas
geen tijd meer voor en pas in 1 946 kon
hij naar Holland om zijn artsexamen in
Leiden te doen. Hij werd huisarts in
Kwintsheul, waar hij 35 jaar zou blijven.
De Indische tongval raakte hij nooit
kwijt en die werd voor zijn patiënten een
karakteristiek deel van de zo sympa
thieke raadgever en verzorger die - met
Anneke, zijn vrouw, geboortig uit Z-
Sumatra - 24 uur per dag klaar stond
voor het tenslotte over de 4000
tellende patiënten bestand. Deze
mensen droegen hem op handen,
hetgeen vooral ook uitkwam bij
zijn afscheid als huisarts toen hij 65 jaar
werd; aan de stoet afscheid-nemenden
kwam geen einde. Mede om zijn opvol
gers, waaronder zijn zoon, te helpen
hun eigen weg te vinden verhuisde hij
naar Zeist waar hij en Anneke nog bijna
6 gelukkige jaren mochten hebben
gedurende welke 5 kleinkinderen wer
den geboren. Twee dagen na zijn over
lijden kwam de jongste Breedveldt Boer
ter wereld.
Moge deze oranq baik in vrede rusten!
HERRIT
Tjalie Robinson de mens, de schrijver
overleed 1 5 jaar geleden. Tjalie Robin
son als begrip, symbool vooreen levende
Indische gemeenschap is nooit weg
geweest. Het tijdschrift, zijn boeken
zorgden daarvoor. Een "herdenkings
avond" werd het de 28ste april in de
Houtrust Rotonde dan ook niet, daar
zorgden de aanwezigen voor. Als altijd
was daar de sfeer van hartelijkheid en
herkenning. Een sfeer waarin de speciale
gasten - vertegenwoordigers uit de
Indische literatuur en diverse vereni
gingen en organisaties - zich direkt
konden vinden.
Hoogtepunt vormde de presentatie van
"Schuilen voor de regen", een drietal
verhalen uit nagelaten werk dat kort
geleden tussen oude paperassen werd
gevonden. (Negen andere verhalen zul
len eind van dit jaar verschijnen, red.)
Rob Nieuwenhuys leidde de presentatie
in met het voorlezen van wat hij vond,
beste (voorplaat) verhaal "Zeedrift". De
daarin vervatte symboliek legde hij uit
als een betekenisvolle analyse van de
persoon Jan Boon, alias Tjalie Robinson,
alias Vincent Mahieu. Als Vincent
Mahieu nam hij na het schrijven van
"Tjoek" bewust afscheid omdat hij
meende dat hij als Tjalie Robinson,
journalist/redacteur een belangrijker
taak te vervullen had. Dat uiteindelijk
Vincent Mahieu nooit had kunnen
bestaan zonder Tjalie Robinson en
omgekeerd Tjalie minstens even "literair"
kon zijn als Vincent, heeft de tijd
bewezen.
Ralph Boekholt benadrukte later in zijn
speech deze stelling waarmee bevestigd
werd wat in het begin van dit verhaal
werd gesteld: Tjalie Robinson is nooit
weggeweest.
Daarna was hetdansen en snoepen van
voortreffelijke Indische hapjes die wer
den geleverd door restaurant Dewata
v/h Hong. "The Blue Angels" van Olly
Boessen zorgden voor rustige muziek
en een volle dansvloer. Een uurtje later
kwam de pop-formatie van Mark Boon
de wacht aflossen. Alleen de beschieting
van Soerabaja door de "Sussex" in
1 945 bleek de geluidssterkte van deze
band te hebben geëvenaard. De ontzet
ting op verschillende gezichten was
dan ook dienovereenkomstig. Voor
sommigen was dit bombardement reden
om huiswaarts te keren, zij die bleven
ontdekten dat het naderhand best mee
viel. En dat de band bovendien uit
stekende dansmuziek bracht.
Boessen en Boon hielden de danslusti-
gen tot middernacht op de vloer. Al met
al een mooie avond deze 28 april 1 989.
LD
Ons reserve fonds voor moeilijke dagen
Moesson wil geen subsidie. Het wil voort
bestaan alleen als U dat wilt. Met uw
steun poekoelen wij teroes
Hieronder laten wij, onder hartelijke dank
zegging aan alle schenkers, de verant
woording volgen van de giften die zijn
binnengekomen voor het reservefonds
voor Moesson over april 1989.
V. Boon von Ochssee f 40,-; W. Boverhof
f 25,-; A. Burg f 10,-; A. M. H. de la Croix
f 10,-; H. Gouw f 1 0,-; J. W. de Groot f 7,50;
T. Heyman f 10,-; J. C. L. Jansz f 10,-; J. B.
Lawalata f 25,-; H. J. Louwerse-Willemsen
f 10,-; R. Mariouw f 40,-; E. W. Musper
f 20,-; M. Portier f 1 5,-; H. de Quant f 10,-;
A. v.d. Star-Valberg f 10,-; G. Vroomen f 3,-;
N. H. Wichers-Bleckmann f 10,-; A. E. Wil-
lemse-Donner f 1 7,50; J. Willemsen-Sterckx
f 10,-; E. Wispelwey f 50,-.
Totaal ontvangen voor
Poekoel Teroes in april 1989 f 333,-
Ontvangen voor KNIL:
J. Jacobse f 1 5,-
M. Portier f 30,-
f 45-
Ontvangen voor Bruine Bus: f 681,75,waar-
van f 465,- van Kwarteto Nostalgio, opbrengst
van hun optreden. (2 x).
Woensdagavond 24 mei om
1 9.30 uur zal
bij ons aanwezig zijn i.v.m. het
verschijnen van
Dit boek beschrijft het ontstaan
van stemmenorkestmuziek in
een Japans interneringskamp
op Sumatra. Tevens zal een
TV-documentaire hierover ver
toond worden.
U bent van harte welkom.
School- en studieboekcentrum van Amsterdam
Algemene Boekhandel
6
