EEN HEERLIJKE VAKANTIE
IN AMBON
Uitzicht over kota Ambon en haven vanuit plaats van standbeeld.
door PAM SCAF
"Spice Islands Tour", zei de advertentie, het klonk aantrekkelijk, wat overdreven
bleek achteraf. Behalve Ambon in de Molukken, met een zijstapje naar Saparua en
Ceram, zou Lombok bezocht worden met een stop-over in Bali. Toch besloten wij
voor deze escorted tour te boeken. Vooral over ons bezoek aan Ambon wil ik u
vertellen.
Vanuit Perth vlogen we eerst naar Bali -
3 uur en 10 min. waar we in het Sanur
Beach Hotel werden ondergebracht, 's
Avonds met een Indonesische vriendin
een heerlijk maal in het restaurant
"Legong" in Sanur, waar vooral de saté
udang verrukkelijk was.
Volgende morgen op naar Ambon, via
Udjung Pandang (Makassar), waar de
plaatselijke gidsen ons enthousiast
verwelkomden. Van de vlieghaven Pat-
timura naar Kota Ambon. Wel een uur
rijden langs vele desa's met tjengké
tuinen en over kleine rivieren naar Hotel
Mutiara, waar we zes dagen zouden
logeren. Een keurig, maar vooral gezel
lig hotel. De meisjes aan de receptie zo
lief en hartelijk.
Er bleek die hele week groot feest te zijn
in Ambon. 7 September is de z.g. ge
boortedag van Ambon (1 575) en dat
wordt uitgebreid gevierd door jong en
oud. De stad was overstroomd door
duizenden mensen, vooral scholieren in
verschillende uniformen, de een nog
kleurrijker dan de andere, trots mar
cherend onder leiding. Onze bus kon er
maar stapvoets tussendoor. Overal wer
den we wild toegejuicht, het groeten en
zwaaien hield niet op. Als we een raam
open deden (het was warm) wilde men
ons zelfs aanraken.
Dit was een grote gebeurtenis, "be-
landa's" die de festiviteiten kwamen
bijwonen, blijkbaar een nieuwe erva
ring voor de jeugd. Van de stad goed
bekijken kwam niet veel terecht, het
was overal stampvol.
Wel zagen we het standbeeld van Kapt.
Pattimura (eigenlijke naam Thomas
Matulessy), de leider van de rebellie op
Saparua in 181 7 tegen het Nederlandse
bewind. En op een heuvel buiten de
stad het enorm grote standbeeld van
Martha Christina Tiahahu, de vrouwe
lijke vrijheidsstrijder uit diezelfde tijd.
Van deze heuvel heeft men eem schit
terend uitzicht over de baai.
10
Gelukkig spreekt iedereen gewoon
Maleis en konden we lange gesprekken
hebben zonder angst om "kasar" te
klinken. Dan ineens de verassing van
"we kunnen eigenlijk wel Hollands
praten met elkaar" en het oprechte
plezier dat men had om het te doen.
Zelfs jongeren vertelden ons dat ze
iedere dag een uurtje de Nederlandse
taal moeten oefenen van hun ouders.
De volgende dag bezochten we het
grote Australische oorlogskerkhof
"Tantui", ongeveer 2 km buiten de
Kota, waar behalve vele Australische
ook Hollandse en andere geallieerde
strijdkrachten liggen.
Een prachtig onderhouden terrein,
bloeiende struiken rondom en hoge
bomen die koelte geven tijdens de
wandeling langs alle graven. In een
koepelvormig bouwsel een grote kope
ren plaat met de namen van de gevalle
nen. Op de graven geen kruisen, maar
ook een koperen plaat met naam,
datum van overlijden en leeftijd.
Ach, wat liggen daar veel jonge man
nen, weggemaaid in de bloei van hun
leven.
Er werd ons verteld dat verschillende
militairen door de Japanners werden
geëxecuteerd in het begin van de oorlog.
Die liggen in een massa-graf in Laha,
aan het andere eind van het eiland. Daar
is één gedenksteen voor allen.
In onze groep waren ex-krijgsgevange-
nen. Vooral zij waren stil en ontroerd. Er
zal veel in hen zijn omgegaan. De
Australische Regering heeft ook een
speciale gedenksteen geplaatst voor
Dolan, een Australische soldaat die, bij
de Japanse invasie van Ambon, terwijl
zijn kameraden waren teruggetrokken
alleen achter bleef om de vijand te
misleiden, en bleef schieten. Uiteindelijk
werd zijn schuilplaats ontdekt en werd
Standbeeld van Martha Christina Tiahahu.
