Het ontbrekende stukje
NUSA JNA REIZEN BV
(IV)
Voor reizen naar en door:
INDONESIA - SINGAPORE -
MALAYSIA - THAILAND
NUSA INA REIZEN verzorgt transport, logies,
regionale tours, complete tourpakketten naar de
Mystieke Oriënt.
Op grond van onze jarenlange tropenervaring
kunnen wij u vertellen wat u allemaal te wachten
staat en hoe uw reis nog productiever en of
aangenamer kan verlopen.
BEL ONS NU EN VRAAG ONZE UITGEBREIDE FOLDER AAN!!!
Laan van Meerdervoort 326 A -
2563 AM DEN HAAG - Tel. 070 - 63 39 23
Telex 32674 NIT - NL - Telefax 070 - 61 47 07
NUSA INA REIZEN: individueel en toch verzorgd
door MADELEINE GABELER
Aan het mes zit nog jam van de vorige gast die hier bij de rotspartij en fontein in de
openlucht heeft ontbeten. Ook liggen er nog broodkruimels. Ze ruilt het mes voor
een ander. Een van de receptionisten vertelt dat er bezoek voor hen is. De
schoolvriend. Hij lijkt een Indische man.
"Dit is de mooiste dag van mijn levenom je te ontmoetenhoe heet je?"
Ze zegt haar naam en hij glimlacht. Hij zegt tegen Chuck: "Eigenlijk is Madelief
betervind je niet?"
Het is voor het eerst in 40 jaar dat hij weer Nederlands spreekt. Hij vertelt over de
broeders van wie ze les hebben gehad, de schoolvrienden. Hijzelf heet eigenlijk
Oei. Een vriend van hem, ook een Chinese jongen, die haar vader ook gekend heeft
woont in Boyolali. Hij zoekt de naam van zijn vriend op in het telefoonboek.
"Hoe is zijn Indonesische naam ook al weer
Ze nemen een taxi naar Boyolali. "Hij is
kaallet maar op, vroeger was hij al
kaalwe noemden hem vroeger altijd
de kale", zegt Oei als ze een prachtig
huis naderen.
Een kale man doet open.
"Kom binnen, kom binnen", zegt de
kale. Ze nemen plaats in de voorkamer.
Leuk, al die huizen met eerst een
schamel ingerichte voorkamer en dan
pas de woonkamer met alle mooie spul
len. Oei fluistert: "Zie je wel dat hij kaal
is!" De kale heet eigenlijk Sie.
Oei en Sie proberen zich te herinneren
waar haar vader woonde. Het gesprek is
warrig; de één corrigeert de ander en
uiteindelijk zijn ze eruit. Daar ergens, in
één van die huisjes, het vijfde of zesde
van een rijtje vanaf dat kruispunt west
waarts, aan die kant. Uit één van die
huizen had Oei haar vader wel eens zien
komen als hij vroeger met de bus uit
Boyolali kwam.
Meneer Oei pakt een sigaret uit Chuck
z'n pakje Marlboro. "Ik rook niet", ik
proef alleen maar. Ik wil deze sigaret
vergelijken met een Garamsigaret."
Meneer Oei werkt parttime in de Garam
fabriek.
Sie maakt brem van cassave, mono
brem. "Wil je proeven?"
"Brem is gezond, voorkomt acné, is een
zoetje", zegt Sie. Ze moeten proeven.
Sie heeft een gewone en een export
kwaliteit, hij vraagt welke ze de lekker
ste vinden. De export kwaliteit wint.
Brem doet denken aan druivesuiker,
een beetje zurig, maar hetzelfde idee.
Sie en Oei noemen namen van klas
genoten, van schoolvrienden van 50
jaar terug. Sommige namen heeft ze in
Nederland al gehoord. Ze vertellen over
de vroegere directeur van de MULO,
een zekere broeder Ambrosius, die naar
Semarang is vertrokken, naar de
kathedraal van Randusari.
Mevrouw Sie heeft het middageten
opgediend. Midden op de tafel staat
een rond plateau waar alleriei gerechten
op staan. Het plateau kan rondgedraaid
worden. Makkelijk om op te scheppen!
Als ze weggaan beloven ze Sie dat ze
zullen kijken of ze in Nederland een
importeur voor zijn brem kunnen vin
den en lopen met Oei en zakken vol
brem naar de bushalte. "Enwie
spreekt beter Nederlandsde kale of
ik?", vraagt Oei.
Later op de dag, terug in Solo.
Ze hebben op een kruispunt met dokter
Lie afgesproken. Ze halen echter twee
kruispunten door elkaar: bij het ene
kruispunt is een bioscoop en bij het
andere een winkelcentrum. Ze denken
dat het één kruispunt is. Uiteindelijk
ontmoeten ze elkaartoch en gaan ergens
eten. Na het eten naar het huis van de
dokter, waar hij een plattegrond vari
Blora zal tekenen.
Ze heeft door haar oproep in Suara
Merdeka en Moesson al diverse aan
wijzingen gekregen over hoe ze het
huis van haar vader en grootvader in
Blora moet vinden. De plattegrond van
de dokter maakt alles duidelijk. De
aanwijzingen kloppen. Deze plattegrond
is goud waard.
"Ik ben zo blij dat jullie er weer zijn!"
zegt tante de volgende dag. Ze heeft de
meid koekjes laten kopen: knalroze, wit
met knalgroen, harige ballen, glibberige
dingen met cocos.
"Jullie hebben toch wel trek, jullie
moeten proeven hoor!",zegt de juffrouw.
Ze laat de plattegrond aan tante zien.
"Jaja, ja, ja. Is al goed". Ze geeft
tante een afdruk van de foto's die ze een
dag geleden hebben gemaakt. Tante is
er zo blij mee. Ze overhandigt tante een
enveloppe met een kwart miljoen rupiah.
"Ach, te erg tochzegt tante. Tante
heeft maar een klein pensioentje; een
kwart miljoen is voor haar een weelde,
voor haar nichtje uit Holland zijn het 3
spijkerbroeken of 3 keer met z'n tweeën
uit eten.
Het afscheid is vreemd. Waarschijnlijk
neemt ze voor altijd afscheid, terwijl ze
tante nauwelijks heeft leren kennen.
"Jullie komenterug hè, kom maargauw
weer langs!"
Op de terugweg naar Solo Inn tellen ze
de huisjas vanaf het kruispunt. Inder
daad zijn de gekoppelde kleine huisjes
er nog, even tellen, het vijfde of zesde
huisHet maakt niet uit of ze het vijfde
of zesde huis fotograferen; de huisjes
zien er hetzelfde uit; alleen de voordeur
is anders, maar voor de rest allemaal
witte huisjes met lichtblauwe deuren.
Ze maken foto's van het vijfde én zesde
huis.
's Avonds komt Oei met z'n zwager
(lees verder volgende pagina)
Tour» naar ln«k»w>;ie
Singapore.
Malays ia oil
Thailami.l
DEELNEMER
8
