Een slimme meid, een gewone vrouw Moesson milieu-onvriendelijk.? BU DE VOORPLAAT (Foto: Henk Ernst) "Deze foto is gemaakt in de omgeving van Bukittinggi. Na een wandeling kwa men we na een regenbuitje deze jonge vrouw tegen, die daar met haar fiets aan de hand liep en ook nog eens een grote parapluie op haar schouders hield. Aan haar gevraagd of ze wel gefotografeerd wilde worden. Toen ze daarin direkt toestemde, ontstond deze charmante foto van een zeer vriendelijk lachende jonge Indonesische vrouw. Voor mijn gevoel straalt deze foto echt iets uit aan charme, warmte, vriende lijkheid en ongedwongenheid, die je als buitenlander/vreemdeling als zeer pret tig ervaart. Iets waardoor je zelf als het ware een relaxed gevoel krijgt door de openheid van de mensen." Aldus de maker van de voorplaat in een korte toelichting bij de foto. Hij heeft volkomen gelijk. De foto hééft deze uitstraling en die uitstraling maakt het dat Indonesië het land van ons hart is en blijft. En dan inderdaad dat relaxte gevoel datje krijgt, die rust om gewoon mens te kunnen en mogen zijn. Niet die druk ervaren om "bij" te moeten blijven en je te moeten schikken in de zalig makende vooruitgang van de westerse verzorgingsstaat, die ongetwijfeld nog eens een wetgeving zal opstellen voor het aantal keren dat je dagelijks adem mag en moet halen. Zou het meisje op de voorplaat slim genoeg zijn om zich op haar toekomst voor te bereiden? "Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid". U kent deze slogan wel van de Postbus 51- mededelingen op de televisie en uit de folder die verkrijgbaar is op het post kantoor. Uit deze door verschillende ministeries geschreven folder kan ik niets anders opmaken dan dat meisjes die op of na 1 januari 1 990 1 8 jaar worden, en daarmee economisch zelf standig, veel kommer en kwel te wach ten staat indien zij op school geen exacte vakken (wiskunde, natuur- en scheikunde) kiezen en daardoor waar schijnlijk minder zullen verdienen dan hun partner. Ook wordt hen op het hart gedrukt dat de tijd dat meisjes automa tisch moeder en huisvrouw werden gelukkig voorbij is. Ze kunnen nog wel moeder worden, maar zodra de kinderen uit de luiers zijn, kan moeder weer gaan werken, sterker nog, ze moet dat doen anders mist ze de aansluiting met de voortdurende vernieuwingen in de automatisering. Als ze thuiskomt, zo zegt de brochure, treft ze een man die heeft ingezien dat thuis voor hem ook taken zijn wegge legd. Zo gaat hij stofzuigen en boontjes doppen. Zo blijft er voor moeder de werkende vrouw vrije tijd over om met een vriendin een bioscoopje te pakken of lid te worden van een vereniging. De brochure laat ook enkele slimme meiden aan het woord. Eén van hen verzucht: "Ik zie nog steeds heel veel meisjes die afhankelijk zijn en blijven van hun omgeving, ouders, vrienden, en dat vind ik eigenlijk jammer. Je kunt zoveel meer als je voor jezelf kiest. Je haalt meer uit je leven, absoluut." Het huis uit, werken, goed geld verdie nen, automatiseren, de kinderen bij een oppas, plezier maken. Ofwel: zelfstandig zijn! Dat is de boodschap voor de jaren '90 en verder. Toch is de kern van deze boodschap niet nieuw. Zij ligt vast ver ankerd in de Nederlandse cultuur. Kinderen moeten zo snel mogelijk het huis uit. En blijven ze langer dan ge wenst, dan zullen ze moeten dokken: kostgeld. Douchen kost geld, eten kost geld, de krant kost geld. Of het huis uit of betalen, bij voorkeur het eerste. In 1888 schreef Marcellus Emants het verhaal "Fieloozoofje" dat hiermee eindigt: "Bleek, met rood omrande ogen en bevende lippen verscheen Anna op de drempel. 'Kind, wat is er gebeurd?' 'Je hebt gehuild!' 'Heeft hij je dan niet gevraagd?' Een opstijgende snik deed Anna sidde ren; zwijgend knikte zij van ja. 'Nuen?' Een poze bleef haar antwoord uit: toen lispte zij dof: 'Ik kon niet.' 'Je kon niet! Maar sakkerloot! Heb je dan maar alleen aan je zelf gedacht? Was je vergeten, dat je zusters hebt? Verbeeld je je soms, dat je vader en je moeder 't ruim zullen hebben op hun oude dag? Mijn. God, wat een egoïsme!' Een verschrikte blik, waarin de diepste wanhoop lag, was Anna's enig antwoord en verbijsterend galmde 't haar door de hersenen: 'Wat een egoïsme, wat een egoïsme!' "Voor mijn gevoel straalt deze foto echt iets uit aan charme, warmte, vriendelijk heid en ongedwongenheid", schrijft de fotograaf. Hij heeft gelijk, hij heeft gelijk. Moge het meisje op de voorplaat nooit een slimme meid worden. R.B. Sinds Moesson zonder vouw maar met plastic jasje wordt verzonden, komen er regelmatig klaagbrieven binnen van mensen die ons wijzen op de schadelijke gevolgen die produktie en destruktie van kunststoffen hebben op ons milieu en Moesson derhalve liever weer in het vertrouwde papieren wikkeltje zien. Hoewel er vroeger bij de redactie min stens zoveel klachten binnenkwamen over de afschuwelijke vouw door de mooie voorplaat, meenden wij toch een licht op te moeten steken bij de leverancier van de plastic jasjes. Zijn antwoord stelde ons enigszins gerust. Het materiaal van de wikkel heeft een polyethyleen basis, dus geen p.v.c. waarvan bekend is dat het schadelijk is voor het milieu. Volgens hem was alleen papier milieuvriendelijker, maar daar voor moeten er weer bomen tegen de vlakte, dus wat heet vriendelijker Voorlopig laten we het extra voordeel van een ongekreukte Moesson maar even de doorslag geven. MB. Ons reserve fonds voor moeilijke dagen Moesson wil geen subsidie. Het wil voort bestaan alleen als U dat wilt. Met uw steun poekoelen wij teroes Hieronder laten wij, onder hartelijke dank zegging aan alle schenkers, de verant woording volgen van de giften die zijn binnengekomen voor het reservefonds voor Moesson over september 1989. Mw. Bontekoe f 1 5,-; W. Boverhof f 25,- A. Burg f 10,-; A. M. H. de la Croix f 10,- Mw. H. C. Gouw f 20,-; T. Heyman f 10,- J. C. L. Jansz f 10,-; R. Mariouw f 40,-; B. M. Naberman f 10,-; N.N. f 10,-; H. de Quant f 1 0,-; J. H. Schmidt f 100,-; A. v.d. Star-Valberg f 7,50; M. B. Vermeulen f 25,-; G.Vroomen f 3,-; Mw. N.H.Wichers f 20,-; J. Willemsen-Sterckx 7 10,-; M. Wispelwey f 50,-. Totaal ontvangen voor Poekoel Teroes in september 1 989 f 385,50 Totaal ontvangen voor de Kerstkrandjang (Bruine Bus) in september 1 989 f 1.607,90, waarvan voor K.N.I.L. J. Jacobse f 15,—. 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 2