O
De iintendans.
land en zee. Hoe groots het totaal zal
worden konden we op een maquette
zien. Toekomstige bezoekers kunnen
zich daar op verheugen.
Een paar km buiten Kota Ambon, in de
heuvels van Karang Pandjang, ligt het
dorp Dusun Wisata. We hoorden dat
daar een uitgebreide orchideeën tuin te
bezoeken was. In een mini-bus - met
kornet - op naar Dusun Wisata. Dat had
je gedacht!
O ja, de supir wist heus wel waar het lag,
maar voorlopig eindigden we ergens in
degunungopeendoodlopend modder
pad. Ons advies om "minta ketarangan"
van desa bewoners werd in zoverre
opgevolgd dat de chauffeur in plaats
van kiri naar kanan reed en door de
kleine kornet werd uitgefoeterd. De
man was met recht een "orang dusun"
te noemen.
Eindelijk kwamen we dus bij een fraai,
houten huis op een enorm groot terrein
vol met vruchtbomen, bloemen en strui
ken. Mijn man liep de voorgalerij op en
riep "Tamoe", waarop een dame ver
schrikt tevoorschijn kwam.
"Ach, ik ben toch niet open voor bezoek?
Dat heb ik het toeristenbureau toch
laten weten?"
"We zijn maar met ons zevenen, me
vrouw, en we willen zo graag uw orchi
deeën zien." Lieke Mahakena, een lieve
vrouw, gastvrij en zo gezellig om mee te
praten. Een oergezellig interieur waar
meteen een grote trofee onder een
glazen stolp opviel. Een geschenk van
de President in dank voor hetgeen zij
gedaan had om huisvlijt, te weten:
weven en borduren, weer op gang te
brengen onder jonge, werkloze vrouwen.
Dankzij Lieke is dit tot een groeiende
industrie ontwikkeld.
Een complex op haar erf, waar ze eerst
woonde, is nu een Jeugd Hostel. Het
biedt plaats aan 20 tot 25 jongelui,
vooral uit het buitenland.
In haar achtertuin bouwt ze nu een
pendopo waar bezoekers kunnen uit
rusten en wat gebruiken na haar collectie
van 90 soorten orchideeën en 29 varië
teiten van crotons bewonderd te hebben.
Haar tuin heeft ook nog vele andere
soorten planten, alles wat je je maar
bedenken kan. Een ideaal oord om eens
te logeren. Wat een voorrecht dan wel
om daar te wonen!
Bij het afscheid gaf Lieke ons ieder een
miniatuur sagovorm van ceramiek, met
de naam Dusun Wisata erop geschil
derd.
Bij terugkomst uit Karang Pandjang
wachtte ons in het hotel een leuke
verrassing. De hotelmeisjes nodigden
ons uit voor een "party". Het was toen 7
september, de grote feestdag voor
Ambon. In een file van betjaks reden we
de stad in tot aan het gedeelte waar de
officiële opening van de festiviteiten
zou plaats vinden. Aan weerskanten
van de straat had men op palmbladeren
enorme hoeveelheden eten uitgespreid,
keurig bedekt met theedoeken.
Overal kunstige versieringen van palm
bladeren en bloemen, ledereen natuur
lijk in pakean deftig en dansers in natio
naal kostuum stonden al klaar voor hun
komende uitvoering. Tot onze grote
verbazing werden we naar het officiële
podium geleid waar ook de commissaris
van Politie en de afgevaardigde van de
Regering in Jakarta en andere notabelen
zaten. Hormat aan bezoekers als appre
ciatiedat we Ambon kwamen bezoeken.
Na een oneindig lange speech in de
Bahasa Indonesia, van de man uit
Jakarta, waarvan de helft niet begrepen
werd, denk ik, kon een ieder zich ont
spannen en genieten van de vele dans
en muziekuitvoeringen.
Hier zagen we voor het eerst een soort
Mei-paal dans, waar de lange linten van
alle kleuren al dansend door paren van
jongens en meisjes ineeengevlochten
werden en dan weer losgehaald. Tussen
Een deel van al het eten langs de kant van
de weg uitgestald op de grote feestdag, 7
september.
de bedrijven door werden op het podium
schalen met doekoe's rondgereikt, ter
verfrissing. Na afloop kwamen de
traktaties.
Wat een overvloed en keuze van ge
rechten daar op die uitgespreide blade
ren, alles moesten we proeven.
Ambon, wat zijn je mensen bijzonder
innemend en wat hebben zij ons een
oprechte genegenheid getoond. Hoe
kunnen we je danken?
Het was stil in de bus naar het vliegveld,
geen gekwebbel zoals gewoonlijk, ieder
zat met z'n eigen gedachten en ge
voelens. AMBON, een rijke ervaring.
Ons reserve fonds voor moeilijke dagen
Moesson wil geen subsidie. Het wil voort
bestaan alleen als U dat wilt. Met uw steun
poekoelen wij teroes
Hieronder laten wij, onder hartelijke dank
zegging aan alle schenkers, de verant
woording volgen van de giften die zijn
binnengekomen voor het reservefonds voor
Moesson over december 1989.
H.J.E.G.F.N. v. Beuzekom f 100,-; A. Burg
MO,-; A.M.H. de la Croix f 10,-; C.T.
Douwes f 500,-; I.X. deGraaff-v.d.Geugten
f 50,-; C.J. Hoekendijk f 100,-; E. Intveld
f 50,-; J.C.L. Jansz f 10,-; G. Klas f 300,-
C.F. Knoedler f 50,-; R. Mariouw f 40,-
B.M. Naberman f 10,-; A.H. Overdijk f 25,
L.F. Pauwels-Warlich f 25,-; M. Portier
f 1 5,-; H. de Quant f 10,-; K. Unger-Leplaa
f 1.000,-; L. Vogler f 120,-; G. Vroomen
f 3,-; J. Willemsen Sterckx f 1 0,-; J. Win
kelaar f 19,-; F.M. Wispelwey f 50,-.
Totaal ontvangen voor
Poekoel Teroes
in december 1989:
Totaal ontvangen voor
Bruine Bus:
waarvan voor KNIL:
J.Jacobse
E. Intveld
M. Portier
L. Vogler
f 2.507-
f 2.776,86
15,-
50-
30,-
120-
f 215,-
13
