"PLEKKEN IN BOGOR" 15 augustus-herdenking Collectie Birma-spoorweg HERDENKING ENSCHEDE De zoon noemt zijn moeder niet "Ma", of "Mam" maar "Moeder". En de moe der gebruikt geen enkel Maleis woord, geen enkele Indische uitdrukking. Deze zwakke punten maken dat het theater stuk "Plekken in Bogor" geen Indisch toneel is. Het is als Indisch (willen) koken zonder luchtjes. "Plekken in Bogor" gaat - blijkens de uitgebreide toelichting die aan het stuk (gelukkig) voorafgaat - over een verbaal schijngevecht tussen een Indische moe der en zoon. De moeder moet naar een bejaardentehuis en dat gedwongen ver trek doet haar terugdenken aan haar vertrek uit Indonesië. De zoon staat te trappelen om een vrij en zelfstandig leven te leiden in een Nederlandse sa menleving die hem nog wel eens "pin- da-poepchinees" of zoiets wil noemen. Hoewel moeder en zoon "doordrongen zijn van eikaars motieven" doen ze of dit niet zo is en dat levert voelbare, bijna tastbare spanningen en emoties op die een schok van herkenning (moeten) geven aan het Indisch publiek. Dat van die schok en herkenning kun je vergeten of je moet soms geschokt worden door een enkele stemverheffing die emotie moet verbeelden. Van elk gegeven, ook van die moeder en zoon, is dra ma te maken, maar daarvoor moeten schrijver, regisseur en spelers wel het nodige kennen en kunnen. Het "Indische" is altijd "halus" en dat "halu- se" is ook op toneel niet te vertolken met enkele vage strepen, vegen en heen en weer geloop. Eén woord, één gebaar, één blik kan Indisch toneel meer overtuiging geven dan een uitge breide toelichting vooraf die het publiek moet doen geloven dat wat men te zien krijgt erg Indisch geladen is. Nu meen ik wel te begrijpen dat theater groep LINK een toneelgroep van jon geren is die in de "puinhopen van het kolonialisme" wil zoeken naar de "roots" om te weten te komen wat het Indisch- zijn voor haar betekent. Bij die zoektocht kan onder meer gebruik gemaakt wor den van toneel. Het feit dat het Indische jongeren zijn die dat toneel maken, maakt echter niet dat het resultaat dus ook Indisch toneel is. Daarvoor heb je namelijk Indische mensen voor nodig, mensen die vanuit hun "roots" bijvoor beeld een toneelstuk maken over hoe gewoon (Indisch) het is (of was?) om Ma(atje) in huis te nemen en hoe de westerse levensstijl de (klein)kinderen met die Indische gewoonte in conflict brengt. RALPH BOEKHOLT "Plekken in Bogor", voorstelling van theatergroep LINK. spelers: Mathilde Verhaar en Luuk Eisema. Scenario: Hans Sibarani, Regie: Dave Schwab. Wat het toneelspel "Plekken in Bogor" te maken had met de 15 augustus herdenking is mij compleet ontgaan, en ook weet ik nog niet wat te denken van Ds. J. Colijn die in zijn toespraak bij het Indisch oorlogsmonument op een ge geven moment zei dat het onder meer de schrijver Multatuli is geweest die duidelijk heeft gemaakt hoe groot het verschil was tussen de wereld van In donesiërs en die van ons, de bezetters. Maar stappen we over deze zaken heen, dan was de jaarlijkse samenkomst in Den Haag georganiseerd door de Stich ting Herdenking 1 5 augustus 1 945 wederom een gebeuren waarin velen hun dierbaren konden gedenken en eren. Dat intussen 44 hele jaren ver streken zijn, werd bewezen dat na de plechtigheden bij het monument en vóór de middagsamenkomst gezellig gedanst werd op de nog altijd verdien stelijke swing van The Old Style Serena des. Misschien - het is maar een ge dachte - is het voor de waardigheid van de herdenking beter om terug te keren naar één blok herdenking (en misschien eens met een ander koor) en één blok informeel samenzijn. R.B. Wie is bereid de Collectie "Birma-spoor weg", die deel uitmaakt van de KNIL- collectie van het Museum Bronbeek, te helpen uitbreiden? Deze verzameling heeft thans nog een bescheiden om vang. Wij zoeken uitrustingsstukken, gebruiks voorwerpen, briefkaarten, insignes, armbanden, tekeningen etc., welke zijn gebruikt/getekend tijdens de bouw van deze spoorweg. Mocht u voorwerpen uit deze periode aan het Museum willen afstaan c.q. in bruikleen willen geven, gaarne telefo nisch/mondeling bericht aan dhr. Elber- sen (Bronbeek, tel. 085 - 64 1 5 38),of aan ondergetekende. Bij voorbaat onze hartelijke dank. namens de Museumcommissie, C.E. Toorop Potgieterstraat 2 8172 XC VAASSEN tel. 05788 - 33 40 f t ,2. Op 15 augustus vond behalve in Den Haag ook in Enschede een herdenking plaats van het einde van de Tweede Wereldoorlog. Rond het Indië-Monument aldaar waren deze keer 300 belangstellenden bijeengekomen, waaronder regionale autoriteiten en vertegenwoordigers van Indische organisaties. Eén van de kransen die werden gelegd was van een Indonesische vereniging van ex-romusha's. RECTIFICATIE In Moesson van 1 5 juli j.l. werd in het artikel "Weerzien met de Giesting na 55 jaar" op pagina 25 de naam van de schrijver ver keerd afgedrukt. Dit moet zijn Henk Wijers in plaats van Weijers. 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 3