Het ontbrekende stukje (Slot) door MADELEINE GABELER De terugkeer van de Prinses van Blora. Mevrouw Ong heeft al een telegram naar de gids in Lasem gestuurd dat Zusje en haar vriend Chuck rechtstreeks van Semarang naar Blora zullen reizen; ze zullen niet voor een nacht in Rembang stoppen. 'De mensen in Blora wachten al op jullie!' Welke mensen toch, vraagt Zusje zich af. Het Isuzu-busje van Dhana Mukti Intercity Travel is een uur te laat bij het hotel, maar dat is ook het enige ongemak. Het is een mooi busje, nog schoon, met gerieflijke stoelen. Dhana Mukti heeft een vaste dienstregeling tussen Semarang en Surabaya, met opstapplaatsen in Blora, Cepu en Bojonegoro. De rit verloopt vlekkeloos. De weg tussen Semarang en Rembang is mooi; weliswaar smal, maar een goed wegdek. Naast de weg loopt een spoor lijn - buiten gebruik. Aan de andere kant loopt een kanaal, pas aangelegd waar schijnlijk, nog zo schoon, zo nieuw. Er hangen allemaal vlaggen te wappe ren. Vanwege het pas geopende kanaal? Of nee, in Semarang waren er rijen en rijen jongeren die allemaal gingen lopen, een herdenking van iets, zoveel jaar geleden was men overeengekomen dat ze met z'n allen één zouden zijn, één natie, één taal Ze passeren Kudus. Alweer zo n be kende naam. Saté Koedoes. Ze moeten nu al aardig dicht in de buurt van Rembang komen; ze rijden langs de kust. Links en rechts witte velden wat toch? Wat is wit en is langs de kust te vindenMannetjes scheppen hier en daar witte prut bij elkaarzout. Zoutvelden. Eindelijk komen ze bij Rembang, waar 1 40 jaar geleden haar bet-overgroot vader met de prinses trouwde. Of hij wit of bruin was weet Zusje niet. In Rembang zullen ze wel op een groot kruispunt komen en dan naar rechts afslaan voor Blora. Het klopt. Het eerste kleine huisje en dan een bord, een oud bord, Blora. Leuke kleine huisjes in the middle of nowhere Java. Jawa tengah. Blora, Jateng. Pre cies zoals het moest zijn. Precies zoals ze altijd gedacht heeft. Ze gaan naar links, naar rechts, er zijn wat meer huizen, dan een gebouwtje van twee verdiepingen: hun hotel. De heer Ong zit binnen met de hotel eigenaresse te praten. Hij verblijft momenteel in zijn ouderlijk huis, een straat verderop; hij denkt erover om van zijn ouderlijk huis ook maar een hotel te maken. De hoteleigenaresse is een Chinese, mevrouw Gian. Ze maken kennis met meneer Lie, de broer van de vrouw uit Salatiga. Meneer Lie zal hen de volgende dag naar het graf van Zusjes grootvader brengen; hij is bij de begrafenis geweest 40 jaar geleden. Even geruisloos als hij kwam, even geruisloos verdwijnt hij weer. Na het eten gaan ze naar meneer Liem, een kennis van meneer Ong, die verder op in de straat van meneer Ong woont. Meneer Liem blijkt de achterbuurjongen van Zusjes vader te zijn. Vroegergingen meneer Liem en Zusjes vader samen vliegerende broer van Zusjes vader maakte zelf vliegers. Raar om zover van huis iemand over gebeurtenissen van misschien wel 50 jaar geleden te horen vertellen. Ong vindt het jammer dat hij niet kan blijven want hij is benieuwd naar de gids uit Lasem: een Indonesiër die bekend is in Blora, die Nederlands spreekt en die hij niet kent'Wie is hij tochsiapa?' Meneer Ong draagt zijn gastheerschap over aan meneer Liem. Hij neemt af scheid van Zusje en Chuck en keert terug naar Semarang. Meneer Liem wacht al beneden in een stoel op Zusje en Chuck. Een busje arriveert: de gids uit Lasem met twee journalisten uit Rembang. Belangrijk! De gids is een Chinees. Alweer een gewezen Chinees. De journalisten zijn twee jonge Indonesiërs die benieuwd zijn wat Zusjein Blora komt doen en wat voor indruk de trip op haar maakt. Een Kijang pick-up (een in Indonesië geproduceerde Toyota) arriveert: me neer Liem. 'Zullen we maar gaan voordat het warm wordt?' vraagt de gids. Het is al warm. Eerst gaan ze naar het huis van Zusjes grootvader. Ze rijden door rustige straatjes, schoon, bloeiende flam boyantsprrrachtig. Eindelijk is het zo ver. Het huis op de foto die meerdan 60 jaar geleden genomen is, nu in werkelijkheid. De terugkeer van de Prinses van Blora, ook al is het huis geen paleis, het is een mooi huis. 'Dit huis is al meer dan 100 Blora. Eindelijk is het zover. Het huis op de foto die meer dan «-i,»-. k„;c Achter het huis is een grote tuin met een waterput, zestig jaar geleden genomen is, nu in werkelijkheid. 14

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 14