BRIEVEN a OVER O Opzegging Koen Hoa Moesson KITTY ELBERS De overdracht aan de kastelein C.F. Holst had plaats gelijktijdig op 24 janu ari 1 787, ofschoon het Herenlogement reeds in maart 1 786 naar de Kali Besar verhuisde. Mevrouw de weduwe van der Parra, die het huis nog bij haar leven had moeten ontruimen, kwam reeds in de loop van dat jaar 1 787 te overlijden. Oude bo men plant men niet gemakkelijk over. Gedurende 22 jaar, van 1 786 tot 1 808 zouden de beide verenigde huizen als hotel dienst doen. Behalve voor het huisvesten en verzor gen van buitenlandse gasten diende het Herenlogement tevens voor het houden van venduties der voor de vreemdelin gen in hun vaartuigen meegebrachte koopwaren. Voor de tijdelijke opslag dier goederen bestonden ruime goedangs aan de ach terzijde der "Toko Merah", terwijl een zestal laadprauwen de kooplieden ten dienste stonden. In de toen nog niet gedempte Jonckersgracht, thans be ter bekend als Roa Malakka, konden de waren tot vlak bij de goedangs komen. De douane verleende zelfs bijzondere faciliteiten door de visitatie in het loge ment te doen plaatsvinden. Van de netto opbrengst der vendutie genoot de kastelein 1 a 1/s wat met de omvang en kostbaarheid der goede ren samenhing. Bovendien werden er vaste goederen geveild en daarvan had de kastelein eveneens 1 winst. Zelfs oude schepen moesten er van de hand gedaan worden, mits niet voor sloping, want dan mocht ze bij de Kapitein- Chinees geveild worden. Voor de armen der diaconie hing er een collectebus, wat de Rode Kruis-bus in onze postkantoren in herinnering brengt. Wilden de gasten zich stadswaarts of naar buiten begeven, wat met het steeds meer in "tuinen" of op landgoederen wonen der deftige Bavianen noodzake lijker werd, dan stonden hun een achttal rijtuigen ten dienste, waarvan er twee zelfs verguld waren. Zestien span paar den zorgden ervoor, dat deze voertuigen steeds voor het gebruik gereed waren. (wordt vervolgd) De naam Koen Hoa in het artikel over Sampit in de Moesson van 1 5 juli 1 989 bracht het allemaal terug. Mijn twee zusjes en ik hadden op dat schip kennis gemaakt met zus en broer, Willie en Wessel, die toen met hun vader (was hij de kapitein?) meevoeren. Waarschijnlijk was de eerste kennis making toen wij in 1 946 op dat schip van Batavia naar Bandjermasin voeren. Als de Koen Hoa weer eens aan de kleine steiger van de haven aan de Martapoera lag, dan kregen we een seintje van hun. Met z'n drieeën liepen we dan bloots voets over het gloeiende asfalt van de straten naar de haven en gingen met W. en W. op de boot spelen, onder andere verstoppertje. Zo'n schip heeft toch mooie verstop plaatsen! Na enkele uren heerlijk spelen togen we weer huiswaarts, aan gestaard door de Bandjerese voorbij gangers en families die op hun voor galerij zaten. We zagen er dan ook niet uit. Kleren onvoorstelbaar vies en overal zwarte vegen op de onbedekte huid. Een onvergetelijke herinnering! Th. VAN DER MEER MOHR-SIEVERTS Sinds kort heb ik (gekregen voor mijn verjaardag) een abonnement op Moes son. En ik wilde u vertellen dat ik daar zo ontzettend blij mee ben! Wat een ver rukkelijk blad is het! Door mijn man, die in Indië geboren is, ben ik uiteraard geïnteresseerd geraakt in Indonesië en hoe het was voor de Tweede Wereldoorlog. Ik heb ook het grote geluk gehad om er drie maal met vakantie naar toe te gaan Wat heb ik daar genoten! Mijn man is geboren in Salatiga, heeft zijn jeugd doorgebracht in Batu bij Ma- lang en heeft in het Jappenkamp Amba- rawa en Gedungdjati gezeten. Al deze plaatsen hebben we bezocht en nog veel meer prachtige plekjes op Java en Bali. Ik ben geboren en getogen in Holland, maar het lijkt wel of er met mij ook een of andere geheimzinnige band met Indië bestaat. (Zou dat kunnen zijn omdat verre voorouders van moeders zijde uit Indië kwamen?) Aan mijn moeder werd vaak gevraagd of zij uit Indië kwam. Werkelijk, ik houd ontzettend veel van Indië en van bijna alles en iedereen die daar vandaan komt. Na onze vakanties heb ik ook zo veel mogelijk gelezen en boeken gekocht die over Tempo Doeloe gaan en uiter aard ook over de huidige tijd. Ook mij bekruipt iets van weemoed als ik over die oude tijd in Indië lees. De keren dat we in Indonesië waren hebben we ook steeds een gedeelte van onze vakantie gelogeerd bij de oude chauffeur van mijn schoonouders die nog steeds in Batu woont. Helaas is hij begin van dit jaar overleden. Mijn schoonouders hadden in Batu voor de oorlog een Europese Lagere School met internaat, waar de kinderen van de buitengebieden tijdens de schooljaren woonden. De school zelf hebben we in Batu niet meer terug kunnen vinden, maar wel veel oude plekjes, waar mijn man als kind heeft gespeeld, zoals het oude bamboebosje, de kali Brantas en zo voort. Ik hoop dat uw blad nog heel lang mag blijven voortbestaan en dat de herinne ringen aan het oude Nederlands-lndië levend gehouden kunnen worden nu de oudste generatie helaas niet meer zo groot is. A. LUMAYE SCHULD-DE BOER Middels deze kaart zeg ik mijn abon nement op de Moesson op. Het is een saai blad en allemaal ouwe koek, niets geen nieuws onder de zon. Bedankt, D.F.G. de W. Naschrift: In het Bijbelboek "Prediker" hoofdstuk 1 vers 9 lezen we: "Hetgeen ergeweest is, hetzelfde zal er zijn, en hetgeen er gedaan is, hetzelfde zal er gedaan wor den, zodat er niets nieuws is onder de zon.". Het zoeken naar iets nieuws is derhalve ijdelheid, aldus Prediker. Wie dus niet iets nieuws zoekt, zal niet teleurgesteld worden en ook niet zijn tijd verknoeien. Echter, groot kan zijn verrassing zijn wanneer hij - bijvoorbeeld door het lezen van Moesson - mensen, verhalen, foto's, feiten enz. tegenkomt, die doen weten en voelen dat je eigen leven, denken en voelen verrijkt kan worden door een voor jou nieuwe kijk op mensen en dingen. En ook is het goed te ervaren dat jouw denken en voelen ook het denken en voelen van anderen is. Wie dit waardevolle "saai" vindt en slechts op zoek is naar "nieuwe dingen", zal ziende blind blijven. R.B. 1 1 Bedroefd, maar dankbaar dat haar een verder lijden bespaard is gebleven, geven wij u kennis dat na een moedig gedragen ziekte van ons is heengegaan mijn lieve dochter, moeder, onze zuster, schoon zuster en tante Op de leeftijd van 55 jaar. C.W. Elbers-Langeveld en familie. 6 augustus 1989 Gorinchem Corr. adr.: B. Eibers, Pr. Hendrikstraat 1 5 4241 AS Arkel De begrafenis heeft op 10 augustus 1 989 plaatsgehad.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 11