Toekang Potret 15 Augustus-herdenking toneel Nederlands-Indonesisch Indonesisch-Nederlands woordenboek 1 50 Jaar geleden werd de fotografie uitgevonden. De foto's die sinds dat jaar in Nederlands-lndië zijn gemaakt kun nen eigenlijk worden verscheurd omdat ze toch geen waarheidsgetrouw beeld geven hoe het daar was. En wanneer je die foto's toch bewaart, dan kan dat eigenlijk alleen als je ermee aan wilt tonen dat fotografie in Indië in de eerste èn laatste plaats alleen diende voor het genoegen en de meerdere glorie van de Europeaan. Zeker, sommige foto's dien den voor en getuigden van goede bedoelingen maar ook die vallen in het niet bij de eenzijdigheid van de blanke lens, die bij voorkeur ontblote borsten vastlegde. Dit is de moraal die het Museum voor Volkenkunde te Rotterdam mee heeft gegeven aan de fototentoonstelling Toekang Potret, die nog t/m 28 mei a.s. te bezoeken is. Een moraal die vlamt vanaf de borden met onderschriften en toelichtingen, brochures en interviews. Een van de samenstellers van de expo sitie is Museum-medewerkster Anneke Groeneveld. In een interview in het Rotterdams Nieuwsblad van 2 maartjl. zei ze onder meer: "De Indiërs werden gezien als een primitief, onderontwikkeld volk met een laag moreel besef. Dat beeld moest ook in de foto's tot uiting komen. Zo kwam het voor dat aan vrouwen geld geboden werd om bloot op de foto te gaan. De blote borsten werden in Nederland weer uitgelegd als onzedelijk en bevestigden het beeld van de Inlanders." "Het in beeld brengen van het beroemde Boeddhistische monument de Borobu- dur had volgens Anneke Groeneveld meer dan alleen wetenschappelijke motieven. "De foto's van mooie monumenten moeten het prestige van Nederland verhogen, zo van kijk eens wat een rijke kolonie wij hebben." Het is omdat ik redelijk dicht bij Rotter dam woon dat het flink inhaleren van een shaggie bij het verlaten van het museum voldoende was om toch nog iets leuks van de dag te maken. Zou ik uit Assen gekomen zijn, dan had ik bij het museum mijn reiskosten gedecla reerd. Maar toch blijven daar enkele vragen. Wat wil het museum met zo'n tentoon stelling, welk onderzoek ligt eraan ten grondslag, wat is de achterliggende filosofie? En wat die ontblote borsten betreft: desgewenst wil ik het museum een lijst geven van Nederlandse vrou wen die zich niet tegen betaling, maar gratis bloot willen laten fotograferen, De jaarlijkse 15 augustus-herdenking vindt dit jaar in Den Haag plaats. De organiserende Stichting Herdenking 15 Augustus 1945 heeft het volgende globale programma opgesteld: 10.30- 1 1.30 uur Herdenkingsbijeenkomst bij het Indisch Monument (met tamboerkorps, vaandelwacht, zang van Norty Davies, declamatie van scholier, overdenking door ds. J. Colijn en kranslegging). 12.00-14.15 uur Lunch. 14.15-15.15 uur Bijeenkomst in PWA-zaal van het Nederlands Congres gebouw m.m.v. dameskoorTerpsichoré en jongeren theater groep LINK. 15.30- 17.30 uur Informeel samenzijn in Jan Steenzaal met diverse stands, muziek en hapjes. Opgave voor deelneming (kosten f 1 0,- p.p.) kan alleen geschieden per brief kaart aan. Herdenkingsadministratie 15-8-45 p/a Scheveningseweg 11, 2517 KS Den Haag. Op de briefkaart (in te zenden vóór 1 juli a.s.) gelieve u te vermelden uw naam, adres, woonplaats, telefoonnummer, het aantal personen en of u wel of niet gebruik wenst te maken van de pendelbus en van zitplaatsen bij het monument. Gelijktijdig met de inzending van de briefkaart dient het verschuldigde bedrag overgemaakt te worden op Postbankrekening 69 79 88 t.n.v. de Stichting Herdenking 1 5-8-45 te Den Haag. Bij het lezen van bovenstaande informatie viel mij de naam van theatergroep LINK op. Op zich is het goed om te zien dat de Stichting Herdenking poogt om aan de jaarlijkse herdenking nieuwe elementen toe te voegen, in ieder geval om er variatie in aan te brengen. Maar of een nieuw element of variatie, hoe gewenst op zich ook, de waardigheid van de herdenkingsdag onverlet laat, moet afgewacht worden. En na de lezing van een interview met Dave Schwab, regisseur van theatergroep LINK, in "De Havenloods" (een bijblad van het Rotterdams Nieuws blad) wacht ik in grote spanning af. Uit dat artikel citeer ik het volgende: "Dave Schwab (zegt): Juist in Den Haag woont nog een grote groep mensen die illusies willen blijven vasthouden. Vroeger hadden deze mensen baboes en bedienden waar ze ook gewoon mee naar bed gingen. Ik kan me goed voorstellen dat dat zo ging. Zo'n vrouw alleen in een groot huis Nu slaat dit citaat op het theaterstuk "Westpunt" dat door LINK wordt gebracht. Op de 1 5 augustus-herdenking is het de bedoeling dat niet "Westpunt" maar "Plekken in Bogor" wordt gebracht, een stuk waarin het handelt om de (Indische) moeder-zoon relatie. Dit stuk heb ik nog niet gezien ("Westpunt" trouwens ook niet). Zwijgen past mij daarom (voorlopig). Maar op basis van het interview wil ik mij wel verbazen over de verbeeldingskracht van Dave Schwab om mij vervolgens af te vragen of de Stichting Herdenking het actief betrekken van deze jongeren bij de oorlogsherdenking toch niet beter kan beginnen met enige voorlichting over bijvoorbeeld de staatkundige opbouw van het Indische bestel. Ik noem maar wat. De vraag of de njonja'sdedjongossen in de bijgebouwen achterna liepen, kan dan overgelaten worden aan iemand die nooit van erevelden heeft gehoord maar die zich wel kan voorstellen dat de Javaan behoorlijk (sexueel) werd onderdrukt. R.B. graag zelfs. Over honderd jaar heeft men dan geen expositie Toekang Potret maar Vrouwtje Theelepel. R.B. N.B. Wanneer Anneke en haar collega's thuis in hun eigen foto-albums bladeren, moeten ze eens tellen op hoeveel foto's zijzelf en hun familie en bekenden staan en op hoeveel foto's zaaiende boeren, de deltawerken en druggebruikers in Amsterdam. Vervolgens moeten zij zich afvragen in hoeverre hun albums eenzijdig zijn. HET EERSTE UP-TO-DATE Samengesteld door D. N. Pattipilohy en L. M. Petersen Prijs f 56,- (softback) porto f 4,50 - f 69,— (hardback, ge bonden) porto f 5,50. 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 7