POIRRIÉ'S
PERIKELEN
Liefde en haat
Zij was zo adembenemend mooi, dat
het wel onvoldoendes móest regenen.
De andere meisjes waren zo jaloers op
haar, dat zij zich vrijwel niet bij de les
konden houden en de jongens werden
door haar schoonheid zo geobsedeerd,
dat zij in de klas alleen maar met elkaar
wedijverden in het met lodderogen zitten
likkebaarden.
Alleen het manneke met de bril op de
voorste bank recht tegenover de grote
kleurenplaat van Bonifacius zat, leek
haar prachtige aanwezigheid volkomen
te ontgaan. Dat jong zat daar maar en
scheen zich alleen maar voor de saaie
en tijdrovende lessen te interesseren.
De juffrouw, aan wie je duidelijk kon
zien dat zij in haar leven nooit zoveel
furore had gemaakt als de schoonheid
op één enkele schooldag, was helemaal
wild van de immer ijverige en oplettende
brilleman. Dat was bij de puntenverde
ling goed merkbaar. Zevens kwamen bij
hem niet voor, slechts tienen, negens
en een hoogst enkele acht sierden zijn
vlekkeloze, nooit beduimeld ogende
cahiers en als hij voor het bord werd
geroepen had hij de stevige tred van de
allesweter, die zijn huiswerk heeft ge
maakt en weet dat een volgende tien
zijn deel zal zijn.
Op de speelplaats zat hij ook altijd
keurig op een bank zijn boterhammetjes
te nuttigen. Kaarsrecht, nooit lui tegen
de muur leunend of in zijn neus peute
rend, en als het even kon met wat
naslagwerk bij zich, liet hij alle speel-
gewoel en geschreeuw aan zich voorbij
gaan en zat na het luiden van de bel
weer als eerste in de klas.
Zijn benen waren ook niet gedecoreerd
met littekens of pleisters en goed be
schouwd leek het hem niet eens te
deren, dat hij nog niet eens in aanmer
king kwam voor een reserveplaats in
het kasti-, voetbal-, zwem-, of het wat
sterker wisselende diefje-met-verlos-
team.
Eigenlijk was hij zomaar een joch, dat
alleen maar op school kwam om wat
hoge cijfers bij elkaar te sprokkelen en
verder zijn neus ophaalde voor alle
sociaal-maatschappelijke verplichtingen
waaraan men in een gemengde klas van
plusminus veertig leerlingen van door
gaans zeer gemengde bloede dient te
voldoen.
Alleen op de valreep van de overgang
naar een middelbare school-opleiding,
leek er een zonnestraaltje tot zijn door
schoolkennis vertroebelde brein door
te dringen. Toen iedereen elkaar felici
teerde, of bemoedigend op de schouder
klopte vanwege het nog een jaartje
moeten overdoen van de zevende klas,
mengde hij zich onder de anderen en
verstoutte hij zich zelfs tot het aangaan
van een gesprek met de adembene
mende schoonheid.
Een unicum, dat iedereen met stomheid
sloeg, omdat hij er notabene in slaagde
haar zozeer te boeien dat zij al pratend
en luisterend met hem mee wandelde
en de rest niet eens meer scheen te
zien.
Dankzij de heersende feestelijke stem
ming en de aanwezigheid van een drie-
wielige bakfiets van Maison Zusofzo,
die uiteraard vol taartjes zat, stapte men
echter vrij snel over deze verrassende
gebeurtenis heen. Erwerdenopdiedag
ook diverse spelletjes gedaan en wed
strijden gehouden, waarbij sommige
leerkrachten zich soms zo flink uitsloof
den, dat zij bijna sympathiek leken.
Brilleman zelf deed eveneens mee. De
estafetteploeg waarin hij was opgeno
men leed natuurlijk een verpletterende
nederlaag, maar ook hier deed zich het
merkwaardige feit voor, dat de schoon
heid hem fanatiek aanvuurde en als
enige applaudiseerde toen hij als laatste
kwam binnengestrompeld.
Bij de uitdeling van limonade en taartjes
stonden de twee nog steeds bij elkaar,
als twee gelijkgestemde geesten, die
elkaar uiteindelijk toch gevonden had
den en door niets meer konden worden
gescheiden.
Later op de dag, toen de bakfiets leeg
gegeten was en iedereen moegefeest
en -gestreden was, wandelden de twee
naar de bakfiets. De klep van de gele
digde bak gaapte wijd open als de
hongerige muil van het koekjesmonster
uit Sesamstraat. De schoonheid wiegde
elegant naar de bak en snoof met een
koket beweginkje van haar wipneus de
uit de bak stijgende gebak-aroma op.
Brilleman glimlachte vertederd en klom
toen met een voor hem verbazingwek
kende handigheid in het zadel. Hij maak
te daarna een beleefde buiging en wees
vervolgens met een uitnodigende arm
beweging naar de bak. De schoonheid
keek hem even verrast aan. Een ogenblik
leek zij te aarzelen, maar toen brak zij in
een heimelijk gegiechel uiten klauterde
er moedig in. Brilleman sloot voorzichtig
de klep nadat hij haar door een kiertje
nog enkele geruststellende woorden
had toegevoegd en bracht toen de drie
wieler in beweging.
Zo, langzaam voorttrappend en alle aan
wezige obstakels vermijdend, stak hij
de speelplaats over en sloeg linksaf
naar het open gymnastieklokaal, leder
een verwonderde zich wel over de om
mekeer, die zich in het saaie gemoed
van brilleman had voltrokken, maar
niemand stoorde zich er aan of pro
beerde hem op de een of andere manier
te dwarsbomen.
Pas bij aankomst bij het gymnastiek
lokaal, waar niemand had gezien dat de
schoonheid in de bak was gekropen,
voltrok zich een volkomen disaster over
het prille geluk van het tweetal. Een van
de tot doubleren gedoemde raddraaiers
van de zevende zag in de fietsende
jonge geleerde een welkome prooi om
het ongenoegen over zijn eigen falen op
af te reageren. Zonder veel moeite kreeg
hij de ongelukkige uit het zadel en nam
er zelf op plaats. Stoer om zich heen
kijkend ging hij op de pedalen staan en
begon toen onder het smekende tegen-
gesputter van de meedravende brilleman
aan een rondrit over het hele school
terrein. Obstakels noch oneffenheden
vermijdend stoof hij in het rond, soms
brullend van plezier en door het ver
twijfelde geroep van Brilleman het ge-
bolder in de bak niet horend, gooide hij
al zijn gramschap van zich af en kwam
pas tot stilstand, toen Brilleman zich
vrijwel voor de bakfiets wierp en hij dus
moest remmen. Verbijsterd over zoveel
onverwachte moed staarde hij het man
neke aan. Heen en weer geslingerd
tussen een gevoel van mededogen en
het verlangen om brilleman's brutaliteit
flink af te straffen, steeg hij waardig af
en liep met gebalde vuisten op hem af.
Juist toen hij de in ademnood verke
rende stakker binnen handbereik dacht
te hebben, deed een akelig gedempt
gekrijs hem terugdeinzen. Geschrokken
maakte hij een stap achterwaarts, toen
brilleman in een wilde run langs hem
heen stoof en zich op de bakfiets stortte.
De klap kwam hard aan, maar toch wist
(lees verder pagina 15, onderaan)
10
