POIRRIÉ'S PERIKELEN" Blauwtje J. G.Yssel de Schepper Heeft u mij als abonnee afgevoerd? Het eerste blauwtje komt altijd het hardst aan. Dat van mij betrof een meisje uit de zesde klas toen ik zelf nog voor de tweede keer in de vijfde zat. Tineke, haar echte naam ben ik helaas kwijt, was een schoonheid met fonkelende ogen en de gracieuze gang van een gazelle. Op de korte afstand nog sneller dan Nellie Cooman en met een tong, die Saladin's Sacareense zwaard op een aardappelmesje deed lijken, was zij ons allemaal de baas. Op alle Solose kastie- velden was zij gevreesd om haar schroei- harde slagen en ook in het zwembad spande zij met haar sportieve prestaties en adembenemend uiterlijk schoon de kroon. Geen wonder, dat zij immer om ringd werd door een horde uitsloverige bewonderaars. Het was soms zelfs ronduit beschamend om te zien, hoe al die zielepoten als jonge zeehondjes om haar heen dartelden. Gedreven door een nog maar net ontloken besef van het werkelijke verschil tussen jongens en meisjes, maar nog niet gehard ge noeg om de competitie met al die andere concurrenten aan te gaan, meende ik er goed aan te doen mijzelf te presenteren toen zij een keer met haar ouders en zusje bij ons op bezoek was. Op eigen terrein sta je altijd een beetje sterker. De ouwelui zaten op de achtergalerij thee te drinken en wij vermaakten ons in de voortuin met allerhande spelletjes. Tineke had geen zin om mee te doen. Zij zat achter het stuur van de naast onze blimbingboom geparkeerde auto van haar vader zomaar te kijken. Zoals zij daar zat, met één hand losjes op het stuur, leek zij mij hét prototype van de moderne filmster. Nonchalant, geraffi neerd en ook een beetje afstandelijk, want ze stond niet toe dat ik bij haar in de auto kwam zitten. Toen zelfs de meest bloedstollende stunts in de djamboe-kloetoekboom iets verderop haar niet bleken te kunnen vermurwen, besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en ging kordaat voor het ge opende portierraam aan haar kant staan. Met de mouwen zo hoog mogelijk op gerold en de handen links en rechts tegen de raamspijlen leunend dacht ik op z'n voordeligst uit te komen en begon haar toe te spreken. Nog voordat het eerste woord door de zenuwen in een onverstaanbaar gereutel verstorven was, draaide Tineke haar mooie hoofd in mijn richting en vernietigde al mijn hooggespannen verwachtingen. "Wat een portret. De oren steken buiten de lijst uit." Ze zei niet eens "Je oren Als ik toen ter plekke in een djamboe- kloetoek was veranderd, had ik daar niks om gegeven. Na de Lagere School periode heb ikTineke nooit meer terug gezien, maar de deuk in mijn gevoel van eigenwaarde zit er nog steeds. Daar zorgt mijn vrouw eigenlijk voor, want iedere keer als ik terugkom van de kapper en deze naar haar smaak weer teveel van de zijkanten heeft afgehaald, torpedeert ze me steevast met hetzelfde commentaar. "Geen gezicht. Je oren lijken zo nóg groter". Rèwel, die vrouwen. Men kan onder de bomen de glimmende bruin-met-oranje vruchten oprapen, die de palmolie bevatten. Knijp er maar eens in! Als de bevolking deze olie wildegebruiken, zou ze meer vitaminen krijgen dan uit klapperolie. Eigenlijk is het wonderlijk, dat men deze palmen zo weinig aanplant in grote tuinen. Behalve die met gevederde bladeren zijn er ook palmen met ronde waaier vormige bladeren. In lagere gebieden groeit er zó een met geweldig hoge stam, tot 40 meter hoog. Dit is een Livistona of sadang, afkomstig uit af wisselend droge en moerassige streken in Oost-Java. Men verwarre hem niet met de Borassus of lontar-palm (pal myra) die in het oosten van de archipel zoveel suiker en wijn levert. Tenslotte nog over "palmen", die geen palmen zijn. De "palmbladeren" waarvan men graf kransen maakt, zijn van Cycas of pakis hadji, die tussen varens en dennen instaat. Een historicus zou veel kunnen schrijven over de symboliek van deze overwinnaarspalm. De "waaierpalm" (bladeren als een waaier in één vlak) die in vele parken staat, is internationaal beroemd als "boom der reizigers". Het is een ver want van de pisang, dus de Maleise naam hiervan, "pisang kipas", is goed gevonden. Een pracht-exemplaar stond vroeger voor de Bandoengse H.B.S. Een vernielende hand ruimde dit pronk stuk, dat in andere landen veelbezocht en bewaakt zou zijn, op, alsof het een stuk vuil was. Alg. Assurantiebedrijf "Argo" ALLE VERZEKERINGEN Kantoor en woonhuis Corn, de Witt- Iaan83, Den Haag,tel.070-55 71 72 Die vraag rijst bij onze lezers vaak als Moesson niet op de verwachte tijd in de bus ligt. Daar kunnen twee redenen voor zijn: a. foutief of onvolledig adres. Vergeten tijdig een verhuizing door te geven, b.v. b. Poststaking (Engeland en Spanje weten daar goed weg mee!) of andere redenen die de postbestelling vertraging bezorgt. Met deze twee oorzaken rekening houdend, dient u toch onze administratie van niet-ontvangen op de hoogte te stellen. Niet maanden wachten, want de juiste redenen moeten snel worden opgespoord. Maar ook niet in paniek raken en denken dat u bent afgevoerd als abonnee. Dat doen we pas als u na 2 herinneringen tot betaling (u kunt het vergeten zijn of geen acceptgiro hebben ontvangen) niet gereageerd heeft. Even een belletje of een kaartje, dan komt alles goed! Abonnementen Administratie 27

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 27